Proverbs 24
1 Be not envious of evil men, And desire not to be with them.
Pis adamlara qibtə etmə, Onlara qoşulmaq istəmə.
2 For destruction doth their heart meditate, And perverseness do their lips speak.
Çünki ürəklərində zalımlığı fikirləşər, Dilləri qəddarlıqdan danışar.
3 By wisdom is a house builded, And by understanding it establisheth itself.
Ev hikmətlə tikilər, Dərrakə ilə möhkəmlənər.
4 And by knowledge the inner parts are filled, [With] all precious and pleasant wealth.
Mənzillər bilik vasitəsilə, Hər cür dəyərli, yaxşı şeylərlə dolar.
5 Mighty [is] the wise in strength, And a man of knowledge is strengthening power,
Hikmətli kişi qüvvətli olar, Bilikli adam öz gücünü artırar.
6 For by plans thou makest for thyself war, And deliverance [is] in a multitude of counsellors.
Düzgün məsləhətlə müharibə edə bilərsən, Doğru nəsihət verən çoxdursa, qələbəyə çatarsan.
7 Wisdom [is] high for a fool, In the gate he openeth not his mouth.
Səfeh üçün hikmət əlçatmazdır, Darvazada susub ağzını açmır.
8 Whoso is devising to do evil, Him they call a master of wicked thoughts.
Şər quran fitnəkar adlanar,
9 The thought of folly [is] sin, And an abomination to man [is] a scorner.
Səfehin pis əməlləri günah sayılar, Rişxəndçilər insanlarda ikrah yaradar.
10 Thou hast shewed thyself weak in a day of adversity, Straitened is thy power,
Dar gündə taqətdən düşsən, Necə də zəif adamsan!
11 If [from] delivering those taken to death, And those slipping to the slaughter — thou keepest back.
Ölümə aparılanları qurtar, Qırğın təhlükəsi altında olanları geri çək.
12 When thou sayest, 'Lo, we knew not this.' Is not the Ponderer of hearts He who understandeth? And the Keeper of thy soul He who knoweth? And He hath rendered to man according to his work.
Desən ki, bax bundan xəbərim yox idi, Ürəkləri yoxlayan bunu görməzmi? Canını qoruyan bunu bilməzmi? İnsan əməlinə görə Ondan əvəz almazmı?
13 Eat my son, honey that [is] good, And the honeycomb — sweet to thy palate.
Oğlum, bal ye, xeyri var, Şanı balının şirin dadı damağında qalar.
14 So [is] the knowledge of wisdom to thy soul, If thou hast found that there is a posterity And thy hope is not cut off.
Bil ki, hikmət də canın üçün belə olar, Onu tapsan, nəticəsi də var, Ümidin boşa çıxmaz.
15 Lay not wait, O wicked one, At the habitation of the righteous. Do not spoil his resting-place.
Ey şər insan, salehin yurdu üçün pusqu qurma, Onun evini soyma.
16 For seven [times] doth the righteous fall and rise, And the wicked stumble in evil.
Saleh yeddi dəfə yıxılsa belə, yenə qalxar, Şər insan büdrəsə, bəlaya düçar olar.
17 In the falling of thine enemy rejoice not, And in his stumbling let not thy heart be joyful,
Düşməninin yıxılmasına sevinmə, Onun büdrəməsinə görə ürəyin fərəhlənməsin.
18 Lest Jehovah see, and [it be] evil in His eyes, And He hath turned from off him His anger.
Yoxsa Rəbb görər, bundan xoşu gəlməz, Düşmənin üzərindən qəzəbini götürər.
19 Fret not thyself at evil doers, Be not envious at the wicked,
Pislik edənlərə görə qəzəblənmə, Şər insanlara qibtə etmə,
20 For there is not a posterity to the evil, The lamp of the wicked is extinguished.
Çünki pis insanın axırı yoxdur, Şər adamın çırağı sönər.
21 Fear Jehovah, my son, and the king, With changers mix not up thyself,
Oğlum, Rəbdən və padşahdan qorx, Xəyanətkarlarla yoldaş olmaqdan çəkin.
22 For suddenly doth their calamity rise, And the ruin of them both — who knoweth!
Onların bəlası qəfildən gəlir. Hər ikisinin verəcəyi cəzanı kim bilir?
23 These also are for the wise: — To discern faces in judgment is not good.
Bu sözləri də hikmətlilər deyib: Məhkəmədə tərəfkeşlik etmək yaxşı deyil.
24 Whoso is saying to the wicked, 'Thou [art] righteous,' Peoples execrate him — nations abhor him.
Pis insana «sən salehsən» deyəni xalqlar qınayar, Ümmətlər lənət yağdırar.
25 And to those reproving it is pleasant, And on them cometh a good blessing.
Amma onu danlayanlar xeyir tapar, Başlarından bol bərəkət yağar.
26 Lips he kisseth who is returning straightforward words.
İnsana doğru cavab verən Sanki onun üzündən öpər.
27 Prepare in an out-place thy work, And make it ready in the field — go afterwards, Then thou hast built thy house.
Əvvəlcə çöldəki işini qurtar, Zəmi sal, sonra evini tik.
28 Be not a witness for nought against thy neighbour, Or thou hast enticed with thy lips.
Qonşunun əleyhinə haqsız şahidlik etmə, Qoy dilindən yalan söz çıxmasın.
29 Say not, 'As he did to me, so I do to him, I render to each according to his work.'
Demə: «Mənə etdiyini mən də ona edəcəyəm, Onun əməlinin əvəzini verəcəyəm».
30 Near the field of a slothful man I passed by, And near the vineyard of a man lacking heart.
Tənbəlin zəmisindən, Qanmazın üzümlüyündən keçdim.
31 And lo, it hath gone up — all of it — thorns! Covered its face have nettles, And its stone wall hath been broken down.
Gördüm hər yanı tikan basıb, Gicitkən bürüyüb, daşı-divarı uçub.
32 And I see — I — I do set my heart, I have seen — I have received instruction,
Baxaraq ona diqqət yetirdim, Bundan ibrət götürdüm:
33 A little sleep — a little slumber — A little folding of the hands to lie down.
Bir az da uzanıb yuxuya dalsan, Əl-qolunu uzadaraq yatsan,
34 And thy poverty hath come [as] a traveller, And thy want as an armed man!
Yoxsulluq üstünə soyğunçu kimi, Ehtiyac üstünə quldur kimi hücum çəkər.
