Psalms 104
1 Bless, O my soul, Jehovah! Jehovah, my God, Thou hast been very great, Honour and majesty Thou hast put on.
Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!
2 Covering himself [with] light as a garment, Stretching out the heavens as a curtain,
Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.
3 Who is laying the beam of His upper chambers in the waters, Who is making thick clouds His chariot, Who is walking on wings of wind,
Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.
4 Making His messengers — the winds, His ministers — the flaming fire.
Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.
5 He hath founded earth on its bases, It is not moved to the age and for ever.
Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.
6 The abyss! as with clothing Thou hast covered it, Above hills do waters stand.
Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.
7 From Thy rebuke they flee, From the voice of Thy thunder haste away.
Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,
8 They go up hills — they go down valleys, Unto a place Thou hast founded for them.
fjöllin risu og dalirnir urðu til.
9 A border Thou hast set, they pass not over, They turn not back to cover the earth.
Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.
10 Who is sending forth fountains in valleys, Between hills they go on.
Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.
11 They water every beast of the field, Wild asses break their thirst.
Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.
12 By them the fowl of the heavens doth dwell, From between the branches They give forth the voice.
Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.
13 Watering hills from His upper chambers, From the fruit of Thy works is the earth satisfied.
Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.
14 Causing grass to spring up for cattle, And herb for the service of man, To bring forth bread from the earth,
Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,
15 And wine — it rejoiceth the heart of man, To cause the face to shine from oil, And bread — the heart of man it supporteth.
einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.
16 Satisfied [are] the trees of Jehovah, Cedars of Lebanon that He hath planted,
Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,
17 Where birds do make nests, The stork — the firs [are] her house.
og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.
18 The high hills [are] for wild goats, Rocks [are] a refuge for conies,
Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.
19 He made the moon for seasons, The sun hath known his place of entrance.
Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.
20 Thou settest darkness, and it is night, In it doth every beast of the forest creep.
Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.
21 The young lions are roaring for prey, And to seek from God their food.
Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.
22 The sun riseth, they are gathered, And in their dens they crouch.
Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,
23 Man goeth forth to his work, And to his service — till evening.
en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.
24 How many have been Thy works, O Jehovah, All of them in wisdom Thou hast made, Full is the earth of thy possessions.
Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!
25 This, the sea, great and broad of sides, There [are] moving things — innumerable, Living creatures — small with great.
Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!
26 There do ships go: leviathan, That Thou hast formed to play in it.
Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!
27 All of them unto Thee do look, To give their food in its season.
Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.
28 Thou dost give to them — they gather, Thou dost open Thy hand — they [are] satisfied [with] good.
Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.
29 Thou hidest Thy face — they are troubled, Thou gatherest their spirit — they expire, And unto their dust they turn back.
En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,
30 Thou sendest out Thy Spirit, they are created, And Thou renewest the face of the ground.
en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.
31 The honour of Jehovah is to the age, Jehovah rejoiceth in His works,
Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!
32 Who is looking to earth, and it trembleth, He cometh against hills, and they smoke.
Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.
33 I sing to Jehovah during my life, I sing praise to my God while I exist.
Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!
34 Sweet is my meditation on Him, I — I do rejoice in Jehovah.
Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.
35 Consumed are sinners from the earth, And the wicked are no more. Bless, O my soul, Jehovah. Praise ye Jehovah!
Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!
