< Psalms 105 >

1 Give ye thanks to Jehovah — call ye in His name, Make known among the peoples His acts.
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 Sing ye to Him — sing praise to Him, Meditate ye on all His wonders.
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 Boast yourselves in His Holy Name, The heart of those seeking Jehovah rejoiceth.
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 Seek ye Jehovah and His strength, Seek ye His face continually.
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 Remember His wonders that He did, His signs and the judgments of His mouth.
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
6 O seed of Abraham, His servant, O sons of Jacob, His chosen ones.
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 He [is] Jehovah our God, In all the earth [are] His judgments.
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 He hath remembered to the age His covenant, The word He commanded to a thousand generations,
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
9 That He hath made with Abraham, And His oath to Isaac,
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 And doth establish it to Jacob for a statute, To Israel — a covenant age-during,
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
11 Saying, 'To thee I give the land of Canaan, The portion of your inheritance,'
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 In their being few in number, But a few, and sojourners in it.
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 And they go up and down, from nation unto nation, From a kingdom unto another people.
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 He hath not suffered any to oppress them And He reproveth for their sakes kings.
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 'Strike not against Mine anointed, And to My prophets do not evil.'
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 And He calleth a famine on the land, The whole staff of bread He hath broken.
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 He hath sent before them a man, For a servant hath Joseph been sold.
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 They have afflicted with fetters his feet, Iron hath entered his soul,
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 Till the time of the coming of His word The saying of Jehovah hath tried him.
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 The king hath sent, and looseth him, The ruler of the peoples, and draweth him out.
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 He hath made him lord of his house, And ruler over all his possessions.
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 To bind his chiefs at his pleasure, And his elders he maketh wise.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 And Israel cometh in to Egypt, And Jacob hath sojourned in the land of Ham.
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 And He maketh His people very fruitful, And maketh it mightier than its adversaries.
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 He turned their heart to hate His people, To conspire against His servants.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 He hath sent Moses His servant, Aaron whom He had fixed on.
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 They have set among them the matters of His signs, And wonders in the land of Ham.
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 He hath sent darkness, and it is dark, And they have not provoked His word.
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 He hath turned their waters to blood, And putteth to death their fish.
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 Teemed hath their land [with] frogs, In the inner chambers of their kings.
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 He hath said, and the beetle cometh, Lice into all their border.
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 He hath made their showers hail, A flaming fire [is] in their land.
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 And He smiteth their vine and their fig, And shivereth the trees of their border.
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 He hath said, and the locust cometh, And the cankerworm — innumerable,
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 And it consumeth every herb in their land, And it consumeth the fruit of their ground.
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 And He smiteth every first-born in their land, The first-fruit of all their strength,
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 And bringeth them out with silver and gold, And there is not in its tribes a feeble one.
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 Rejoiced hath Egypt in their going forth, For their fear had fallen upon them.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 He hath spread a cloud for a covering, And fire to enlighten the night.
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 They have asked, and He bringeth quails, And [with] bread of heaven satisfieth them.
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 He hath opened a rock, and waters issue, They have gone on in dry places — a river.
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 For He hath remembered His holy word, With Abraham His servant,
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 And He bringeth forth His people with joy, With singing His chosen ones.
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 And He giveth to them the lands of nations, And the labour of peoples they possess,
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 That they may observe His statutes, And His laws may keep. Praise ye Jehovah!
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!

< Psalms 105 >