< Numbers 11 >
1 And the people is evil, as those sighing habitually in the ears of Jehovah, and Jehovah heareth, and His anger burneth, and the fire of Jehovah burneth among them, and consumeth in the extremity of the camp.
Karon nagbagulbol ang mga tawo mahitungod sa ilang mga kalisdanan samtang naminaw si Yahweh. Nadungog ni Yahweh ang mga tawo ug nasuko. Ang kalayo nga gikan kang Yahweh misunog kanila ug milamoy sa pipila ka mga kampo nga anaa sa tumoy.
2 And the people cry unto Moses, and Moses prayeth unto Jehovah, and the fire is quenched;
Unya mitawag ang mga tawo kang Moises, busa nag-ampo si Moises kang Yahweh, ug ang kalayo napalong.
3 and he calleth the name of that place Taberah, for the fire of Jehovah hath 'burned' among them.
Kadto nga dapit ginganlan ug Tabera, tungod kay ang kalayo ni Yahweh misilaob man sa ilang taliwala.
4 And the rabble who [are] in its midst have lusted greatly, and the sons of Israel also turn back and weep, and say, 'Who doth give us flesh?
Pipila ka mga langyaw ang nagsugod sa pagkampo uban sa kaliwatan sa Israel. Nagtinguha sila ug maayong kalan-on aron kaonon. Unya ang katawhan sa Israel nanagpanghilak ug miingon, “Kinsay makahatag kanamo ug karne aron kaonon?
5 We have remembered the fish which we do eat in Egypt for nought, the cucumbers, and the melons, and the leeks, and the onions, and the garlick;
Nahinumdoman namo ang isda nga gawasnon namong ginakaon didto sa Ehipto, ang mga pipino, mga melon, mga sibuyas, ang mga bombay, ug ang mga ahos.
6 and now our soul [is] dry, there is not anything, save the manna, before our eyes.'
Karon nawala na ang among gana sa pagkaon, tungod kay kining mana na lamang ang kanunay namong makita.”
7 And the manna is as coriander seed, and its aspect as the aspect of bdolach;
Ang mana sama sa koriander nga liso. Sama kini sa bdelio.
8 the people have turned aside and gathered [it], and ground [it] with millstones, or beat [it] in a mortar, and boiled [it] in a pan, and made it cakes, and its taste hath been as the taste of the moisture of oil.
Manglakaw ang mga tawo ug mangtigom niini. Galingon nila kini, lubokon sa lusong, lutoon kini sa mga kolon ug himoon kining tinapay. Ang lasa niini sama sa preskong lana sa olibo.
9 And in the descending of the dew on the camp by night, the manna descendeth upon it.
Sa dihang ang yamog mangatagak sa kampo sa kagabhion, mangahulog usab ang mana.
10 And Moses heareth the people weeping by its families, each at the opening of his tent, and the anger of Jehovah burneth exceedingly, and in the eyes of Moses [it is] evil.
Nadungog ni Moises ang pagdangoyngoy sa mga tawo diha sa ilang mga pamilya, ug ang mga kalalakin-an anaa sa ganghaan sa iyang tolda. Nasuko pag-ayo si Yahweh, ug sa panan-aw ni Moises sayop ang ilang pagbagulbol.
11 And Moses saith unto Jehovah, 'Why hast Thou done evil to Thy servant? and why have I not found grace in Thine eyes — to put the burden of all this people upon me?
Miingon si Moises kang Yahweh, “Nganong dili man maayo ang imong pagtagad sa imong sulugoon? Nganong wala ka mahimuot kanako? Gipapas-an mo kanako ang mga kabug-aton niining tanang katawhan?
12 I — have I conceived all this people? I — have I begotten it, that Thou sayest unto me, Carry it in thy bosom as the nursing father beareth the suckling, unto the ground which Thou hast sworn to its fathers?
Ako ba diay ang nanamkon niining tanang katawhan? Gianak ko ba sila nga kinahanglan kang moingon kanako, 'Dad-a sila duol sa imong dughan sama sa amahan nga nagkugos sa iyang gamay nga bata?' Kinahanglan ko ba silang dad-on paingon sa yuta nga imong gipanumpa sa ilang mga katigulangan nga ihatag kanila?
