< Proverbs 16 >

1 Of man [are] arrangements of the heart, And from Jehovah an answer of the tongue.
تدبیرهای دل از آن انسان است، اماتنطق زبان از جانب خداوند می‌باشد.۱
2 All the ways of a man are pure in his own eyes, And Jehovah is pondering the spirits.
همه راههای انسان در نظر خودش پاک است، اما خداوند روحها را ثابت می‌سازد.۲
3 Roll unto Jehovah thy works, And established are thy purposes,
اعمال خود را به خداوند تفویض کن، تافکرهای تو استوار شود.۳
4 All things hath Jehovah wrought for Himself, And also the wicked [worketh] for a day of evil.
خداوند هر چیز را برای غایت آن ساخته است، و شریران را نیز برای روز بلا.۴
5 An abomination to Jehovah [is] every proud one of heart, Hand to hand he is not acquitted.
هر‌که دل مغرور دارد نزد خداوند مکروه است، و او هرگز مبرا نخواهد شد.۵
6 In kindness and truth pardoned is iniquity, And in the fear of Jehovah Turn thou aside from evil.
از رحمت و راستی، گناه کفاره می‌شود، و به ترس خداوند، از بدی اجتناب می‌شود.۶
7 When a man's ways please Jehovah, even his enemies, He causeth to be at peace with him.
چون راههای شخص پسندیده خداوندباشد، دشمنانش را نیز با وی به مصالحه می‌آورد.۷
8 Better [is] a little with righteousness, Than abundance of increase without justice.
اموال اندک که با انصاف باشد بهتر است، ازدخل فراوان بدون انصاف.۸
9 The heart of man deviseth his way, And Jehovah establisheth his step.
دل انسان در طریقش تفکر می‌کند، اماخداوند قدمهایش را استوار می‌سازد.۹
10 An oath [is] on the lips of a king, In judgment his mouth trespasseth not.
وحی بر لبهای پادشاه است، و دهان او درداوری تجاوز نمی نماید.۱۰
11 A just beam and balances [are] Jehovah's, His work [are] all the stones of the bag.
ترازو و سنگهای راست از آن خداونداست و تمامی سنگهای کیسه صنعت وی می‌باشد.۱۱
12 An abomination to kings [is] doing wickedness, For by righteousness is a throne established.
عمل بد نزد پادشاهان مکروه است، زیرا که کرسی ایشان از عدالت برقرار می‌ماند.۱۲
13 The delight of kings [are] righteous lips, And whoso is speaking uprightly he loveth,
لبهای راستگو پسندیده پادشاهان است، وراستگویان را دوست می‌دارند.۱۳
14 The fury of a king [is] messengers of death, And a wise man pacifieth it.
غضب پادشاهان، رسولان موت است امامرد حکیم آن را فرو می‌نشاند.۱۴
15 In the light of a king's face [is] life, And his good-will [is] as a cloud of the latter rain.
در نور چهره پادشاه حیات‌است، ورضامندی او مثل ابر نوبهاری است.۱۵
16 To get wisdom — how much better than gold, And to get understanding to be chosen than silver!
تحصیل حکمت از زر خالص چه بسیاربهتر است، و تحصیل فهم از نقره برگزیده تر.۱۶
17 A highway of the upright [is], 'Turn from evil,' Whoso is preserving his soul is watching his way.
طریق راستان، اجتناب نمودن از بدی است، و هر‌که راه خود را نگاه دارد جان خویش را محافظت می‌نماید.۱۷
18 Before destruction [is] pride, And before stumbling — a haughty spirit.'
تکبر پیش رو هلاکت است، و دل مغرورپیش رو خرابی.۱۸
19 Better is humility of spirit with the poor, Than to apportion spoil with the proud.
با تواضع نزد حلیمان بودن بهتر است، ازتقسیم نمودن غنیمت با متکبران.۱۹
20 The wise in any matter findeth good, And whoso is trusting in Jehovah, O his happiness.
هر‌که در کلام تعقل کند سعادتمندی خواهد یافت، و هر‌که به خداوند توکل نمایدخوشابحال او.۲۰
21 To the wise in heart is called, 'Intelligent,' And sweetness of lips increaseth learning.
هر‌که دل حکیم دارد فهیم خوانده می‌شود، و شیرینی لبها علم را می‌افزاید.۲۱
22 A fountain of life [is] understanding to its possessors, The instruction of fools is folly.
عقل برای صاحبش چشمه حیات‌است، اما تادیب احمقان، حماقت است.۲۲
23 The heart of the wise causeth his mouth to act wisely, And by his lips he increaseth learning,
دل مرد حکیم دهان او را عاقل می‌گرداند، و علم را بر لبهایش می‌افزاید.۲۳
24 Sayings of pleasantness [are] a honeycomb, Sweet to the soul, and healing to the bone.
سخنان پسندیده مثل‌شان عسل است، برای جان شیرین است و برای استخوانهاشفادهنده.۲۴
25 There is a way right before a man, And its latter end — ways of death.
راهی هست که در نظر انسان راست است، اما عاقبت آن راه، موت می‌باشد.۲۵
26 A labouring man hath laboured for himself, For his mouth hath caused [him] to bend over it.
اشتهای کارگر برایش کار می‌کند، زیرا که دهانش او را بر آن تحریض می‌نماید.۲۶
27 A worthless man is preparing evil, And on his lips — as a burning fire.
مرد لئیم شرارت را می‌اندیشد، و برلبهایش مثل آتش سوزنده است.۲۷
28 A froward man sendeth forth contention, A tale-bearer is separating a familiar friend.
مرد دروغگو نزاع می‌پاشد، و نمام دوستان خالص را از همدیگر جدا می‌کند.۲۸
29 A violent man enticeth his neighbour, And hath causeth him to go in a way not good.
مرد ظالم همسایه خود را اغوا می‌نماید، واو را به راه غیر نیکو هدایت می‌کند.۲۹
30 Consulting his eyes to devise froward things, Moving his lips he hath accomplished evil.
چشمان خود را بر هم می‌زند تا دروغ رااختراع نماید، و لبهایش را می‌خاید و بدی را به انجام می‌رساند.۳۰
31 A crown of beauty [are] grey hairs, In the way of righteousness it is found.
سفیدمویی تاج جمال است، هنگامی که درراه عدالت یافت شود.۳۱
32 Better [is] the slow to anger than the mighty, And the ruler over his spirit than he who is taking a city.
کسی‌که دیرغضب باشد از جبار بهتر است، و هر‌که بر روح خود مالک باشد از تسخیرکننده شهر افضل است.۳۲
33 Into the centre is the lot cast, And from Jehovah [is] all its judgment!
قرعه در دامن‌انداخته می‌شود، لیکن تمامی حکم آن از خداوند است.۳۳

< Proverbs 16 >