< Psalms 109 >

1 To the Overseer. — A Psalm of David. O God of my praise, be not silent,
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!
2 For the mouth of wickedness, and the mouth of deceit, Against me they have opened, They have spoken with me — A tongue of falsehood, and words of hatred!
Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.
3 They have compassed me about, And they fight me without cause.
Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.
4 For my love they oppose me, and I — prayer!
Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.
5 And they set against me evil for good, And hatred for my love.
Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.
6 Appoint Thou over him the wicked, And an adversary standeth at his right hand.
Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.
7 In his being judged, he goeth forth wicked, And his prayer is for sin.
У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.
8 His days are few, his oversight another taketh,
Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.
9 His sons are fatherless, and his wife a widow.
Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.
10 And wander continually do his sons, Yea, they have begged, And have sought out of their dry places.
Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.
11 An exactor layeth a snare for all that he hath, And strangers spoil his labour.
Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.
12 He hath none to extend kindness, Nor is there one showing favour to his orphans.
Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.
13 His posterity is for cutting off, In another generation is their name blotted out.
Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.
14 The iniquity of his fathers Is remembered unto Jehovah, And the sin of his mother is not blotted out.
Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.
15 They are before Jehovah continually, And He cutteth off from earth their memorial.
Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.
16 Because that he hath not remembered to do kindness, And pursueth the poor man and needy, And the smitten of heart — to slay,
Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.
17 And he loveth reviling, and it meeteth him, And he hath not delighted in blessing, And it is far from him.
У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.
18 And he putteth on reviling as his robe, And it cometh in as water into his midst, And as oil into his bones.
У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;
19 It is to him as apparel — he covereth himself, And for a continual girdle he girdeth it on.
Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.
20 This [is] the wage of mine accusers from Jehovah, And of those speaking evil against my soul.
Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!
21 And Thou, O Jehovah Lord, Deal with me for Thy name's sake, Because Thy kindness [is] good, deliver me.
Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;
22 For I [am] poor and needy, And my heart hath been pierced in my midst.
Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.
23 As a shadow when it is stretched out I have gone, I have been driven away as a locust.
Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.
24 My knees have been feeble from fasting, And my flesh hath failed of fatness.
Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.
25 And I — I have been a reproach to them, They see me, they shake their head.
Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.
26 Help me, O Jehovah my God, Save me, according to Thy kindness.
Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;
27 And they know that this [is] Thy hand, Thou, O Jehovah, Thou hast done it.
Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.
28 They revile, and Thou dost bless, They have risen, and are ashamed, And Thy servant doth rejoice.
Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!
29 Mine accusers put on blushing, and are covered, As an upper robe [is] their shame.
Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.
30 I thank Jehovah greatly with my mouth, And in the midst of many I praise Him,
Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;
31 For He standeth at the right hand of the needy, To save from those judging his soul.
Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.

< Psalms 109 >