< Psalms 105 >

1 Give ye thanks to Jehovah — call ye in His name, Make known among the peoples His acts.
Pasalamati si Yahweh, sangpita ang iyang ngalan; ibalita sa kanasoran ang iyang nabuhat.
2 Sing ye to Him — sing praise to Him, Meditate ye on all His wonders.
Awiti siya, awiti siya ug mga pagdayeg; isugilon ang tanang katingalahang butang nga iyang nahimo.
3 Boast yourselves in His Holy Name, The heart of those seeking Jehovah rejoiceth.
Pagpasigarbo sa iyang balaang ngalan; tugoti nga magmaya ang kasingkasing niadtong nangita kang Yahweh.
4 Seek ye Jehovah and His strength, Seek ye His face continually.
Pangitaa si Yahweh ug ang iyang kusog; pangitaa kanunay ang iyang presensya.
5 Remember His wonders that He did, His signs and the judgments of His mouth.
Hinumdomi ang katingalahang mga butang nga iyang nahimo, ang iyang milagro ug ang kasugoan sa iyang baba,
6 O seed of Abraham, His servant, O sons of Jacob, His chosen ones.
kamong mga kaliwat ni Abraham nga iyang sulugoon, kamong katawhan ni Jacob, nga iyang pinili.
7 He [is] Jehovah our God, In all the earth [are] His judgments.
Siya si Yahweh, nga atong Dios. Ang iyang kasugoan anaa sa tibuok kalibotan.
8 He hath remembered to the age His covenant, The word He commanded to a thousand generations,
Kanunay niyang hinumdoman ang iyang kasabotan sa kahangtoran, ang pulong nga iyang gimando alang sa liboan nga mga kaliwatan.
9 That He hath made with Abraham, And His oath to Isaac,
Hinumdoman niya ang kasabotan nga iyang gihimo kang Abraham ug ang iyang gipanumpa ngadto kang Isaac.
10 And doth establish it to Jacob for a statute, To Israel — a covenant age-during,
Mao kini ang iyang gipamatud-an ngadto kang Jacob ingon nga balaod ug ngadto kang Israel ingon nga walay kataposang kasabotan.
11 Saying, 'To thee I give the land of Canaan, The portion of your inheritance,'
Miingon siya, “Ihatag ko kanimo ang yuta sa Canaan ingon nga bahin sa imong panulondon.”
12 In their being few in number, But a few, and sojourners in it.
Gisulti niya kini sa dihang diyutay pa lamang (sila) gamay pa gayod, ug mga langyaw sa yuta.
13 And they go up and down, from nation unto nation, From a kingdom unto another people.
Miadto (sila) sa nagkalainlaing kanasoran ug gikan sa usa ka gingharian ngadto sa uban.
14 He hath not suffered any to oppress them And He reproveth for their sakes kings.
Wala niya tugoti nga daogdaogon (sila) ni bisan kinsa; gibadlong niya ang mga hari alang sa ilang kaayohan.
15 'Strike not against Mine anointed, And to My prophets do not evil.'
Miingon siya, “Ayaw hilabti ang akong mga pinili, ug ayaw pasipad-i ang akong mga propeta.”
16 And He calleth a famine on the land, The whole staff of bread He hath broken.
Mitawag siya ug kagutom ibabaw sa yuta; giundang niya ang pagpadala ug tinapay.
17 He hath sent before them a man, For a servant hath Joseph been sold.
Nagpadala siya ug tawo una kanila; gibaligya si Jose ingon nga sulugoon.
18 They have afflicted with fetters his feet, Iron hath entered his soul,
Ang iyang mga tiil gibugkosan ug mga kadena; ang iyang liog giyugohan ug puthaw,
19 Till the time of the coming of His word The saying of Jehovah hath tried him.
hangtod sa takna nga ang iyang mga pulong natuman, ug ang pulong ni Yahweh misulay kaniya.
20 The king hath sent, and looseth him, The ruler of the peoples, and draweth him out.
Nagpadala ang hari ug sulugoon aron pagpagawas kaniya; ang magmamando sa katawhan nagpalingkawas kaniya.
21 He hath made him lord of his house, And ruler over all his possessions.
Gihimo niya siyang piniyalan sa iyang panimalay ingon nga tigdumala sa tanan niyang gipanag-iyahan
22 To bind his chiefs at his pleasure, And his elders he maketh wise.
aron sa pagpanudlo sa iyang mga prinsipe sama sa iyang gipangandoy ug sa pagtudlo sa kaalam sa iyang mga kadagkoan.
