Proverbs 21

1 Rivulets of waters [is] the heart of a king in the hand of Jehovah, Wherever He pleaseth He inclineth it.

دل پادشاه در دست خداوند است، او آن را مانند آب جوی، به هر سو که بخواهد هدایت می‌کند.

2 Every way of a man [is] right in his own eyes, And Jehovah is pondering hearts.

تمام کارهای انسان به نظر خودش درست است، اما انگیزه‌ها را خداوند می‌بیند.

3 To do righteousness and judgment, Is chosen of Jehovah rather than sacrifice.

به جا آوردن عدالت و انصاف بیشتر از تقدیم قربانیها خداوند را خشنود می‌سازد.

4 Loftiness of eyes, and breadth of heart, Tillage of the wicked [is] sin.

غرور و تکبر گناهانی هستند که آدم بدکار توسط آنها شناخته می‌شود.

5 The purposes of the diligent [are] only to advantage, And of every hasty one, only to want.

زیرکی و کوشش، انسان را توانگر می‌کند، اما شتابزدگی باعث فقر می‌شود.

6 The making of treasures by a lying tongue, [Is] a vanity driven away of those seeking death.

ثروتی که با زبان دروغگو به دست آید، بخاری است بی‌دوام و تله‌ای مرگبار.

7 The spoil of the wicked catcheth them, Because they have refused to do judgment.

ظلم بدکارانی که نمی‌خواهند راستی را به جا آورند، عاقبت به سوی خودشان باز می‌گردد و آنان را نابود می‌کند.

8 Froward [is] the way of a man who is vile, And the pure — upright [is] his work.

راه آدم گناهکار کج است ولی شخص پاک در راستی گام برمی‌دارد.

9 Better to sit on a corner of the roof, Than [with] a woman of contentions and a house of company.

سکونت در گوشهٔ پشت بام بهتر است از زندگی کردن با زن ستیزه‌جو در یک خانه مشترک.

10 The soul of the wicked hath desired evil, Not gracious in his eyes is his neighbour.

آدم بدکار شرارت را دوست دارد، و همسایه‌اش نیز از دست او در امان نیست.

11 When the scorner is punished, the simple becometh wise, And in giving understanding to the wise He receiveth knowledge.

جاهلان تا تنبیه شدن مسخره‌کنندگان را نبینند درس عبرت نمی‌گیرند، اما دانایان تنها با شنیدن می‌آموزند.

12 The Righteous One is acting wisely Towards the house of the wicked, He is overthrowing the wicked for wickedness.

خداشناسان از مشاهدهٔ خراب شدن خانهٔ بدکاران و هلاکت ایشان پند می‌گیرند.

13 Whoso is shutting his ear from the cry of the poor, He also doth cry, and is not answered.

آنکه فریاد فقیران را نشنیده می‌گیرد در روز تنگدستی خود نیز فریادرسی نخواهد داشت.

14 A gift in secret pacifieth anger, And a bribe in the bosom strong fury.

هدیه‌ای که در خفا داده می‌شود خشم را می‌خواباند و رشوهٔ پنهانی غضب شدید را فرو می‌نشاند.

15 To do justice [is] joy to the righteous, But ruin to workers of iniquity.

اجرای عدالت برای عادلان شادی‌بخش است، اما برای ظالمان مصیبت‌بار.

16 A man who is wandering from the way of understanding, In an assembly of Rephaim resteth.

مرگ در انتظار کسانی است که از راه حکمت منحرف می‌شوند.

17 Whoso [is] loving mirth [is] a poor man, Whoso is loving wine and oil maketh no wealth.

کسی که خوشگذرانی را دوست دارد، تهیدست می‌شود و آدم میگسار و عیاش هرگز ثروتمند نخواهد شد.

18 The wicked [is] an atonement for the righteous, And for the upright the treacherous dealer.

بدکاران در همان دامی که برای درستکاران نهاده‌اند، گرفتار می‌شوند.

19 Better to dwell in a wilderness land, Than [with] a woman of contentions and anger.

سکونت در بیابان بی‌آب و علف بهتر است از زندگی کردن با زن ستیزه‌جو.

20 A treasure to be desired, and oil, [Is] in the habitation of the wise, And a foolish man swalloweth it up.

خانهٔ شخص دانا پر از نعمت و ثروت است، ولی آدم نادان هر چه به دست می‌آورد بر باد می‌دهد.

21 Whoso is pursuing righteousness and kindness, Findeth life, righteousness, and honour.

درستکار و مهربان باش تا عمر خوشی داشته باشی و از احترام و موفقیت برخوردار شوی.

22 A city of the mighty hath the wise gone up, And bringeth down the strength of its confidence.

یک مرد دانا می‌تواند شهر زورمندان را بگیرد و قلعه اعتمادشان را فرو بریزد.

23 Whoso is keeping his mouth and his tongue, Is keeping from adversities his soul.

هر که مواظب سخنانش باشد جانش را از مصیبتها نجات خواهد داد.

24 Proud, haughty, scorner [is] his name, Who is working in the wrath of pride.

کسانی که دیگران را مسخره می‌کنند، مغرور و متکبرند.

25 The desire of the slothful slayeth him, For his hands have refused to work.

داشتن اشتیاق و آرزو برای شخص تنبل کشنده است، زیرا برای رسیدن به آن تن به کار نمی‌دهد.

26 All the day desiring he hath desired, And the righteous giveth and withholdeth not.

او تمام روز در آرزوی گرفتن به سر می‌برد؛ ولی شخص خداشناس سخاوتمند است و از بخشیدن به دیگران دریغ نمی‌کند.

27 The sacrifice of the wicked [is] abomination, Much more when in wickedness he bringeth it.

خدا از قربانیهای بدکاران نفرت دارد، بخصوص اگر با نیت بد تقدیم شده باشد.

28 A false witness doth perish, And an attentive man for ever speaketh.

شاهد دروغگو نابود خواهد شد، اما سخنان شخص امین تا ابد باقی خواهد ماند.

29 A wicked man hath hardened by his face, And the upright — he prepareth his way.

آدم بدکار خودسرانه عمل می‌کند، اما شخص درستکار تمام جوانب امر را می‌سنجد.

30 There is no wisdom, nor understanding, Nor counsel, over-against Jehovah.

هیچ حکمت و بصیرت و نقشه‌ای نمی‌تواند علیه خداوند عمل کند.

31 A horse is prepared for a day of battle, And the deliverance [is] of Jehovah!

انسان اسب را برای روز جنگ آماده می‌کند، ولی پیروزی را خداوند می‌بخشد.