< Psalms 114 >
1 In the going out of Israel from Egypt, The house of Jacob from a strange people,
Sa dihang mibiya ang Israel sa Ehipto, ang balay ni Jacob gikan niadtong langyaw nga katawhan,
2 Judah became His sanctuary, Israel his dominion.
nahimo niyang balaang dapit ang Juda, ang Israel iyang gingharian.
3 The sea hath seen, and fleeth, The Jordan turneth backward.
Ang dagat nakakita ug mikalagiw; mitalikod ang Jordan.
4 The mountains have skipped as rams, Heights as sons of a flock.
Ang kabukiran milukso sama sa mga laking karnero, ang kabungtoran milukso sama sa nating karnero.
5 What — to thee, O sea, that thou fleest? O Jordan, thou turnest back!
Dagat, nganong mikalagiw ka man? Jordan, nganong mitalikod ka man?
6 O mountains, ye skip as rams! O heights, as sons of a flock!
Kabukiran, nganong milukso man kamo sama sa laking mga karnero? Kamong gagmay nga mga bungtod, nganong milukso man kamo sama sa mga nating karnero?
7 From before the Lord be afraid, O earth, From before the God of Jacob,
Pangurog, kalibotan, sa atubangan sa Ginoo, sa presensya sa Dios ni Jacob.
8 He is turning the rock to a pool of waters, The flint to a fountain of waters!
Gihimo niyang linaw ang dakong bato, ang gahi nga bato ngadto sa tuboran sa tubig.