Matthew 7
1 'Judge not, that ye may not be judged,
| «حکم مکنید تا بر شما حکم نشود. | ۱ |
2 for in what judgment ye judge, ye shall be judged, and in what measure ye measure, it shall be measured to you.
| زیرابدان طریقی که حکم کنید بر شما نیز حکم خواهد شد و بدان پیمانه‌ای که پیمایید برای شماخواهند پیمود. | ۲ |
3 'And why dost thou behold the mote that [is] in thy brother's eye, and the beam that [is] in thine own eye dost not consider?
| و چون است که خس را درچشم برادر خود می‌بینی و چوبی را که چشم خود داری نمی یابی؟ | ۳ |
4 or, how wilt thou say to thy brother, Suffer I may cast out the mote from thine eye, and lo, the beam [is] in thine own eye?
| یا چگونه به برادر خودمی گویی “اجازت ده تا خس را از چشمت بیرون کنم “و اینک چوب در چشم تو است؟ | ۴ |
5 Hypocrite, cast out first the beam out of thine own eye, and then thou shalt see clearly to cast out the mote out of thy brother's eye.
| ای ریاکار، اول چوب را از چشم خود بیرون کن، آنگاه نیک خواهی دید تا خس را از چشم برادرت بیرون کنی! | ۵ |
6 'Ye may not give that which is [holy] to the dogs, nor cast your pearls before the swine, that they may not trample them among their feet, and having turned — may rend you.
| «آنچه مقدس است، به سگان مدهید و نه مرواریدهای خود را پیش گرازان اندازید، مباداآنها را پایمال کنند و برگشته، شما را بدرند. | ۶ |
7 'Ask, and it shall be given to you; seek, and ye shall find; knock, and it shall be opened to you;
| «سوال کنید که به شما داده خواهد شد؛ بطلبید که خواهید یافت؛ بکوبید که برای شما بازکرده خواهد شد. | ۷ |
8 for every one who is asking doth receive, and he who is seeking doth find, and to him who is knocking it shall be opened.
| زیرا هر‌که سوال کند، یابد وکسی‌که بطلبد دریافت کند و هر‌که بکوبد برای اوگشاده خواهد شد. | ۸ |
9 'Or what man is of you, of whom, if his son may ask a loaf — a stone will he present to him?
| و کدام آدمی است از شما که پسرش نانی از او خواهد و سنگی بدو دهد؟ | ۹ |
10 and if a fish he may ask — a serpent will he present to him?
| یااگر ماهی خواهد ماری بدو بخشد؟ | ۱۰ |
11 if, therefore, ye being evil, have known good gifts to give to your children, how much more shall your Father who [is] in the heavens give good things to those asking him?
| پس هرگاه شما که شریر هستید، دادن بخشش های نیکو را به اولاد خود می‌دانید، چقدر زیاده پدر شما که درآسمان است چیزهای نیکو را به آنانی که از اوسوال می‌کنند خواهد بخشید! | ۱۱ |
12 'All things, therefore, whatever ye may will that men may be doing to you, so also do to them, for this is the law and the prophets.
| لهذا آنچه خواهید که مردم به شما کنند، شما نیز بدیشان همچنان کنید، زیرا این است تورات و صحف انبیا. | ۱۲ |
13 'Go ye in through the strait gate, because wide [is] the gate, and broad the way that is leading to the destruction, and many are those going in through it;
| «از در تنگ داخل شوید. زیرا فراخ است آن در و وسیع است آن طریقی که مودی به هلاکت است و آنانی که بدان داخل می‌شوندبسیارند. | ۱۳ |
14 how strait [is] the gate, and compressed the way that is leading to the life, and few are those finding it!
| زیرا تنگ است آن در و دشوار است آن طریقی که مودی به حیات‌است و یابندگان آن کمند. | ۱۴ |
15 'But, take heed of the false prophets, who come unto you in sheep's clothing, and inwardly are ravening wolves.
