Psalms 106
1 Praise ye Jah, give thanks to Jehovah, For good, for to the age, [is] His kindness.
Hallelúja! Drottinn, þökk sé þér því að þú ert góður! Elska þín varir að eilífu.
2 Who doth utter the mighty acts of Jehovah? Soundeth all His praise?
Hver getur talið upp öll máttarverk Guðs og hver getur lofað hann eins og rétt er og skylt? Enginn!
3 O the happiness of those keeping judgment, Doing righteousness at all times.
Sæll er sá réttláti sem gerir nágrönnum sínum gott.
4 Remember me, O Jehovah, With the favour of Thy people, Look after me in Thy salvation.
Drottinn, þegar þú blessar og bjargar fólki þínu, minnstu þá einnig mín.
5 To look on the good of Thy chosen ones, To rejoice in the joy of Thy nation, To boast myself with Thine inheritance.
Gefðu mér hlut í velgengni þinna útvöldu, að fá að gleðjast með þeim og deila með þeim hjálp þinni.
6 We have sinned with our fathers, We have done perversely, we have done wickedly.
Bæði við og feður okkar höfum margvíslega syndgað.
7 Our fathers in Egypt, Have not considered wisely Thy wonders, They have not remembered The abundance of Thy kind acts, And provoke by the sea, at the sea of Suph.
Máttarverk þín í Egyptalandi mátu þeir lítils og fljótlega gleymdu þeir góðverkum þínum og risu gegn þér við hafið hið rauða.
8 And He saveth them for His name's sake, To make known His might,
En samt frelsaðir þú þá, hélst uppi heiðri nafns þíns og sýndir mátt þinn.
9 And rebuketh the sea of Suph, and it is dried up, And causeth them to go Through depths as a wilderness.
Þú klaufst hafið, lagðir þurran veg um botn þess og leiddir þá þar í gegn.
10 And He saveth them from the hand Of him who is hating, And redeemeth them from the hand of the enemy.
Þannig frelsaðir þú þá frá óvinum þeirra.
11 And waters cover their adversaries, One of them hath not been left.
Síðan féll sjórinn aftur í farveg sinn og óvinir þeirra fórust – ekki einn komst af!
12 And they believe in His words, they sing His praise,
Þá loks trúðu þeir Drottni og sungu honum lofsöng.
13 They have hasted — forgotten His works, They have not waited for His counsel.
En þeir voru fljótir að gleyma honum á ný! Þeir treystu ekki orðum hans
14 And they lust greatly in a wilderness, And try God in a desert.
en heimtuðu sífellt meira og meira og reyndu eins og þeir gátu á þolinmæði Guðs.
15 And He giveth to them their request, And sendeth leanness into their soul.
Og hann lét að vilja þeirra, en þó ekki að öllu leyti.
16 And they are envious of Moses in the camp, Of Aaron, Jehovah's holy one.
Þeir gerðu uppreisn gegn Móse og líka Aron, manninn sem Guð hafði valið til prests.
17 Earth openeth, and swalloweth up Dathan, And covereth over the company of Abiram.
Þá opnaðist jörðin og gleypti Datan og flokk Abírams.
18 And fire burneth among their company, A flame setteth on fire the wicked.
Eldur féll af himni og eyddi illmennum þessum.
19 They make a calf in Horeb, And bow themselves to a molten image,
Þeir gerðu sér líkneski af nauti, sem étur gras,
20 And change their Honour Into the form of an ox eating herbs.
og tilbáðu það í stað hins dýrlega Guðs!
21 They have forgotten God their saviour, The doer of great things in Egypt,
Þannig óvirtu þeir Guð, frelsara sinn,
22 Of wonderful things in the land of Ham, Of fearful things by the sea of Suph.
sem gert hafði undur og tákn í Egyptalandi og við hafið rauða.
23 And He saith to destroy them, Unless Moses, His chosen one, Had stood in the breach before Him, To turn back His wrath from destroying.
Þess vegna áformaði Guð að eyða þeim öllum. En Móse, hans útvaldi þjónn, tók sér stöðu milli fólksins og Guðs og bað hann að láta af reiði sinni og tortíma þeim ekki.
24 And they kick against the desirable land, They have not given credence to His word.
Og ekki vildu þeir inn í fyrirheitna landið, þeir treystu ekki að Guð mundi vernda þá.