23 And Israel cometh in to Egypt, And Jacob hath sojourned in the land of Ham.
Unya miadto si Israel sa Ehipto, ug nagpuyo si Jacob ngadto sa yuta ni Ham.
24 And He maketh His people very fruitful, And maketh it mightier than its adversaries.
Gihimong mabungahon ni Yahweh ang iyang katawhan, ug gihimo (sila) nga mas kusgan kaysa ilang mga kaaway.
25 He turned their heart to hate His people, To conspire against His servants.
Gitugotan niya ang ilang mga kaaway nga masilag sa iyang katawhan, aron pasipad-an ang iyang mga sulugoon.
26 He hath sent Moses His servant, Aaron whom He had fixed on.
Gipadala niya si Moises, nga iyang sulugoon, ug si Aaron, nga iyang gipili.
27 They have set among them the matters of His signs, And wonders in the land of Ham.
Naghimo (sila) sa iyang timaan taliwala sa mga Ehiptohanon, ug ang iyang mga kahibulongan didto sa yuta ni Ham.
28 He hath sent darkness, and it is dark, And they have not provoked His word.
Nagpadala siya ug kangingit ug gihimo niya kadtong yutaa nga ngitngit, apan ang mga katawhan wala motuman sa iyang mga sugo.
29 He hath turned their waters to blood, And putteth to death their fish.
Gihimo niyang dugo ang ilang mga tubig ug gipatay ang ilang mga isda.
30 Teemed hath their land [with] frogs, In the inner chambers of their kings.
Ang ilang yuta nalukop sa mga baki, bisan sa lawak sa ilang mga magmamando.
31 He hath said, and the beetle cometh, Lice into all their border.
Miingon siya, ug nalukop sa langaw ug tagnok ang tibuok nilang kanasoran.
32 He hath made their showers hail, A flaming fire [is] in their land.
Gihimo niyang ice ang ilang ulan, uban ang nagdilaab nga kalayo sa ilang yuta.
33 And He smiteth their vine and their fig, And shivereth the trees of their border.
Gidaot niya ang ilang mga paras ug mga kahoy nga igera; gidaot niya ang kakahoyan sa ilang kabukiran.
34 He hath said, and the locust cometh, And the cankerworm — innumerable,
Misulti siya, ug ang mga dulon miabot, ug daghang mga dulon.
35 And it consumeth every herb in their land, And it consumeth the fruit of their ground.
Gikaon sa mga dulon ang tanang tanom sa ilang yuta; gikaon nila ang tanang abot sa yuta.
36 And He smiteth every first-born in their land, The first-fruit of all their strength,
Gipatay niya ang tanang kinamagulangang anak sa ilang dapit, ang tanang unang bunga sa ilang kusog.
37 And bringeth them out with silver and gold, And there is not in its tribes a feeble one.
Gipagawas niya ang mga Israelita inubanan sa bulawan ug mga plata; walay napandol sa iyang banay diha sa dalan.
38 Rejoiced hath Egypt in their going forth, For their fear had fallen upon them.
Nangalipay ang mga Ehiptohanon sa ilang pagbiya, tungod kay nangahadlok kanila ang mga Ehiptohan.
39 He hath spread a cloud for a covering, And fire to enlighten the night.
Iyang gibukhad ang panganod aron sa pagtabon kanila ug naghimo ug kalayo aron pag-iwag sa kagabhion.
40 They have asked, and He bringeth quails, And [with] bread of heaven satisfieth them.
Nangayo ug pagkaon ang mga Israelita, ug gidad-an (sila) ug buntog ug gitagbaw (sila) pinaagi sa tinapay nga gikan sa langit.
41 He hath opened a rock, and waters issue, They have gone on in dry places — a river.
Gipaliki niya ang bato, ug mibuhagay ang tubig gikan niini; midagayday kini sa kamingawan sama sa sapa.
42 For He hath remembered His holy word, With Abraham His servant,
Kay gihinumdoman niya ang iyang balaang saad ngadto kang Abraham nga iyang sulugoon.
43 And He bringeth forth His people with joy, With singing His chosen ones.
Gigiyahan niya ang iyang katawhan pagawas inubanan sa kalipay, ang iyang pinili inubanan sa panagsinggit sa kadaogan.
44 And He giveth to them the lands of nations, And the labour of peoples they possess,
Gihatag niya kanila ang yuta sa kanasoran; gipanag-iyahan nila ang kabtangan sa katawhan
45 That they may observe His statutes, And His laws may keep. Praise ye Jehovah!
aron nga ilang tipigan ang iyang mga sugo ug tumanon ang iyang mga balaod. Dalaygon si Yahweh.

< Psalms 105 >