Psalms 105
1 Give ye thanks to Jehovah — call ye in His name, Make known among the peoples His acts.
Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
2 Sing ye to Him — sing praise to Him, Meditate ye on all His wonders.
Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
3 Boast yourselves in His Holy Name, The heart of those seeking Jehovah rejoiceth.
Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
4 Seek ye Jehovah and His strength, Seek ye His face continually.
Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
5 Remember His wonders that He did, His signs and the judgments of His mouth.
Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
6 O seed of Abraham, His servant, O sons of Jacob, His chosen ones.
И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
7 He [is] Jehovah our God, In all the earth [are] His judgments.
У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
8 He hath remembered to the age His covenant, The word He commanded to a thousand generations,
Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
9 That He hath made with Abraham, And His oath to Isaac,
Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
10 And doth establish it to Jacob for a statute, To Israel — a covenant age-during,
У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
11 Saying, 'To thee I give the land of Canaan, The portion of your inheritance,'
«Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
12 In their being few in number, But a few, and sojourners in it.
— Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
13 And they go up and down, from nation unto nation, From a kingdom unto another people.
Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
14 He hath not suffered any to oppress them And He reproveth for their sakes kings.
У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
15 'Strike not against Mine anointed, And to My prophets do not evil.'
Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
16 And He calleth a famine on the land, The whole staff of bread He hath broken.
У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
17 He hath sent before them a man, For a servant hath Joseph been sold.
У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
18 They have afflicted with fetters his feet, Iron hath entered his soul,
Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
19 Till the time of the coming of His word The saying of Jehovah hath tried him.
Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
20 The king hath sent, and looseth him, The ruler of the peoples, and draweth him out.
Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
21 He hath made him lord of his house, And ruler over all his possessions.
Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
22 To bind his chiefs at his pleasure, And his elders he maketh wise.
Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
23 And Israel cometh in to Egypt, And Jacob hath sojourned in the land of Ham.
Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
24 And He maketh His people very fruitful, And maketh it mightier than its adversaries.
[Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
25 He turned their heart to hate His people, To conspire against His servants.
У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
26 He hath sent Moses His servant, Aaron whom He had fixed on.
У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
27 They have set among them the matters of His signs, And wonders in the land of Ham.
Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
28 He hath sent darkness, and it is dark, And they have not provoked His word.
Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
29 He hath turned their waters to blood, And putteth to death their fish.
У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
30 Teemed hath their land [with] frogs, In the inner chambers of their kings.
Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
31 He hath said, and the beetle cometh, Lice into all their border.
У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
32 He hath made their showers hail, A flaming fire [is] in their land.
У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
33 And He smiteth their vine and their fig, And shivereth the trees of their border.
У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
34 He hath said, and the locust cometh, And the cankerworm — innumerable,
У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
35 And it consumeth every herb in their land, And it consumeth the fruit of their ground.
Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
36 And He smiteth every first-born in their land, The first-fruit of all their strength,
[Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
37 And bringeth them out with silver and gold, And there is not in its tribes a feeble one.
Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
38 Rejoiced hath Egypt in their going forth, For their fear had fallen upon them.
Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
39 He hath spread a cloud for a covering, And fire to enlighten the night.
У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
40 They have asked, and He bringeth quails, And [with] bread of heaven satisfieth them.
Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
41 He hath opened a rock, and waters issue, They have gone on in dry places — a river.
У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
42 For He hath remembered His holy word, With Abraham His servant,
Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
43 And He bringeth forth His people with joy, With singing His chosen ones.
У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
44 And He giveth to them the lands of nations, And the labour of peoples they possess,
У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
45 That they may observe His statutes, And His laws may keep. Praise ye Jehovah!
Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