25 And they murmur in their tents, They have not hearkened to the voice of Jehovah.
Þeir kvörtuðu í tjöldum sínum og fyrirlitu skipun hans.
26 And He lifteth up His hand to them, To cause them to fall in a wilderness,
Þá ákvað hann að láta þá deyja í eyðimörkinni,
27 And to cause their seed to fall among nations, And to scatter them through lands.
tvístra afkomendum þeirra meðal þjóðanna og herleiða þá til annarra landa.
28 And they are coupled to Baal-Peor, And eat the sacrifices of the dead,
Og hjá Peór gengu forfeður okkar í lið með fylgjendum Baals og báru fram fórnir til dauðra skurðgoða.
29 And they provoke to anger by their actions, And a plague breaketh forth upon them,
Það reitti Drottin til reiði og þess vegna braust út plága meðal þeirra.
30 And Phinehas standeth, and executeth judgment, And the plague is restrained,
Hún hélst þar til Pínehas gekk fram og refsaði þeim sem henni höfðu valdið.
31 And it is reckoned to him to righteousness, To all generations — unto the age.
Hans verður ætíð minnst fyrir það réttlætisverk.
32 And they cause wrath by the waters of Meribah, And it is evil to Moses for their sakes,
Hjá Meríba reitti Ísrael Drottin aftur til reiði og olli Móse miklum vanda,
33 For they have provoked his spirit, And he speaketh wrongfully with his lips.
– hann reiddist og talaði ógætileg orð.
34 They have not destroyed the peoples, As Jehovah had said to them,
Og ekki útrýmdi Ísrael þjóðunum sem fyrir voru í landinu, eins og Guð hafði skipað þeim,
35 And mix themselves among nations, and learn their works,
heldur blönduðust þeir heiðingjunum og tóku upp ósiði þeirra.
36 And serve their idols, And they are to them for a snare.
Þeir færðu skurðgoðum þeirra fórnir og leiddust burt frá Guði.
37 And they sacrifice their sons And their daughters to destroyers,
Þeir fórnuðu jafnvel börnum sínum til illra anda –
38 And they shed innocent blood — Blood of their sons and of their daughters, Whom they have sacrificed to idols of Canaan, And the land is profaned with blood.
til hjáguða Kanverja – úthelltu saklausu blóði og vanhelguðu landið með morðum.
39 And they are defiled with their works, And commit whoredom in their habitual doings.
Þeir saurguðust af illverkum þessum, því að með hjáguðadýrkun sinni rufu þeir trúnað við Guð.
40 And the anger of Jehovah Is kindled against His people, And He doth abominate His inheritance.
Vegna alls þessa reiddist Drottinn Ísrael, lýð sínum, og fékk viðbjóð á honum,
41 And giveth them into the hand of nations, And those hating them rule over them,
og lét hann heiðnar þjóðir drottna yfir honum.
42 And their enemies oppress them, And they are humbled under their hand.
Ísrael var stjórnað af óvinum sínum og þeir kúguðu hann.
43 Many times He doth deliver them, And they rebel in their counsel, And they are brought low in their iniquity.
Aftur og aftur leysti hann þá undan okinu, en þeir héldu áfram að óhlýðnast honum, uns syndir þeirra komu þeim á kné.
44 And He looketh on their distress When He heareth their cry,
Samt bænheyrði hann þá og linaði þjáningar þeirra.
45 And remembereth for them His covenant, And is comforted, According to the abundance of His kindness.
Hann minntist loforðsins sem hann gaf þeim og aumkaðist yfir þá í elsku sinni,
46 And He appointeth them for mercies Before all their captors.
svo að jafnvel þeir sem kúguðu þá, sýndu þeim miskunn.
47 Save us, O Jehovah our God, and gather us from the nations, To give thanks to Thy holy name, To glory in Thy praise.
Ó, frelsaðu okkur, Drottinn Guð! Safnaðu okkur saman frá þjóðunum svo að við getum sameiginlega þakkað þér og lofað nafn þitt.
48 Blessed [is] Jehovah, God of Israel, From the age even unto the age. And all the people said, 'Amen, praise Jah!'
Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, frá eilífð til eilífðar. Og allt fólkið segi: „Amen!“Hallelúja.
