Proverbs 7
1 My son! keep my sayings, And my commands lay up with thee.
Akong anak, tumana ang akong mga pulong ug tipigi ang akong mga pagmando diha sa imong kaugalingon.
2 Keep my commands, and live, And my law as the pupil of thine eye.
Tumana ang akong mga mando ug pagkinabuhi ug tipigi ang akong gitudlo ingon nga mansanas sa imong mga mata.
3 Bind them on thy fingers, Write them on the tablet of thy heart.
Ihigot kini sa imong mga tudlo; isulat kini sa papan sa imong kasingkasing.
4 Say to wisdom, 'My sister Thou [art].' And cry to understanding, 'Kinswoman!'
Sultihi ang kaalam, “Ikaw ang akong igsoong babaye,” ug tawaga ang panabot nga imong suod nga paryente,
5 To preserve thee from a strange woman, From a stranger who hath made smooth her sayings.
aron nga malikay ang imong kaugalingon gikan sa dili matarong nga babaye, gikan sa langyaw nga babaye uban sa iyang malumo nga mga pulong.
6 For, at a window of my house, Through my casement I have looked out,
Sa bintana sa akong balay nagtan-aw ako sa rehas.
7 And I do see among the simple ones, I discern among the sons, A young man lacking understanding,
Nagtan-aw ako sa walay kasinatian nga mga tawo, ug namatikdan ko taliwala sa batan-ong mga kalalakin-an ang usa ka batan-on nga walay panabot.
8 Passing on in the street, near her corner, And the way [to] her house he doth step,
Kana nga batan-ong lalaki milabay sa dalan duol sa kanto sa babaye, ug miadto siya padulong sa balay niini.
9 In the twilight — in the evening of day, In the darkness of night and blackness.
Kilomkilom kadto, sa pagsalop sa adlaw, sa panahon sa kagabhion ug sa kangitngit.
10 And, lo, a woman to meet him — (A harlot's dress, and watchful of heart,
Didto gitagbo siya sa babaye, nga nagbisti sama sa usa ka gabaligya ug dungog, nga adunay bakak nga kasingkasing.
11 Noisy she [is], and stubborn, In her house her feet rest not.
Sabaan siya ug sukwahi ang iyang mga pamaagi; dili makapuyo ang iyang mga tiil sa balay.
12 Now in an out-place, now in broad places, And near every corner she lieth in wait) —
Karon anaa sa kadalanan, unya diha sa mercado, ug diha sa matag kanto naghulat siya aron sa pag-atake.
13 And she laid hold on him, and kissed him, She hath hardened her face, and saith to him,
Busa gigunitan niya siya ug gihalokan siya, uban sa isog nga panagway miingon siya kaniya,
14 'Sacrifices of peace-offerings [are] by me, To-day I have completed my vows.
“Naghalad ako karong adlawa, gituman ko ang akong mga panumpa,
15 Therefore I have come forth to meet thee, To seek earnestly thy face, and I find thee.
busa migawas ako aron sa pagtagbo kanimo, sa matinguhaong pagpangita sa imong panagway, ug nakaplagan ko ikaw.
16 [With] ornamental coverings I decked my couch, Carved works — cotton of Egypt.
Gihapinan ko ang akong higdaanan sa dekolor nga lino gikan sa Ehipto.
17 I sprinkled my bed — myrrh, aloes, and cinnamon.
Gibutangan ko ang akong higdaanan ug mira, aloe, ug cinamon.
18 Come, we are filled [with] loves till the morning, We delight ourselves in loves.
Dali, mag-inom kita hangtod matagbaw sa gugma hangtod buntag; maglipay kita pag-ayo sa mga buhat sa gugma.
19 For the man is not in his house, He hath gone on a long journey.
Kay ang akong bana wala sa iyang balay; naglakaw siya sa halayo nga panaw.
20 A bag of money he hath taken in his hand, At the day of the new moon he cometh to his house.'
Nagdala siya ug puntil sa salapi; mobalik siya sa adlaw sa pagtakdol sa bulan.”
21 She turneth him aside with the abundance of her speech, With the flattery of her lips she forceth him.
Sa daghang pulong nahaylo niya siya; uban sa iyang malumo nga mga ngabil napahisalaag niya siya.
22 He is going after her straightway, As an ox unto the slaughter he cometh, And as a fetter unto the chastisement of a fool,
Sa walay langan misunod siya kaniya sama sa baka nga pagapatyon, sama sa lagsaw nga nalit-ag,
23 Till an arrow doth split his liver, As a bird hath hastened unto a snare, And hath not known that it [is] for its life.
hangtod ang pana motusok sa atay niini. Sama siya sa langgam nga nagdali pagpadulong sa lit-ag. Wala siya masayod nga kawad-an siya sa iyang kinabuhi.
24 And now, ye sons, hearken to me, And give attention to sayings of my mouth.
Ug karon akong mga anak, paminaw kanako, pamatia ang mga pulong sa akong baba.
25 Let not thy heart turn unto her ways, Do not wander in her paths,
Hinaot nga ang imong kasingkasing dili mopadulong sa iyang mga dalan; ayaw pagpahisalaag ngadto sa iyang mga dalan.
26 For many [are] the wounded she caused to fall, And mighty [are] all her slain ones.
Siya ang hinungdan nga daghang mga tawo ang nasamdan; daghan na kaayo ang iyang gipamatay nga mga tawo.
