Psalms 107
1 'Give ye thanks to Jehovah, For good, for to the age [is] His kindness:'
| خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد. | ۱ |
2 Let the redeemed of Jehovah say, Whom He redeemed from the hand of an adversary.
| فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است. | ۲ |
3 And from the lands hath gathered them, From east and from west, From north, and from the sea.
| وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب. | ۳ |
4 They wandered in a wilderness, in a desert by the way, A city of habitation they have not found.
| در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند. | ۴ |
5 Hungry — yea — thirsty, Their soul in them becometh feeble,
| گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید. | ۵ |
6 And they cry unto Jehovah in their adversity, From their distress He delivereth them,
| آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۶ |
7 And causeth them to tread in a right way, To go unto a city of habitation.
| و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند. | ۷ |
8 They confess to Jehovah His kindness, And His wonders to the sons of men.
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم. | ۸ |
9 For He hath satisfied a longing soul, And a hungry soul hath filled [with] goodness.
| زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت. | ۹ |
10 Inhabitants of dark places and death-shade, Prisoners of affliction and of iron,
| آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند. | ۱۰ |
11 Because they changed the saying of God, And the counsel of the Most High despised.
| زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند. | ۱۱ |
12 And He humbleth with labour their heart, They have been feeble, and there is no helper.
| و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود. | ۱۲ |
13 And they cry unto Jehovah in their adversity, From their distresses He saveth them.
| آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۳ |
14 He bringeth them out from the dark place, And death-shade, And their bands He draweth away.
| ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست. | ۱۴ |
15 They confess to Jehovah His kindness, And His wonders to the sons of men.
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۱۵ |
16 For He hath broken doors of brass, And bars of iron He hath cut.
| زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است. | ۱۶ |
17 Fools, by means of their transgression, And by their iniquities, afflict themselves.
| احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند. | ۱۷ |
18 All food doth their soul abominate, And they come nigh unto the gates of death,
| جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند. | ۱۸ |
19 And cry unto Jehovah in their adversity, From their distresses He saveth them,
| آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۹ |
20 He sendeth His word and healeth them, And delivereth from their destructions.
| کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید. | ۲۰ |
21 They confess to Jehovah His kindness, And His wonders to the sons of men,
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۲۱ |
22 And they sacrifice sacrifices of thanksgiving, And recount His works with singing.
| و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند. | ۲۲ |
23 Those going down [to] the sea in ships, Doing business in many waters,
| آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند. | ۲۳ |
24 They have seen the works of Jehovah, And His wonders in the deep.
| اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها. | ۲۴ |
25 And He saith, and appointeth a tempest, And it lifteth up its billows,
| او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت. | ۲۵ |
26 They go up [to] the heavens, they go down [to] the depths, Their soul in evil is melted.
| به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید. | ۲۶ |
27 They reel to and fro, and move as a drunkard, And all their wisdom is swallowed up.
| سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید. | ۲۷ |
28 And they cry to Jehovah in their adversity, And from their distresses He bringeth them out.
| آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۲۸ |
29 He establisheth a whirlwind to a calm, And hushed are their billows.
| طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید. | ۲۹ |
30 And they rejoice because they are quiet, And He leadeth them to the haven of their desire.
| پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید. | ۳۰ |
31 They confess to Jehovah His kindness, And His wonders to the sons of men,
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۳۱ |
32 And they exalt Him in the assembly of the people, And in the seat of the elders praise Him.
| و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند. | ۳۲ |
33 He maketh rivers become a wilderness, And fountains of waters become dry land.
| او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه. | ۳۳ |
34 A fruitful land becometh a barren place, For the wickedness of its inhabitants.
| و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن. | ۳۴ |
35 He maketh a wilderness become a pool of water, And a dry land become fountains of waters.
| بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب. | ۳۵ |
36 And He causeth the hungry to dwell there, And they prepare a city of habitation.
| و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند. | ۳۶ |
37 And they sow fields, and plant vineyards, And they make fruits of increase.
| و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند. | ۳۷ |
38 And He blesseth them, and they multiply exceedingly, And their cattle He doth not diminish.
| و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند. | ۳۸ |
39 And they are diminished, and bow down, By restraint, evil, and sorrow.
| و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن. | ۳۹ |
40 He is pouring contempt upon nobles, And causeth them to wander in vacancy — no way.
| ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد. | ۴۰ |
41 And setteth on high the needy from affliction, And placeth families as a flock.
| اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند. | ۴۱ |
42 The upright do see and rejoice, And all perversity hath shut her mouth.
| صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست. | ۴۲ |
43 Who [is] wise, and observeth these? They understand the kind acts of Jehovah!
| کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید. | ۴۳ |
