Proverbs 12
1 Whoso is loving instruction, is loving knowledge, And whoso is hating reproof [is] brutish.
Кимки тәрбийини қәдирлисә, билимниму сөйгүчидур; Лекин тәнбиһкә нәпрәтләнгән надан-һамақәттур.
2 The good bringeth forth favour from Jehovah, And the man of wicked devices He condemneth.
Яхши нийәтлик адәм Пәрвәрдигарниң илтипатиға еришәр; Амма Пәрвәрдигар һейлә-микирлик адәмниң гунайини бекитәр.
3 A man is not established by wickedness, And the root of the righteous is not moved.
Адәмләр яманлиқ қилип аманлиқ тапалмас; Лекин һәққанийларниң йилтизи тәврәнмәс.
4 A virtuous woman [is] a crown to her husband, And as rottenness in his bones [is] one causing shame.
Пәзиләтлик аял ериниң таҗидур; Амма уни уятқа салғучи хотун униң устихинини чиритәр.
5 The thoughts of the righteous [are] justice, The counsels of the wicked — deceit.
Һәққаний адәмниң ой-пикри дурус һөкүм чиқирар; Яманларниң несиһәтлири мәккарлиқтур.
6 The words of the wicked [are]: 'Lay wait for blood,' And the mouth of the upright delivereth them.
Яманларниң сөзлири қан төкидиған қилтақтур; Лекин дурусниң сөзи адәмни қилтақтин қутулдурар.
7 Overthrow the wicked, and they are not, And the house of the righteous standeth.
Яманлар ағдурулуп, йоқилар; Лекин һәққанийларниң өйи мәзмут турар.
8 According to his wisdom is a man praised, And the perverted of heart becometh despised.
Адәм өз зериклиги билән махташқа сазавәр болар; Әгир нийәтлик киши көзгә илинмас.
9 Better [is] the lightly esteemed who hath a servant, Than the self-honoured who lacketh bread.
Пеқир туруп хизмәткари бар киши, Өзини чоң тутуп ач жүргән кишидин яхшидур.
10 The righteous knoweth the life of his beast, And the mercies of the wicked [are] cruel.
Һәққаний адәм өз улиғиниму асрар; Амма рәзил адәмниң болса һәтта рәһимдиллиғиму залимлиқтур.
11 Whoso is tilling the ground is satisfied [with] bread, And whoso is pursuing vanities is lacking heart,
Тиришип териқчилиқ қилған деханниң қосиғи тоқ болар; Амма хам хиялларға берилгән кишиниң әқли йоқтур.
12 The wicked hath desired the net of evil doers, And the root of the righteous giveth.
Яман адәм яманлиқ қилтиғини көзләп олтирар; Амма һәққаний адәмниң йилтизи мевә берип турар.
13 In transgression of the lips [is] the snare of the wicked, And the righteous goeth out from distress.
Яман адәм өз ағзиниң гунайидин тутулар; Һәққаний адәм мушәққәт-қийинчилиқтин қутулар.
14 From the fruit of the mouth [is] one satisfied [with] good, And the deed of man's hands returneth to him.
Адәм өз ағзиниң мевисидин қанаәт тапар; Өз қоли билән қилғанлиридин униңға яндурулар.
15 The way of a fool [is] right in his own eyes, And whoso is hearkening to counsel [is] wise.
Ахмақ өз йолини тоғра дәп биләр; Амма дәвәткә қулақ салған киши ақиланидур.
16 The fool — in a day is his anger known, And the prudent is covering shame.
Ахмақниң аччиғи кәлсә, тезла билинәр; Зерәк киши һақарәткә сәвир қилар, сәтчиликни ашкарилимас.
17 Whoso uttereth faithfulness declareth righteousness, And a false witness — deceit.
Һәқиқәтни ейтқан кишидин адаләт билинәр; Ялған гувалиқ қилғучидин алдамчилиқ билинәр.
18 A rash speaker is like piercings of a sword, And the tongue of the wise is healing.
Бәзлиләрниң йениклик билән ейтқан гепи адәмгә санҗилған қиличқа охшар; Бирақ ақиланиниң тили дәрдкә дәрмандур.
19 The lip of truth is established for ever, And for a moment — a tongue of falsehood.
Растчил мәңгү турғузулиду; Ләвзи ялған болса бирдәмликтур.
20 Deceit [is] in the heart of those devising evil, And to those counselling peace [is] joy.
Яманлиқниң койида жүргүчиниң көңлидә һейлә сақланғандур; Аманлиқни дәвәт қилғучилар хошаллиққа чөмәр.
21 No iniquity is desired by the righteous, And the wicked have been full of evil.
Һәққаний адәмниң бешиға һеч күлпәт чүшмәс; Қәбиһләр балаю-қазаға чөмүләр.
22 An abomination to Jehovah [are] lying lips, And stedfast doers [are] his delight.
Ялған сөзләйдиғанниң ләвлири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Лекин ләвзидә турғанларға У апирин ейтар.
23 A prudent man is concealing knowledge, And the heart of fools proclaimeth folly.
Пәмлик адәм билимини йошурар; Бирақ ахмақ наданлиғини җакалар.
24 The hand of the diligent ruleth, And slothfulness becometh tributary.
Тиришчан қол һоқуқ тутар; Һорун қол алванға тутулар.
25 Sorrow in the heart of a man boweth down, And a good word maketh him glad.
Көңүлниң ғәм-әндишиси кишини мүкчәйтәр; Лекин меһриванә бир сөз кишини роһландурар.
26 The righteous searcheth his companion, And the way of the wicked causeth them to err.
Һәққаний киши өз дости билән биргә йол издәр; Бирақ яманларниң йоли өзлирини адаштурар.
27 The slothful roasteth not his hunting, And the wealth of a diligent man is precious.
Һорун өзи тутқан овни пиширип йейәлмәс; Бирақ әтиварлиқ байлиқлар тиришчанға мәнсуптур.
28 In the path of righteousness [is] life, And in the way of [that] path [is] no death!
Һәққанийлиқниң йолида һаят тепилар; Шу йолда өлүм көрүнмәстур.
