Proverbs 2

1 My son, if thou dost accept my sayings, And my commands dost lay up with thee,

۱ ای پسر من اگر سخنان مرا قبول می‌نمودی و اوامر مرا نزد خود نگاه می‌داشتی،

2 To cause thine ear to attend to wisdom, Thou inclinest thy heart to understanding,

۲ تاگوش خود را به حکمت فرا گیری و دل خود را به فطانت مایل گردانی،

3 For, if for intelligence thou callest, For understanding givest forth thy voice,

۳ اگر فهم را دعوت می‌کردی و آواز خود را به فطانت بلندمی نمودی،

4 If thou dost seek her as silver, And as hid treasures searchest for her,

۴ اگر آن را مثل نقره می‌طلبیدی ومانند خزانه های مخفی جستجو می‌کردی،

5 Then understandest thou fear of Jehovah, And knowledge of God thou findest.

۵ آنگاه ترس خداوند را می‌فهمیدی، و معرفت خدا را حاصل می‌نمودی.

6 For Jehovah giveth wisdom, From His mouth knowledge and understanding.

۶ زیرا خداوندحکمت را می‌بخشد، و از دهان وی معرفت وفطانت صادر می‌شود.

7 Even to lay up for the upright substance, A shield for those walking uprightly.

۷ به جهت مستقیمان، حکمت کامل را ذخیره می‌کند و برای آنانی که درکاملیت سلوک می‌نمایند، سپر می‌باشد،

8 To keep the paths of judgment, And the way of His saints He preserveth.

۸ تاطریقهای انصاف را محافظت نماید و طریق مقدسان خویش را نگاه دارد.

9 Then understandest thou righteousness, And judgment, and uprightness — every good path.

۹ پس آنگاه عدالت و انصاف را می‌فهمیدی، و استقامت و هر طریق نیکو را.

10 For wisdom cometh into thy heart, And knowledge to thy soul is pleasant,

۱۰ زیرا که حکمت به دل تو داخل می‌شد و معرفت نزد جان تو عزیزمی گشت.

11 Thoughtfulness doth watch over thee, Understanding doth keep thee,

۱۱ تمیز، تو را محافظت می‌نمود، وفطانت، تو را نگاه می‌داشت،

12 To deliver thee from an evil way, From any speaking froward things,

۱۲ تا تو را از راه شریر رهایی بخشد، و از کسانی که به سخنان کج متکلم می‌شوند.

13 Who are forsaking paths of uprightness, To walk in ways of darkness,

۱۳ که راههای راستی را ترک می‌کنند، و به طریقهای تاریکی سالک می‌شوند.

14 Who are rejoicing to do evil, They delight in frowardness of the wicked,

۱۴ از عمل بد خشنودند، و از دروغهای شریرخرسندند.

15 Whose paths [are] crooked, Yea, they are perverted in their ways.

۱۵ که در راههای خود معوجند، و درطریقهای خویش کج رو می‌باشند.

16 To deliver thee from the strange woman, From the stranger who hath made smooth her sayings,

۱۶ تا تو را اززن اجنبی رهایی بخشد، و از زن بیگانه‌ای که سخنان تملق‌آمیز می‌گوید؛

17 Who is forsaking the guide of her youth, And the covenant of her God hath forgotten.

۱۷ که مصاحب جوانی خود را ترک کرده، و عهد خدای خویش را فراموش نموده است.

18 For her house hath inclined unto death, And unto Rephaim her paths.

۱۸ زیرا خانه او به موت فرو می‌رود و طریقهای او به مردگان.

19 None going in unto her turn back, Nor do they reach the paths of life.

۱۹ کسانی که نزد وی روند برنخواهند گشت، و به طریقهای حیات نخواهند رسید.

20 That thou dost go in the way of the good, And the paths of the righteous dost keep.

۲۰ تا به راه صالحان سلوک نمایی و طریقهای عادلان را نگاه داری.

21 For the upright do inhabit the earth, And the perfect are left in it,

۲۱ زیراکه راستان در زمین ساکن خواهند شد، و کاملان در آن باقی خواهند ماند.

22 And the wicked from the earth are cut off, And treacherous dealers plucked out of it!

۲۲ لیکن شریران از زمین منقطع خواهند شد، و ریشه خیانتکاران از آن کنده خواهد گشت.