< Psalms 131 >

1 A Song of the Ascents, by David. Jehovah, my heart hath not been haughty, Nor have mine eyes been high, Nor have I walked in great things, And in things too wonderful for me.
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. ای خداوند، من از خودبینی و تکبر دست کشیده‌ام؛ از آنچه بزرگتر و بلندتر از عقل من است خود را دور نگه داشته‌ام.
2 Have I not compared, and kept silent my soul, As a weaned one by its mother? As a weaned one by me [is] my soul.
جان مضطرب خود را آرام ساخته‌ام. اینک، دل من، همچون کودکی که در آغوش مادر آرمیده، آرام و بی‌تشویش است.
3 Israel doth wait on Jehovah, From henceforth, and unto the age!
ای اسرائیل، بر خداوند امیدوار باش، از حال تا ابد!

< Psalms 131 >