< Proverbs 3 >

1 My son! my law forget not, And my commands let thy heart keep,
پسرم، چیزهایی را که به تو آموخته‌ام هرگز فراموش نکن. اگر می‌خواهی زندگی خوب و طولانی داشته باشی، به دقت از دستورهای من پیروی کن.
2 For length of days and years, Life and peace they do add to thee.
3 Let not kindness and truth forsake thee, Bind them on thy neck, Write them on the tablet of thy heart,
محبت و راستی را هرگز فراموش نکن بلکه آنها را بر گردنت بیاویز و بر صفحهٔ دلت بنویس،
4 And find grace and good understanding In the eyes of God and man.
اگر چنین کنی هم خدا از تو راضی خواهد بود هم انسان.
5 Trust unto Jehovah with all thy heart, And unto thine own understanding lean not.
با تمام دل خود به خداوند اعتماد کن و بر عقل خود تکیه منما.
6 In all thy ways know thou Him, And He doth make straight thy paths.
در هر کاری که انجام می‌دهی خدا را در نظر داشته باش و او در تمام کارهایت تو را موفق خواهد ساخت.
7 Be not wise in thine own eyes, Fear Jehovah, and turn aside from evil.
به حکمت خود تکیه نکن بلکه از خداوند اطاعت نما و از بدی دوری کن،
8 Healing it is to thy navel, And moistening to thy bones.
و این مرهمی برای زخمهایت بوده، به تو سلامتی خواهد بخشید.
9 Honour Jehovah from thy substance, And from the beginning of all thine increase;
از دارایی خود برای خداوند هدیه بیاور، نوبر محصولت را به او تقدیم نما و به این وسیله او را احترام کن.
10 And filled are thy barns [with] plenty, And [with] new wine thy presses break forth.
آنگاه انبارهای تو پر از وفور نعمت خواهد شد و خمره‌هایت از شراب تازه لبریز خواهد گردید.
11 Chastisement of Jehovah, my son, despise not, And be not vexed with His reproof,
پسرم، نسبت به تأدیب خداوند بی‌اعتنا نباش، و هرگاه سرزنشت کند، ناراحت نشو.
12 For whom Jehovah loveth He reproveth, Even as a father the son He is pleased with.
زیرا خداوند کسی را تأدیب می‌کند که دوستش می‌دارد. همان‌طور که هر پدری پسر محبوب خود را تنبیه می‌کند تا او را اصلاح نماید، خداوند نیز تو را تأدیب و تنبیه می‌کند.
13 O the happiness of a man [who] hath found wisdom, And of a man [who] bringeth forth understanding.
خوشا به حال کسی که حکمت و بصیرت پیدا می‌کند؛
14 For better [is] her merchandise Than the merchandise of silver, And than gold — her increase.
زیرا یافتن آن از یافتن طلا و نقره، نیکوتر است!
15 Precious she [is] above rubies, And all thy pleasures are not comparable to her.
ارزش حکمت از جواهرات بیشتر است و آن را نمی‌توان با هیچ گنجی مقایسه کرد.
16 Length of days [is] in her right hand, In her left [are] wealth and honour.
حکمت به انسان زندگی خوب و طولانی، ثروت و احترام می‌بخشد.
17 Her ways [are] ways of pleasantness, And all her paths [are] peace.
حکمت زندگی تو را از خوشی و سلامتی لبریز می‌کند.
18 A tree of life she [is] to those laying hold on her, And whoso is retaining her [is] happy.
خوشا به حال کسی که حکمت را به چنگ آورد، زیرا حکمت مانند درخت حیات است.
19 Jehovah by wisdom did found the earth, He prepared the heavens by understanding.
خداوند به حکمت خود زمین را بنیاد نهاد و به عقل خویش آسمان را برقرار نمود.
20 By His knowledge depths have been rent, And clouds do drop dew.
به علم خود چشمه‌ها را روی زمین جاری ساخت و از آسمان بر زمین باران بارانید.
21 My son! let them not turn from thine eyes, Keep thou wisdom and thoughtfulness,
پسرم، حکمت و بصیرت را نگاه دار و هرگز آنها را از نظر خود دور نکن؛
22 And they are life to thy soul, and grace to thy neck.
زیرا آنها به تو زندگی و عزت خواهند بخشید،
23 Then thou goest thy way confidently, And thy foot doth not stumble.
و تو در امنیت خواهی بود و در راهی که می‌روی هرگز نخواهی لغزید؛
24 If thou liest down, thou art not afraid, Yea, thou hast lain down, And sweet hath been thy sleep.
با خیال راحت و بدون ترس خواهی خوابید؛
25 Be not afraid of sudden fear, And of the desolation of the wicked when it cometh.
از بلایی که به طور ناگهانی بر بدکاران نازل می‌شود، نخواهی ترسید،
26 For Jehovah is at thy side, And He hath kept thy foot from capture.
زیرا خداوند تو را حفظ کرده، نخواهد گذاشت در دام بلا گرفتار شوی.
27 Withhold not good from its owners, When thy hand [is] toward God to do [it].
اگر می‌توانی به داد کسی که محتاج است برسی، کمک خود را از او دریغ مدار.
28 Say not thou to thy friend, 'Go, and return, and to-morrow I give,' And substance with thee.
هرگز به همسایه‌ات مگو: «برو فردا بیا»، اگر همان موقع می‌توانی به او کمک کنی.
29 Devise not against thy neighbour evil, And he sitting confidently with thee.
علیه همسایه‌ات که با خیال راحت در جوار تو زندگی می‌کند توطئه نکن.
30 Strive not with a man without cause, If he have not done thee evil.
با کسی که به تو بدی نکرده است بی‌جهت دعوا نکن.
31 Be not envious of a man of violence, Nor fix thou on any of his ways.
به اشخاص ظالم حسادت نکن و از راه و روش آنها پیروی ننما،
32 For an abomination to Jehovah [is] the perverted, And with the upright [is] His secret counsel.
زیرا خداوند از اشخاص کجرو نفرت دارد، اما به درستکاران اعتماد می‌کند.
33 The curse of Jehovah [is] in the house of the wicked. And the habitation of the righteous He blesseth.
لعنت خداوند بر بدکاران است، اما برکت و رحمت او شامل حال درستکاران می‌باشد.
34 If the scorners He doth scorn, Yet to the humble He doth give grace.
خداوند مسخره‌کنندگان را مسخره می‌کند، اما به فروتنان فیض می‌بخشد.
35 Honour do the wise inherit, And fools are bearing away shame!
دانایان از عزت و احترام برخوردار خواهند گردید، ولی نادانان رسوا خواهند شد.

< Proverbs 3 >