Psalms 12

1 To the Overseer, on the octave. — A Psalm of David. Save, Jehovah, for the saintly hath failed, For the stedfast have ceased From the sons of men:

Drottinn! Hjálpa þú! Hinum trúuðu fækkar óðum. Hvar eru þeir sem hægt er að treysta?

2 Vanity they speak each with his neighbour, Lip of flattery! With heart and heart they speak.

Allir ljúga og iðka svik og pretti, en einlægnin virðist fokin út í veður og vind.

3 Jehovah doth cut off all lips of flattery, A tongue speaking great things,

En Drottinn mun ekki fara mjúkum höndum um þá sem iðka ranglæti.

4 Who said, 'By our tongue we do mightily: Our lips [are] our own; who [is] lord over us?'

Hann mun útrýma þessum lygurum sem segja: „Við skulum ljúga til um áform okkar, enda ráðum við sjálfir hvað við segjum!“

5 Because of the spoiling of the poor, Because of the groaning of the needy, Now do I arise, saith Jehovah, I set in safety [him who] doth breathe for it.

Þessu svarar Drottinn: „Ég mun rísa upp og verja þá kúguðu, fátæku og hrjáðu. Ég mun frelsa þá samkvæmt bænum þeirra.“

6 Sayings of Jehovah [are] pure sayings; Silver tried in a furnace of earth refined sevenfold.

Loforð Drottins eru áreiðanleg. Hvert orð á vörum hans er satt og rétt eins og marghreinsað skíragull.

7 Thou, O Jehovah, dost preserve them, Thou keepest us from this generation to the age.

Drottinn, við vitum að þú munt varðveita þitt fólk frá verkum illra manna,

8 Around the wicked walk continually, According as vileness is exalted by sons of men!

þó svo þeir vaði alls staðar uppi og njóti heiðurs í landinu.