< Proverbs 16 >

1 Of man [are] arrangements of the heart, And from Jehovah an answer of the tongue.
انسان نقشه‌های زیادی می‌کشد، اما نتیجهٔ نهایی آنها در دست خداست.
2 All the ways of a man are pure in his own eyes, And Jehovah is pondering the spirits.
تمام کارهای انسان به نظر خودش درست است، اما انگیزه‌ها را خداوند می‌بیند.
3 Roll unto Jehovah thy works, And established are thy purposes,
نقشه‌های خود را به دست خداوند بسپار، آنگاه در کارهایت موفق خواهی شد.
4 All things hath Jehovah wrought for Himself, And also the wicked [worketh] for a day of evil.
خداوند هر چیزی را برای هدف و منظوری خلق کرده است. او حتی بدکاران را برای مجازات آفریده است.
5 An abomination to Jehovah [is] every proud one of heart, Hand to hand he is not acquitted.
خداوند از اشخاص متکبر نفرت دارد و هرگز اجازه نخواهد داد آنها از مجازات فرار کنند.
6 In kindness and truth pardoned is iniquity, And in the fear of Jehovah Turn thou aside from evil.
درستکار و با محبت باش که خدا گناهت را خواهد بخشید. از خداوند بترس که بدی از تو دور خواهد شد.
7 When a man's ways please Jehovah, even his enemies, He causeth to be at peace with him.
وقتی کسی خدا را خشنود می‌سازد، خدا کاری می‌کند که حتی دشمنان آن شخص نیز با وی از در صلح و آشتی درآیند.
8 Better [is] a little with righteousness, Than abundance of increase without justice.
ثروت اندک که با درستکاری به دست آمده باشد بهتر است از ثروت هنگفتی که از راه نادرست فراهم شده باشد.
9 The heart of man deviseth his way, And Jehovah establisheth his step.
انسان در فکر خود نقشه‌ها می‌کشد، اما خداوند او را در انجام آنها هدایت می‌کند.
10 An oath [is] on the lips of a king, In judgment his mouth trespasseth not.
پادشاه با حکمت الاهی سخن می‌گوید، پس نباید به عدالت خیانت ورزد.
11 A just beam and balances [are] Jehovah's, His work [are] all the stones of the bag.
میزان و ترازوهای درست از آنِ خداوند است، همۀ وزنه‌های کیسه، ساختۀ اوست.
12 An abomination to kings [is] doing wickedness, For by righteousness is a throne established.
پادشاهان نمی‌توانند ظلم کنند، زیرا تخت سلطنت از عدالت برقرار می‌ماند.
13 The delight of kings [are] righteous lips, And whoso is speaking uprightly he loveth,
پادشاهان اشخاص راستگو را دوست دارند و از وجود ایشان خشنود می‌شوند.
14 The fury of a king [is] messengers of death, And a wise man pacifieth it.
خشم پادشاه پیک مرگ است ولی مرد عاقل آن را فرو می‌نشاند.
15 In the light of a king's face [is] life, And his good-will [is] as a cloud of the latter rain.
شادی و رضایت پادشاه مانند ابر بهاری است که حیات به ارمغان می‌آورد.
16 To get wisdom — how much better than gold, And to get understanding to be chosen than silver!
به دست آوردن حکمت و دانایی بهتر است از اندوختن طلا و نقره.
17 A highway of the upright [is], 'Turn from evil,' Whoso is preserving his soul is watching his way.
راه خداشناسان دور از هر نوع بدی است و هر که در این راه گام بردارد جان خود را حفظ خواهد کرد.
18 Before destruction [is] pride, And before stumbling — a haughty spirit.'
غرور منجر به هلاکت می‌شود و تکبر به سقوط می‌انجامد.
19 Better is humility of spirit with the poor, Than to apportion spoil with the proud.
بهتر است انسان متواضع باشد و با ستمدیدگان بنشیند تا اینکه میان متکبران باشد و در غنایم آنها سهیم شود.
20 The wise in any matter findeth good, And whoso is trusting in Jehovah, O his happiness.
آنانی که کلام خداوند را اطاعت کنند سعادتمند خواهند شد و کسانی که بر او توکل نمایند برکت خواهند یافت.
21 To the wise in heart is called, 'Intelligent,' And sweetness of lips increaseth learning.
دانا را از فهمش می‌شناسند و سخنان دلنشین او انسان را مجاب می‌کند.
22 A fountain of life [is] understanding to its possessors, The instruction of fools is folly.
حکمت برای کسانی که از آن برخوردارند چشمهٔ حیات است، ولی حماقت برای نادانان مجازات به بار می‌آورد.
23 The heart of the wise causeth his mouth to act wisely, And by his lips he increaseth learning,
سخنان شخص دانا عاقلانه است و تعالیمی که او می‌دهد مؤثر می‌باشد.
24 Sayings of pleasantness [are] a honeycomb, Sweet to the soul, and healing to the bone.
سخنان محبت‌آمیز مانند عسل شیرین است و جان انسان را شفا می‌بخشد.
25 There is a way right before a man, And its latter end — ways of death.
راههایی هستند که به نظر انسان راست می‌آیند، اما عاقبت به مرگ منتهی می‌شوند.
26 A labouring man hath laboured for himself, For his mouth hath caused [him] to bend over it.
گرسنگی خوب است زیرا تو را وادار می‌کند که برای رفع آن کار کنی.
27 A worthless man is preparing evil, And on his lips — as a burning fire.
آدم بدکار نقشه‌های پلید می‌کشد و سخنانش مثل آتش می‌سوزاند.
28 A froward man sendeth forth contention, A tale-bearer is separating a familiar friend.
شخص بداندیش نزاع به پا می‌کند و آدم سخن‌چین بهترین دوستان را از هم جدا می‌نماید.
29 A violent man enticeth his neighbour, And hath causeth him to go in a way not good.
آدم ظالم همسایه‌اش را فریب می‌دهد و او را به راه نادرست می‌کشاند.
30 Consulting his eyes to devise froward things, Moving his lips he hath accomplished evil.
شخص بدکار چشمان خود را می‌بندد و لبهایش را جمع می‌کند تا برای انجام مقاصد پلید خود نقشه بکشد.
31 A crown of beauty [are] grey hairs, In the way of righteousness it is found.
موی سپید تاج جلال است که با زندگی خداپسندانه به دست می‌آید.
32 Better [is] the slow to anger than the mighty, And the ruler over his spirit than he who is taking a city.
صبر از قدرت بهتر است و کسی که بر خود مسلط باشد از شخصی که شهری را تسخیر نماید برتر است.
33 Into the centre is the lot cast, And from Jehovah [is] all its judgment!
انسان قرعه را می‌اندازد، اما حکم آن را خداوند تعیین می‌کند.

< Proverbs 16 >