Proverbs 31
1 Words of Lemuel a king, a declaration that his mother taught him:
Massa Kralı Lemuel'in sözleri, Annesinin ona öğrettikleri:
2 'What, my son? and what, son of my womb? And what, son of my vows?
“Oğlum, rahmimin ürünü, ne diyeyim? Adaklarımın yanıtı oğlum, ne diyeyim?
3 Give not to women thy strength, And thy ways to wiping away of kings.
Gücünü kadınlara, Gençliğini kralları mahvedenlere kaptırma!
4 Not for kings, O Lemuel, Not for kings, to drink wine, And for princes a desire of strong drink.
“Şarap içmek krallara yakışmaz, ey Lemuel, Krallara yakışmaz! İçkiyi özlemek hükümdarlara yaraşmaz.
5 Lest he drink, and forget the decree, And change the judgment of any of the sons of affliction.
Çünkü içince kuralları unutur, Mazlumun hakkını yerler.
6 Give strong drink to the perishing, And wine to the bitter in soul,
İçkiyi çaresize, Şarabı kaygı çekene verin.
7 He drinketh, and forgetteth his poverty, And his misery he remembereth not again.
İçsin ki yoksulluğunu unutsun, Artık sefaletini anmasın.
8 Open thy mouth for the dumb, For the right of all sons of change.
Ağzını hakkını savunamayan için, Kimsesizin davasını gütmek için aç.
9 Open thy mouth, judge righteously, Both the cause of the poor and needy!'
Ağzını aç ve adaletle yargıla, Mazlumun, yoksulun hakkını savun.”
10 A woman of worth who doth find? Yea, far above rubies [is] her price.
Erdemli kadını kim bulabilir? Onun değeri mücevherden çok üstündür.
11 The heart of her husband hath trusted in her, And spoil he lacketh not.
Kocası ona yürekten güvenir Ve kazancı eksilmez.
12 She hath done him good, and not evil, All days of her life.
Kadın ona kötülükle değil, Yaşamı boyunca iyilikle karşılık verir.
13 She hath sought wool and flax, And with delight she worketh [with] her hands.
Yün, keten bulur, Zevkle elleriyle işler.
14 She hath been as ships of the merchant, From afar she bringeth in her bread.
Ticaret gemileri gibidir, Yiyeceğini uzaktan getirir.
15 Yea, she riseth while yet night, And giveth food to her household, And a portion to her damsels.
Gün ağarmadan kalkar, Ev halkına yiyecek, hizmetçilerine paylarını verir.
16 She hath considered a field, and taketh it, From the fruit of her hands she hath planted a vineyard.
Bir tarlayı gözüne kestirip satın alır, El emeğiyle kazandığı parayla bağ diker.
17 She hath girded with might her loins, And doth strengthen her arms.
Giyinip kollarını sıvar, Canla başla çalışır.
18 She hath perceived when her merchandise [is] good, Her lamp is not extinguished in the night.
Ticaretinin kârlı olduğunu bilir, Çırası gece boyunca yanar.
19 Her hands she hath sent forth on a spindle, And her hands have held a distaff.
Eliyle örekeyi tutar, Avucunda iği tutar.
20 Her hand she hath spread forth to the poor, Yea, her hands she sent forth to the needy.
Mazluma kollarını açar, Yoksula elini uzatır.
21 She is not afraid of her household from snow, For all her household are clothed [with] scarlet.
Kar yağınca ev halkı için kaygılanmaz, Çünkü hepsinin iki kat giysisi vardır.
22 Ornamental coverings she hath made for herself, Silk and purple [are] her clothing.
Yatak örtüleri dokur, Kendi giysileri ince mor ketendendir.
23 Known in the gates is her husband, In his sitting with elders of the land.
Kocası ülkenin ileri gelenleriyle oturup kalkar, Kent kurulunda iyi tanınır.
24 Linen garments she hath made, and selleth, And a girdle she hath given to the merchant.
Kadın diktiği keten giysilerle Ördüğü kuşakları tüccara satar.
25 Strength and honour [are] her clothing, And she rejoiceth at a latter day.
Güç ve onurla kuşanmıştır, Geleceğe güvenle bakar.
26 Her mouth she hath opened in wisdom, And the law of kindness [is] on her tongue.
Ağzından bilgelik akar, Dili iyilik öğütler.
27 She [is] watching the ways of her household, And bread of sloth she eateth not.
Ev halkının işlerini yönetir, Tembellik nedir bilmez.
28 Her sons have risen up, and pronounce her happy, Her husband, and he praiseth her,
Çocukları önünde ayağa kalkıp onu kutlar, Kocası onu över.
29 'Many [are] the daughters who have done worthily, Thou hast gone up above them all.'
“Soylu işler yapan çok kadın var, Ama sen hepsinden üstünsün” der.
30 The grace [is] false, and the beauty [is] vain, A woman fearing Jehovah, she may boast herself.
Çekicilik aldatıcı, güzellik boştur; Ama RAB'be saygılı kadın övülmeye layıktır.
31 Give ye to her of the fruit of her hands, And her works do praise her in the gates!
Ellerinin hak ettiğini verin kendisine, Yaptıkları için kent kurulunda övülsün.
