Nahum 1
1 Burden of Nineveh. The Book of the Vision of Nahum the Elkoshite.
Ang palas-anon mahitungod sa Ninive. Ang basahon sa panan-awon ni Nahum nga taga-El-kosh.
2 A God zealous and avenging [is] Jehovah, An avenger [is] Jehovah, and possessing fury. An avenger [is] Jehovah on His adversaries, And He is watching for His enemies.
Si Jehova mao ang Dios nga abughoan ug nagapanimalus; si Jehova nagapanimalus ug siya napuno sa kaligutgut; si Jehova nagapanimalus sa iyang mga kabatok, ug siya nagatipig sa kaligutgut alang sa iyang mga kaaway,
3 Jehovah [is] slow to anger, and great in power, And Jehovah doth not entirely acquit, In a hurricane and in a tempest [is] His way, And a cloud [is] the dust of His feet.
Si Jehova mahinay sa iyang pagkasuko, ug daku sa gahum, ug sa bisan unsang paagi dili gayud magisip nga walay sala niadtung mga sad-an: ang dalan ni Jehova anaa sa alimpulos ug anaa sa bagyo, ug ang mga dag-um mao ang abug sa iyang mga tiil.
4 He is pushing against a sea, and drieth it up, Yea, all the floods He hath made dry, Languishing [are] Bashan and Carmel, Yea, the flower of Lebanon [is] languishing.
Iyang ginabadlong ang dagat, ug nagahimong mamala niana, ug ginapamala niya ang tanang mga suba: nagaanam pagkamatay ang Basan, ug ang Carmelo usab, ug ang bulak sa Libano nagaanam pagkalawos.
5 Mountains have shaken because of Him, And the hills have been melted; And lifted up [is] the earth at His presence, And the world and all dwelling in it.
Kaniya ang kabukiran minglinog, ug ang kabungtoran nangatunaw; ug ang yuta mibalud diha sa iyang atubangan, oo, ang kalibutan ug ang tanan nga nanagpuyo niini.
6 Before His indignation who doth stand? And who riseth up in the heat of His anger? His fury hath been poured out like fire, And the rocks have been broken by Him.
Kinsa ang makatindog sa atubangan sa iyang kapungot? ug kinsa ang makapabilin sa kapintas sa iyang kasuko? ang iyang kaligutgut ginahulad sama sa kalayo ug ang mga bato iyang ginatipiktipik.
7 Good [is] Jehovah for a strong place in a day of distress. And He knoweth those trusting in Him.
Si Jehova maayo man, malig-on nga dalangpanan sa adlaw sa kasamok; ug siya makaila kanila nga modangup kaniya.
8 And with a flood passing over, An end He maketh of its place, And His enemies doth darkness pursue.
Apan uban sa dakung binul-og sa baha iyang tibawason sa paglumpag ang iyang dapit, ug pagagukdon niya ang iyang kaaway ngadto sa kangitngitan.
9 What do we devise against Jehovah? An end He is making, arise not twice doth distress.
Unsay imong gilalang batok kang Jehova? siya magatibawas sa paglumpag; ang kasakit dili motungha sa ikaduha nga panahon.
10 For while princes [are] perplexed, And with their drink are drunken, They have been consumed as stubble fully dried.
Kay sama sa tunok nga nangagapus, ug sama sa nangahubog sa ilang ilimnon, sila ut-uton sa hingpit gayud ingon sa laya nga tuod sa balili.
11 From thee hath come forth a deviser of evil Against Jehovah — a worthless counsellor.
Gikan kanimo adunay usa nga migula, nga naglalang ug dautan batok kang Jehova, nga nagatambag sa kadautan.
12 Thus said Jehovah: Though complete, and thus many, Yet thus they have been cut off, And he hath passed away. And I afflicted thee, I afflict thee no more.
Mao kini ang giingon ni Jehova: Bisan sila mga sangkap sa kusog, ug ingon man ang daghanan, bisan pa niana sila pagaputlon ug siya mahanaw. Bisan ikaw gisakit ko, dili ko na pagasakiton ikaw pag-usab.
13 And now I break his rod from off thee, And thy bands I do draw away.
Ug karon pagabunggoon ko ang iyang yugo gikan kanimo, ug lugtason ko ang imong mga talikala.
14 And commanded concerning thee hath Jehovah, 'No more of thy name doth spread abroad, From the house of thy gods I cut off graven and molten image, I appoint thy grave, for thou hast been vile.
Ug si Jehova naghatag sugo mahitungod kanimo, nga walay bisan usa sa imong ngalan nga mapugas: gikan sa balay sa imong mga dios pagabunggoon ko ang mga larawan nga linilok ug ang larawan nga tinunaw; akong himoon ang imong lubnganan; kay ikaw tampalasan.
15 Lo, on the mountains the feet of one proclaiming tidings, sounding peace! Celebrate, O Judah, thy festivals, complete thy vows, For add no more to pass over into thee doth the worthless, He hath been completely cut off!
Ania karon, ibabaw sa kabukiran ang mga tiil niadtong nagadala sa mga maayong balita, nga nagamantala sa pakigdait! Sauloga ang imong mga fiesta, Oh Juda, tumana ang imong mga panaad; kay kadtong dautan dili na molatas kanimo; siya natibawas na pagkalaglag.
