Proverbs 2
1 My son, if thou dost accept my sayings, And my commands dost lay up with thee,
Anak ko, kong dawaton mo ang akong mga pulong, Ug tigumon mo ang akong mga sugo diha kanimo;
2 To cause thine ear to attend to wisdom, Thou inclinest thy heart to understanding,
Aron nga ikiling mo ang imong igdulungog ngadto sa kaalam, Ug bansayon mo ang imong kasingkasing sa pagsabut;
3 For, if for intelligence thou callest, For understanding givest forth thy voice,
Oo, kong ikaw magasangpit sa salabutan, Ug magapatugbaw sa imong tingog alang sa pagpakasabut;
4 If thou dost seek her as silver, And as hid treasures searchest for her,
Kong ikaw mangita kaniya ingon nga salapi, Ug magapangita kaniya ingon sa tinipigan nga mga bahandi:
5 Then understandest thou fear of Jehovah, And knowledge of God thou findest.
Unya ikaw makasabut sa pagkahadlok kang Jehova, Ug hikaplagan mo ang kahibalo sa Dios.
6 For Jehovah giveth wisdom, From His mouth knowledge and understanding.
Kay si Jehova mohatag ug kaalam; Gikan sa iyang baba magagula ang kahibalo ug pagpakasabut:
7 Even to lay up for the upright substance, A shield for those walking uprightly.
Siya magatigum ug halalum nga kaalam alang sa matul-id; Siya mao ang taming kanila nga nagalakat sa pagkahingpit sa kasingkasing;
8 To keep the paths of judgment, And the way of His saints He preserveth.
Aron iyang mabantayan ang mga alagianan sa justicia, Ug ampingan ang dalan sa iyang mga balaan.
9 Then understandest thou righteousness, And judgment, and uprightness — every good path.
Unya masabut mo ang pagkamatarung ug ang justicia, Ug sa pagkatul-id, oo, ang tagsatagsa ka maayong alagianan.
10 For wisdom cometh into thy heart, And knowledge to thy soul is pleasant,
Kay ang kaalam mosulod ngadto sa imong kasingkasing, Ug ang kahibalo makapahimuot sa imong kalag;
11 Thoughtfulness doth watch over thee, Understanding doth keep thee,
Ang pagkabuotan magabantay sa ibabaw nimo; Ang pagpakasabut magahupot kanimo:
12 To deliver thee from an evil way, From any speaking froward things,
Aron sa pagluwas kanimo gikan sa dalan sa dautan, Gikan sa mga tawong nagsulti sa mga binalit-ad nga butang;
13 Who are forsaking paths of uprightness, To walk in ways of darkness,
Nga nagabiya sa mga alagianan nga matul-id, Aron sa paglakat sa mga dalan sa kangitngit;
14 Who are rejoicing to do evil, They delight in frowardness of the wicked,
Nga nagamaya sa pagbuhat ug dautan, Ug nagakalipay sa pagkabinalitad sa tawong dautan;
15 Whose paths [are] crooked, Yea, they are perverted in their ways.
Nga mga baliko sa ilang mga dalan, Ug mga sukwahi sa ilang mga alagianan:
16 To deliver thee from the strange woman, From the stranger who hath made smooth her sayings,
Aron sa pagluwas kanimo gikan sa babaye nga dumuloong, Bisan gikan sa dumuloong nga nagaulog-ulog pinaagi sa iyang mga pulong;
17 Who is forsaking the guide of her youth, And the covenant of her God hath forgotten.
Nga nagabiya sa higala sa iyang pagkabatan-on, Ug nahikalimot sa tugon sa iyang Dios:
18 For her house hath inclined unto death, And unto Rephaim her paths.
Kay ang iyang balay nagaharag ngadto sa kamatayon, Ug ang iyang mga alagianan ngadto sa mga minatay;
19 None going in unto her turn back, Nor do they reach the paths of life.
Walay mahiadto kaniya nga mahibalik pag-usab, Ni makadangat sila ngadto sa mga alagianan sa kinabuhi:
20 That thou dost go in the way of the good, And the paths of the righteous dost keep.
Aron ikaw magalakaw sa dalan sa mga maayong tawo, Ug magabantay sa mga alagianan sa mga matarung.
21 For the upright do inhabit the earth, And the perfect are left in it,
Kay ang mga matul-id magapuyo sa yuta, Ug ang hingpit magapabilin diha niana.
22 And the wicked from the earth are cut off, And treacherous dealers plucked out of it!
Apan ang mga dautan pagaputlon gikan sa yuta, Ug ang mabudhion pagalukahon gikan niini.
