Proverbs 19
1 Better [is] the poor walking in his integrity, Than the perverse [in] his lips, who [is] a fool.
Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.
2 Also, without knowledge the soul [is] not good, And the hasty in feet is sinning.
Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.
3 The folly of man perverteth his way, And against Jehovah is his heart wroth.
Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.
4 Wealth addeth many friends, And the poor from his neighbour is separated.
Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.
5 A false witness is not acquitted, Whoso breatheth out lies is not delivered.
Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.
6 Many entreat the face of the noble, And all have made friendship to a man of gifts.
Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.
7 All the brethren of the poor have hated him, Surely also his friends have been far from him, He is pursuing words — they are not!
Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.
8 Whoso is getting heart is loving his soul, He is keeping understanding to find good.
Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.
9 A false witness is not acquitted, And whoso breatheth out lies perisheth.
Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.
10 Luxury is not comely for a fool, Much less for a servant to rule among princes.
Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.
11 The wisdom of a man hath deferred his anger, And his glory [is] to pass over transgression.
Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.
12 The wrath of a king [is] a growl as of a young lion, And as dew on the herb his good-will.
Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.
13 A calamity to his father [is] a foolish son, And the contentions of a wife [are] a continual dropping.
Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.
14 House and wealth [are] the inheritance of fathers, And from Jehovah [is] an understanding wife.
Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.
15 Sloth causeth deep sleep to fall, And an indolent soul doth hunger.
Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.
16 Whoso is keeping the command is keeping his soul, Whoso is despising His ways dieth.
Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.
17 Whoso is lending [to] Jehovah is favouring the poor, And his deed He repayeth to him.
Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.
18 Chastise thy son, for there is hope, And to put him to death lift not up thy soul.
Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.
19 A man of great wrath is bearing punishment, For, if thou dost deliver, yet again thou dost add.
Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.
20 Hear counsel and receive instruction, So that thou art wise in thy latter end.
Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.
21 Many [are] the purposes in a man's heart, And the counsel of Jehovah it standeth.
Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.
22 The desirableness of a man [is] his kindness, And better [is] the poor than a liar.
Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.
23 The fear of Jehovah [is] to life, And satisfied he remaineth — he is not charged with evil.
Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.
24 The slothful hath hidden his hand in a dish, Even unto his mouth he bringeth it not back.
Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.
25 A scorner smite, and the simple acts prudently, And give reproof to the intelligent, He understandeth knowledge.
Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.
26 Whoso is spoiling a father causeth a mother to flee, A son causing shame, and bringing confusion.
Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.
27 Cease, my son, to hear instruction — To err from sayings of knowledge.
Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.
28 A worthless witness scorneth judgment, And the mouth of the wicked swalloweth iniquity.
Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.
29 Judgments have been prepared for scorners, And stripes for the back of fools!
Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.
