Proverbs 5
1 My son! to my wisdom give attention, To mine understanding incline thine ear,
Akong anak, tagda ang akong kaalam; paminawa pag-ayo ang akong pagpanabot,
2 To observe thoughtfulness, And knowledge do thy lips keep.
aron makakat-on ka sa pagkamabinantayon ug ang imong mga ngabil manalipod sa kahibalo.
3 For the lips of a strange woman drop honey, And smoother than oil [is] her mouth,
Kay ang mga ngabil sa mananapaw gidagaydayan sa dugos ug ang iyang baba mas danlog pa kaysa lana,
4 And her latter end [is] bitter as wormwood, Sharp as a sword [with] mouths.
apan sa kataposan sama siya kapait sa panyawan, moputol sama sa hait nga espada.
Ang iyang mga tiil mokanaog ngadto sa kamatayon; ang iyang mga lakang mopadulong sa Sheol. (Sheol h7585)
6 The path of life — lest thou ponder, Moved have her paths — thou knowest not.
Wala siyay paghunahuna sa dalan sa kinabuhi. Naglatagaw ang iyang mga lakang; wala siya masayod kung asa siya mopadulong.
7 And now, ye sons, hearken to me, And turn not from sayings of my mouth.
Ug karon, akong mga anak, paminaw kanako; ayaw talikdi ang pagpaminaw sa mga pulong sa akong baba.
8 Keep far from off her thy way, And come not near unto the opening of her house,
Ipahilayo ang imong dalan gikan kaniya ug ayaw pagpaduol sa pultahan sa iyang balay.
9 Lest thou give to others thy honour, And thy years to the fierce,
Sa ingon niana nga paagi dili nimo mahatag ang imong dungog sa uban o ang mga tuig sa imong kinabuhi ngadto sa bangis nga tawo;
10 Lest strangers be filled [with] thy power, And thy labours in the house of a stranger,
ang mga langyaw dili magkombira sa imong bahandi; ang imong hinagoan dili maadto sa balay sa mga langyaw.
11 And thou hast howled in thy latter end, In the consumption of thy flesh and thy food,
Sa kataposan sa imong kinabuhi mag-agulo ka kung ang imong unod ug ang imong lawas mawad-an na ug kapuslanan.
12 And hast said, 'How have I hated instruction, And reproof hath my heart despised,
Moingon ka, “Gidumtan ko ang pagpanton ug nasilag ang akong kasingkasing sa pagbadlong!
13 And I have not hearkened to the voice of my directors, And to my teachers have not inclined mine ear.
Wala ako mituman sa akong mga magtutudlo o naminaw sa akong mga tigpanudlo.
14 As a little thing I have been all evil, In the midst of an assembly and a company.
Hapit ako madaot sa hingpit diha sa taliwala sa katilingban, sa panagtigom sa katawhan.”
15 Drink waters out of thine own cistern, Even flowing ones out of thine own well.
Pag-inom ug tubig nga gikan sa imong kaugalingong sudlanan ug pag-inom ug tubig nga gikan sa imong kaugalingong atabay.
16 Let thy fountains be scattered abroad, In broad places rivulets of waters.
Nag-awas ba ang imong mga tuboran sa bisan asa ug ang imong mga sapa nagdagayday ba sa mga plaza?
17 Let them be to thee for thyself, And not to strangers with thee.
Himoa nga kini alang lamang sa imong kaugalingon ug dili alang sa mga langyaw nga uban kanimo.
18 Let thy fountain be blessed, And rejoice because of the wife of thy youth,
Hinaot nga mapanalanginan ang imong tuboran ug hinaot nga magmaya ka sa asawa sa imong pagkabatan-on.
19 A hind of loves, and a roe of grace! Let her loves satisfy thee at all times, In her love magnify thyself continually.
Kay siya mao ang mahigugmaong usa ug bayeng usa nga malumo. Tugoti nga ang iyang mga dughan mopuno kanimo sa kalipay sa tanang panahon; pagpaulipon kanunay sa iyang gugma.
20 And why dost thou magnify thyself, My son, with a stranger? And embrace the bosom of a strange woman?
Kay nganong ikaw, akong anak, magpaulipon sa usa ka mananapaw; nganong imong gakson ang mga dughan sa laing babaye?
21 For over-against the eyes of Jehovah are the ways of each, And all his paths He is pondering.
Si Yahweh makakita sa tanang buhaton sa tawo ug naglantaw sa tanang dalan nga iyang gilakwan.
22 His own iniquities do capture the wicked, And with the ropes of his sin he is holden.
Ang daotang tawo madakpan pinaagi sa iyang kaugalingong mga kasaypanan; ang mga pisi sa iyang sala mohikot kaniya pag-ayo.
23 He dieth without instruction, And in the abundance of his folly magnifieth himself!
Mamatay siya tungod kay wala siya napanton; nahisalaag siya tungod sa iyang hilabihang pagkabuangbuang.