13 Whence have I flesh to give to all this people? for they weep unto me, saying, Give to us flesh, and we eat.
Diin man ako makakita ug karne aron ihatag niining tanang katawhan? Nanagpanghilak sila sa akong atubangan ug miingon, 'Hatagi kami ug karne aron among kan-on.'
14 I am not able — I alone — to bear all this people, for [it is] too heavy for me;
Dili nako kaya nga pas-anon kining tanang katawhan nga mag-inusara. Sobra ra sila alang kanako.
15 and if thus Thou art doing to me — slay me, I pray Thee; slay, if I have found grace in thine eyes, and let me not look on mine affliction.'
Sanglit gitagad mo ako sa ingon niining paagiha, patya na lamang ako karon, kung maluoy ka kanako, ug kuhaa ang akong mga kalisdanan.”
16 And Jehovah saith unto Moses, 'Gather to Me seventy men of the elders of Israel, whom thou hast known that they are elders of the people, and its authorities; and thou hast taken them unto the tent of meeting, and they have stationed themselves there with thee,
Miingon si Yahweh kang Moises, “Dad-a nganhi kanako ang 70 ka mga kadagkoan sa Israel. Siguroha nga sila mga kadagkoan ug mga pangulo sa katawhan. Dad-a sila ngadto sa tolda nga tagboanan aron motindog didto uban kanimo.
17 and I have come down and spoken with thee there, and have kept back of the Spirit which [is] upon thee, and have put on them, and they have borne with thee some of the burden of the people, and thou dost not bear [it] thyself alone.
Mokanaog ako ug magkigsulti ako kanimo didto. Kuhaon ko ang pipila ka mga Espiritu nga anaa kanimo ug ibutang kini ngadto kanila. Pagapas-anon nila ang kabug-aton sa mga tawo uban kanimo. Dili mo na kini pas-anon nga mag-inusara.
18 'And unto the people thou dost say, Sanctify yourselves for to-morrow, and ye have eaten flesh (for ye have wept in the ears of Jehovah, saying, Who doth give us flesh? for we [had] good in Egypt) — and Jehovah hath given to you flesh, and ye have eaten.
Ingna ang katawhan, 'Andama ang inyong mga kaugalingon alang ugma ug makakaon gayod kamo ug karne, tungod kay mihilak kamo ug nadungog kamo ni Yahweh. Miingon kamo, “Kinsa ang makahatag kanamo ug karne aron among kan-on? Maayo pa alang kanamo nga didto kami sa Ehipto.” Busa hatagan kamo ni Yahweh ug karne ug kaonon ninyo kini.
19 Ye do not eat one day, nor two days, nor five days, nor ten days, nor twenty days; —
Dili lamang kamo mokaon ug karne sulod sa usa ka adlaw, sa duha ka adlaw, sa lima ka adlaw, sa napulo ka adlaw o sa 20 ka adlaw,
20 unto a month of days, till that it come out from your nostrils, and it hath become to you an abomination; because that ye have loathed Jehovah, who [is] in your midst, and weep before Him, saying, Why is this? — we have come out of Egypt!'
apan mokaon kamo ug karne sulod sa tibuok bulan hangtod nga manggawas na kini sa inyong mga ilong. Lud-on kamo niini tungod kay gisalikway man ninyo si Yahweh, nga anaa kaninyo. Nanaghilak kamo sa iyang atubangan. Miingon kamo, “Nganong mibiya kita sa Ehipto?”'”
21 And Moses saith, 'Six hundred thousand footmen [are] the people in whose midst I [am]; and Thou, Thou hast said, Flesh I give to them, and they have eaten, a month of days!
Unya miingon si Moises, “Uban kanako ang 600, 000 ka mga tawo, ug miingon ka, 'Hatagan ko sila ug karne aron ilang kaonon sulod sa tibuok bulan.'
22 Is flock and herd slaughtered for them, that one hath found for them? — are all the fishes of the sea gathered for them — that one hath found for them?'
Mangayam ba kami ug panon sa kahayopan aron matagbaw sila? Pamukoton ba namo ang tanang isda sa dagat aron matagbaw sila?”
23 And Jehovah saith unto Moses, 'Is the hand of Jehovah become short? now thou dost see whether My word meeteth thee or not.'
Miingon si Yahweh kang Moises, “Mubo ba ang akong kamot? Karon makita mo kung tinuod ba o dili ang akong pulong.”
