Psalms 109
1 To the Overseer. — A Psalm of David. O God of my praise, be not silent,
Huwag kang mapayapa, Oh Dios na aking kapurihan;
2 For the mouth of wickedness, and the mouth of deceit, Against me they have opened, They have spoken with me — A tongue of falsehood, and words of hatred!
Sapagka't ang bibig ng masama at ang bibig ng magdaraya ay ibinuka nila laban sa akin: sila'y nangagsalita sa akin na may sinungaling na dila.
3 They have compassed me about, And they fight me without cause.
Kanilang kinulong ako sa palibot ng mga salitang pagtatanim, at nagsilaban sa akin ng walang kadahilanan.
4 For my love they oppose me, and I — prayer!
Sa kabayaran ng aking pagibig ay mga kaaway ko (sila) nguni't ako'y tumatalaga sa dalangin.
5 And they set against me evil for good, And hatred for my love.
At iginanti nila sa akin ay kasamaan sa mabuti, at pagtatanim sa pagibig ko.
6 Appoint Thou over him the wicked, And an adversary standeth at his right hand.
Lagyan mo ng masamang tao siya: at tumayo nawa ang isang kaaway sa kaniyang kanan.
7 In his being judged, he goeth forth wicked, And his prayer is for sin.
Pagka siya'y nahatulan, lumabas nawa siyang salarin; at maging kasalanan nawa ang kaniyang dalangin.
8 His days are few, his oversight another taketh,
Maging kaunti nawa ang kaniyang mga kaarawan; at kunin nawa ng iba ang kaniyang katungkulan.
9 His sons are fatherless, and his wife a widow.
Maulila nawa ang kaniyang mga anak, at mabao ang kaniyang asawa.
10 And wander continually do his sons, Yea, they have begged, And have sought out of their dry places.
Magsilaboy nawa ang kaniyang mga anak, at mangagpalimos; at hanapin nila ang kanilang pagkain sa kanilang mga dakong guho.
11 An exactor layeth a snare for all that he hath, And strangers spoil his labour.
Kunin nawa ng manglulupig ang lahat niyang tinatangkilik; at samsamin ng mga taga ibang lupa ang kaniyang mga gawa.
12 He hath none to extend kindness, Nor is there one showing favour to his orphans.
Mawalan nawa ng maawa sa kaniya; at mawalan din ng maawa sa kaniyang mga anak na ulila.
13 His posterity is for cutting off, In another generation is their name blotted out.
Mahiwalay nawa ang kaniyang kaapuapuhan; sa lahing darating ay mapawi ang kaniyang pangalan.
14 The iniquity of his fathers Is remembered unto Jehovah, And the sin of his mother is not blotted out.
Maalaala nawa ng Panginoon ang kasamaan ng kaniyang mga magulang; at huwag mapawi ang kasalanan ng kaniyang ina,
15 They are before Jehovah continually, And He cutteth off from earth their memorial.
Mangalagay nawa silang lagi sa harap ng Panginoon, upang ihiwalay niya ang alaala sa kanila sa lupa.
16 Because that he hath not remembered to do kindness, And pursueth the poor man and needy, And the smitten of heart — to slay,
Sapagka't hindi niya naalaalang magpakita ng kaawaan, kundi hinabol ang dukha at mapagkailangan, at ang may bagbag na puso, upang patayin.
17 And he loveth reviling, and it meeteth him, And he hath not delighted in blessing, And it is far from him.
Oo, kaniyang inibig ang sumpa, at dumating sa kaniya; at hindi siya nalulugod sa pagpapala, at malayo sa kaniya.
18 And he putteth on reviling as his robe, And it cometh in as water into his midst, And as oil into his bones.
Nagsusuot naman siya ng sumpa na parang kaniyang damit, at nasok sa kaniyang mga loob na bahagi na parang tubig, at parang langis sa kaniyang mga buto.
19 It is to him as apparel — he covereth himself, And for a continual girdle he girdeth it on.
Sa kaniya'y maging gaya nawa ng balabal na ibinabalabal, at gaya ng bigkis na ibinibigkis na lagi.
20 This [is] the wage of mine accusers from Jehovah, And of those speaking evil against my soul.
Ito ang kagantihan sa aking mga kaaway na mula sa Panginoon, at sa kanilang nangagsasalita ng kasamaan laban sa aking kaluluwa.
21 And Thou, O Jehovah Lord, Deal with me for Thy name's sake, Because Thy kindness [is] good, deliver me.
Nguni't gumawa kang kasama ko, Oh Dios na Panginoon, alang-alang sa iyong pangalan: sapagka't ang iyong kagandahang-loob ay mabuti, iligtas mo ako,
22 For I [am] poor and needy, And my heart hath been pierced in my midst.
Sapagka't ako'y dukha at mapagkailangan, at ang aking puso ay nasaktan sa loob ko.
23 As a shadow when it is stretched out I have gone, I have been driven away as a locust.
Ako'y yumayaong gaya ng lilim pagka kumikiling: ako'y itinataas at ibinababa ng hangin na parang balang.
24 My knees have been feeble from fasting, And my flesh hath failed of fatness.
Ang aking mga tuhod ay mahina sa pagaayuno, at ang aking laman ay nagkukulang ng katabaan.
25 And I — I have been a reproach to them, They see me, they shake their head.
Ako nama'y naging kadustaan sa kanila: pagka kanilang nakikita ako, kanilang pinagagalawgalaw ang kanilang ulo.
26 Help me, O Jehovah my God, Save me, according to Thy kindness.
Tulungan mo ako, Oh Panginoon kong Dios; Oh iligtas mo ako ayon sa iyong kagandahang-loob:
27 And they know that this [is] Thy hand, Thou, O Jehovah, Thou hast done it.
Upang kanilang maalaman na ito'y iyong kamay; na ikaw, Panginoon, ang may gawa.
28 They revile, and Thou dost bless, They have risen, and are ashamed, And Thy servant doth rejoice.
Sumumpa (sila) nguni't magpapala ka: pagka sila'y nagsibangon, sila'y mangapapahiya, nguni't ang iyong lingkod ay magagalak.
29 Mine accusers put on blushing, and are covered, As an upper robe [is] their shame.
Manamit ng kasiraang puri ang mga kaaway ko, at matakpan (sila) ng kanilang sariling kahihiyan na parang balabal.
30 I thank Jehovah greatly with my mouth, And in the midst of many I praise Him,
Ako'y magpapasalamat ng marami ng aking bibig sa Panginoon; Oo, aking pupurihin siya sa gitna ng karamihan.
31 For He standeth at the right hand of the needy, To save from those judging his soul.
Sapagka't siya'y tatayo sa kanan ng mapagkailangan, upang iligtas sa kanilang nagsisihatol ng kaniyang kaluluwa.