| «اما از انبیای کذبه احتراز کنید، که به لباس میشها نزد شما می‌آیند ولی در باطن، گرگان درنده می‌باشند. | ۱۵ |
16 From their fruits ye shall know them; do [men] gather from thorns grapes? or from thistles figs?
| ایشان را از میوه های ایشان خواهید شناخت. آیا انگور را از خار و انجیر را ازخس می‌چینند؟ | ۱۶ |
17 so every good tree doth yield good fruits, but the bad tree doth yield evil fruits.
| همچنین هر درخت نیکو، میوه نیکو می‌آورد و درخت بد، میوه بد می‌آورد. | ۱۷ |
18 A good tree is not able to yield evil fruits, nor a bad tree to yield good fruits.
| نمی تواند درخت خوب میوه بد آورد، و نه درخت بد میوه نیکو آورد. | ۱۸ |
19 Every tree not yielding good fruit is cut down and is cast to fire:
| هر درختی که میوه نیکو نیاورد، بریده و در آتش افکنده شود. | ۱۹ |
20 therefore from their fruits ye shall know them.
| لهذا از میوه های ایشان، ایشان را خواهیدشناخت. | ۲۰ |
21 'Not every one who is saying to me Lord, lord, shall come into the reign of the heavens; but he who is doing the will of my Father who is in the heavens.
| «نه هر‌که مرا “خداوند، خداوند” گویدداخل ملکوت آسمان گردد، بلکه آنکه اراده پدرمرا که در آسمان است به‌جا آورد. | ۲۱ |
22 Many will say to me in that day, Lord, lord, have we not in thy name prophesied? and in thy name cast out demons? and in thy name done many mighty things?
| بسا در آن روز مرا خواهند گفت: “خداوندا، خداوندا، آیا به نام تو نبوت ننمودیم و به اسم تو دیوها را اخراج نکردیم و به نام تو معجزات بسیار ظاهرنساختیم؟” | ۲۲ |
23 and then I will acknowledge to them, that — I never knew you, depart from me ye who are working lawlessness.
| آنگاه به ایشان صریح خواهم گفت که “هرگز شما را نشناختم! ای بدکاران از من دور شوید!” | ۲۳ |
24 'Therefore, every one who doth hear of me these words, and doth do them, I will liken him to a wise man who built his house upon the rock;
| «پس هر‌که این سخنان مرا بشنود و آنها رابه‌جا آرد، او را به مردی دانا تشبیه می‌کنم که خانه خود را بر سنگ بنا کرد. | ۲۴ |
25 and the rain did descend, and the streams came, and the winds blew, and they beat on that house, and it fell not, for it had been founded on the rock.
| و باران باریده، سیلابهاروان گردید و بادها وزیده، بدان خانه زورآور شدو خراب نگردید زیرا که بر سنگ بنا شده بود. | ۲۵ |
26 'And every one who is hearing of me these words, and is not doing them, shall be likened to a foolish man who built his house upon the sand;
| وهر‌که این سخنان مرا شنیده، به آنها عمل نکرد، به مردی نادان ماند که خانه خود را بر ریگ بنا نهاد. | ۲۶ |
27 and the rain did descend, and the streams came, and the winds blew, and they beat on that house, and it fell, and its fall was great.'
| و باران باریده، سیلابها جاری شد و بادهاوزیده، بدان خانه زور آورد و خراب گردید وخرابی آن عظیم بود.» | ۲۷ |
28 And it came to pass, when Jesus ended these words, the multitudes were astonished at his teaching,
| و چون عیسی این سخنان را ختم کرد آن گروه از تعلیم او در حیرت افتادند، | ۲۸ |
29 for he was teaching them as having authority, and not as the scribes.
| زیرا که ایشان را چون صاحب قدرت تعلیم می‌داد و نه مثل کاتبان. | ۲۹ |