24 And Moses goeth out, and speaketh unto the people the words of Jehovah, and gathereth seventy men of the elders of the people, and causeth them to stand round about the tent,
Migawas si Moises ug giingnan ang mga tawo sa mga pulong ni Yahweh. Gitigom niya ang 70 ka mga kadagkoan ug gipahimutang sila palibot sa tolda.
25 and Jehovah cometh down in the cloud, and speaketh unto him, and keepeth back of the Spirit which [is] on him, and putteth on the seventy men of the elders; and it cometh to pass at the resting of the Spirit on them, that they prophesy, and do not cease.
Mikanaog si Yahweh sa panganod ug misulti kang Moises. Gikuha ni Yahweh ang pipila ka mga Espiritu nga anaa kang Moises ug gibutang kini sa 70 ka mga kadagkoan. Sa dihang ang Espiritu napahiluna kanila, nanagna sila, apan niadto lamang nga higayon ug wala na mausab.
26 And two of the men are left in the camp, the name of the one [is] Eldad, and the name of the second Medad, and the spirit resteth upon them, (and they are among those written, and have not gone out to the tent), and they prophesy in the camp;
Duha ka tawo ang nagpabilin sa kampo, nga ginganlan ug Eldad ug Medad. Ang Espiritu anaa usab kanila. Ang ilang mga ngalan nahisulat sa listahan, apan wala sila migawas sa tolda. Hinuon, nanagna sila sa kampo.
27 and the young man runneth, and declareth to Moses, and saith, 'Eldad and Medad are prophesying in the camp.'
Usa ka batan-ong lalaki ang midagan paingon kang Moises ug miingon, “Si Eldab ug Medad nanagna didto sa kampo.”
28 And Joshua son of Nun, minister of Moses, [one] of his young men, answereth and saith, 'My lord Moses, restrain them.'
Si Josue ang anak nga lalaki ni Nun, ang alalay ni Moises, usa sa iyang pinili nga tawo, miingon kang Moises, “Akong agalong Moises, pahunonga sila.”
29 And Moses saith to him, 'Art thou zealous for me? O that all Jehovah's people were prophets! that Jehovah would put His Spirit upon them!'
Miingon si Moises kaniya, “Nangabugho ka ba alang kanako? Gitinguha ko nga ang tanang katawhan ni Yahweh mga propeta ug aron ibutang niya ang iyang Espiritu sa ilang tanan!”
30 And Moses is gathered unto the camp, he and the elders of Israel.
Unya si Moises ug ang mga kadagkoan sa Israel mibalik sa kampo.
31 And a spirit hath journeyed from Jehovah, and cutteth off quails from the sea, and leaveth by the camp, as a day's journey here, and as a day's journey there, round about the camp, and about two cubits, on the face of the land.
Unya miabot ang hangin nga gikan kang Yahweh ug nagdala ug buntog gikan sa dagat. Nangahulog kini duol sa kampo, mga usa ka adlaw nga pagpanaw sa usa ka bahin ug usa ka adlaw nga pagpanaw sa laing bahin. Ang buntog nakapalibot sa kampo nga mga duha ka kyubits ang kahabogon gikan sa yuta.
32 And the people rise all that day, and all the night, and all the day after, and gather the quails — he who hath least hath gathered ten homers — and they spread them out for themselves round about the camp.
Nagkapuliki ang mga tawo sa pagpanguha sa buntog tibuok adlaw, tibuok gabii, ug pagkasunod adlaw. Walay nagkuha ug minus napulo ka homers sa buntog. Gipangbahinbahin nila ang buntog sa tibuok kampo.
33 The flesh is yet between their teeth — it is not yet cut off — and the anger of Jehovah hath burned among the people, and Jehovah smiteth among the people — a very great smiting;
Samtang ang karne anaa pa sa ilang baba, samtang giusap pa nila kini, nasuko si Yahweh kanila. Giatake niya ang katawhan sa hilabihan ka dakong balatian.
34 and [one] calleth the name of that place Kibroth-Hattaavah, for there they have buried the people who lust.
Kadto nga dapit ginganlan ug Kibrot Hataava, tungod kay didto nila gilubong ang mga tawo nga nagtinguha ug karne.
35 From Kibroth-Hattaavah have the people journeyed to Hazeroth, and they are in Hazeroth.
Gikan sa Kibrot Hataava ang katawhan nanglakaw padulong sa Hazerot, diin didto sila nagpabilin.