< Proverbs 5 >
1 My son! to my wisdom give attention, To mine understanding incline thine ear,
Anak ko, pagmatngon sa akong kaalam; Ikiling ang imong igdulungog sa akong salabutan:
2 To observe thoughtfulness, And knowledge do thy lips keep.
Aron ikaw magabantay sa pagkabuotan, Ug aron ang imong mga ngabil magatipig ug kinaadman.
3 For the lips of a strange woman drop honey, And smoother than oil [is] her mouth,
Kay ang mga ngabil sa usa ka dumuloong babaye nagpatolo ug dugos, Ug ang iyang baba labi pang mahinlo kay sa lana:
4 And her latter end [is] bitter as wormwood, Sharp as a sword [with] mouths.
Apan sa katapusan siya mapait ingon sa panyawan, Mahait ingon sa usa ka espada nga duhay sulab.
5 Her feet are going down to death, Sheol do her steps take hold of. (Sheol )
Ang iyang mga tiil nagakanaug ngadto sa kamatayon; Ang iyang mga lakang gitunob ibabaw sa Sheol; (Sheol )
6 The path of life — lest thou ponder, Moved have her paths — thou knowest not.
Busa siya dili makakaplag sa patag nga alagianan sa kinabuhi: Ang iyang mga dalan mabalhinon, ug siya wala mahibalo niini.
7 And now, ye sons, hearken to me, And turn not from sayings of my mouth.
Busa karon, mga anak ko, patalinghug kamo kanako, Ug ayaw pagbiya gikan sa mga pulong sa akong baba.
8 Keep far from off her thy way, And come not near unto the opening of her house,
Ipahilayo ang imong dalan gikan kaniya, Ug ayaw pagpahaduol sa pultahan sa iyang balay;
9 Lest thou give to others thy honour, And thy years to the fierce,
Tingali unya ikaw magahatag sa imong kadungganan ngadto sa lain, Ug ang imong mga tuig ngadto sa madaugdaugon;
10 Lest strangers be filled [with] thy power, And thy labours in the house of a stranger,
Tingali unya ang mga dumuloong mapuno sa imong kusog, Ug ang imong mga pagpangabudlay anha sa balay sa usa ka lumalangyaw,
11 And thou hast howled in thy latter end, In the consumption of thy flesh and thy food,
Ug ikaw mag-agulo sa imong kaulahian, Sa diha nga mangaut-ut ang imong unod ug ang imong lawas,
12 And hast said, 'How have I hated instruction, And reproof hath my heart despised,
Ug magaingon: Giunsa ko ang pagdumot sa pahamangno, Ug ang akong kasingkasing nagtamay sa pagbadlong;
13 And I have not hearkened to the voice of my directors, And to my teachers have not inclined mine ear.
Ni gituman ko ang tingog sa akong mga magtutudlo, Ni nagkiling ako sa akong igdulungog kanila nga nagpahamangno kanako!
14 As a little thing I have been all evil, In the midst of an assembly and a company.
Ako haduol kaayo sa tanang kadautan Sa kinataliwad-an sa pagkatigum ug sa katilingban.
15 Drink waters out of thine own cistern, Even flowing ones out of thine own well.
Imna ang mga tubig gikan sa kaugalingon mong sudlanan, Ug ang mga tubig nga nagaagay gikan sa kaugalingon mong atabay.
16 Let thy fountains be scattered abroad, In broad places rivulets of waters.
Patibulaagon mo ba ang imong mga tubod sa halayong dapit, Ug ang mga taburan sa tubig diha sa kadalanan?
17 Let them be to thee for thyself, And not to strangers with thee.
Himoa sila nga imo lamang, Ug dili alang sa mga dumuloong uban kanimo.
18 Let thy fountain be blessed, And rejoice because of the wife of thy youth,
Papanalangini ang imong tuburan; Ug pagmalipayon diha sa asawa sa imong pagkabatan-on.
19 A hind of loves, and a roe of grace! Let her loves satisfy thee at all times, In her love magnify thyself continually.
Ingon sa usa ka mahigugmaong lagsaw nga dumalaga ug sa usa ka makapahimuot nga gasela, Tugoti nga ang iyang mga dughan magatagbaw kanimo sa tanang mga panahon; Ug magpalugos ka sa kanunay sa iyang gugma.
20 And why dost thou magnify thyself, My son, with a stranger? And embrace the bosom of a strange woman?
Kay ngano man ikaw, anak ko, nga magpalugos sa usa ka dumuloong babaye, Ug magahalog sa sabakan sa usa ka lumalangyaw?
21 For over-against the eyes of Jehovah are the ways of each, And all his paths He is pondering.
Kay ang mga dalan sa tawo anaa sa atubangan sa mga mata ni Jehova; Ug gipatag niya ang tanang mga alagianan niya.
22 His own iniquities do capture the wicked, And with the ropes of his sin he is holden.
Ang iyang kaugalingong kasal-anan modakop sa dautan, Ug siya magapus sa mga higot sa iyang sala.
23 He dieth without instruction, And in the abundance of his folly magnifieth himself!
Siya mamatay tungod sa pagkakulang sa pahamangno; Ug sa pagkadaku sa iyang pagkabuang siya mahisalaag.