Matthew 14
1 At that time did Herod the tetrarch hear the fame of Jesus,
තදානීං රාජා හේරෝද් යීශෝ ර‍්‍යශඃ ශ්‍රුත්වා නිජදාසේයාන් ජගාද්,
2 and said to his servants, 'This is John the Baptist, he did rise from the dead, and because of this the mighty energies are working in him.'
ඒෂ මජ්ජයිතා යෝහන්, ප්‍රමිතේභයස්තස්‍යෝත්ථානාත් තේනේත්ථමද්භුතං කර්ම්ම ප්‍රකාශ්‍යතේ|
3 For Herod having laid hold on John, did bind him, and did put him in prison, because of Herodias his brother Philip's wife,
පුරා හේරෝද් නිජභ්‍රාතු: ඵිලිපෝ ජායායා හේරෝදීයායා අනුරෝධාද් යෝහනං ධාරයිත්වා බද්ධා කාරායාං ස්ථාපිතවාන්|
4 for John was saying to him, 'It is not lawful to thee to have her,'
යතෝ යෝහන් උක්තවාන්, ඒත්සයාඃ සංග්‍රහෝ භවතෝ නෝචිතඃ|
5 and, willing to kill him, he feared the multitude, because as a prophet they were holding him.
තස්මාත් නෘපතිස්තං හන්තුමිච්ඡන්නපි ලෝකේභ්‍යෝ විභයාඤ්චකාර; යතඃ සර්ව්වේ යෝහනං භවිෂ්‍යද්වාදිනං මේනිරේ|
6 But the birthday of Herod being kept, the daughter of Herodias danced in the midst, and did please Herod,
කින්තු හේරෝදෝ ජන්මාහීයමහ උපස්ථිතේ හේරෝදීයායා දුහිතා තේෂාං සමක්‍ෂං නෘතිත්වා හේරෝදමප්‍රීණ්‍යත්|
7 whereupon with an oath he professed to give her whatever she might ask.
තස්මාත් භූපතිඃ ශපථං කුර්ව්වන් ඉති ප්‍රත්‍යඥාසීත්, ත්වයා යද් යාච්‍යතේ, තදේවාහං දාස්‍යාමි|
8 And she having been instigated by her mother — 'Give me (says she) here upon a plate the head of John the Baptist;
සා කුමාරී ස්වීයමාතුඃ ශික්‍ෂාං ලබ්ධා බභාෂේ, මජ්ජයිතුර‍්‍යෝහන උත්තමාඞ්ගං භාජනේ සමානීය මහ්‍යං විශ්‍රාණය|
9 and the king was grieved, but because of the oaths and of those reclining with him, he commanded [it] to be given;
තතෝ රාජා ශුශෝච, කින්තු භෝජනායෝපවිශතාං සඞ්ගිනාං ස්වකෘතශපථස්‍ය චානුරෝධාත් තත් ප්‍රදාතුම ආදිදේශ|
10 and having sent, he beheaded John in the prison,
පශ්චාත් කාරාං ප්‍රති නරං ප්‍රහිත්‍ය යෝහන උත්තමාඞ්ගං ඡිත්ත්වා
11 and his head was brought upon a plate, and was given to the damsel, and she brought [it] nigh to her mother.
තත් භාජන ආනාය්‍ය තස්‍යෛ කුමාර‍්‍ය්‍යෛ ව්‍යශ්‍රාණයත්, තතඃ සා ස්වජනන්‍යාඃ සමීපං තන්නිනාය|
12 And his disciples having come, took up the body, and buried it, and having come, they told Jesus,
පශ්චාත් යෝහනඃ ශිෂ්‍යා ආගත්‍ය කායං නීත්වා ශ්මශානේ ස්ථාපයාමාසුස්තතෝ යීශෝඃ සන්නිධිං ව්‍රජිත්වා තද්වාර්ත්තාං බභාෂිරේ|
13 and Jesus having heard, withdrew thence in a boat to a desolate place by himself, and the multitudes having heard did follow him on land from the cities.
අනන්තරං යීශුරිති නිශභ්‍ය නාවා නිර්ජනස්ථානම් ඒකාකී ගතවාන්, පශ්චාත් මානවාස්තත් ශ්‍රුත්වා නානානගරේභ්‍ය ආගත්‍ය පදෛස්තත්පශ්චාද් ඊයුඃ|
14 And Jesus having come forth, saw a great multitude, and was moved with compassion upon them, and did heal their infirm;
තදානීං යීශු ර්බහිරාගත්‍ය මහාන්තං ජනනිවහං නිරීක්‍ෂ්‍ය තේෂු කාරුණිකඃ මන් තේෂාං පීඩිතජනාන් නිරාමයාන් චකාර|
15 and evening having come, his disciples came to him, saying, 'The place is desolate, and the hour hath now past, let away the multitudes that, having gone to the villages, they may buy to themselves food.'
තතඃ පරං සන්ධ්‍යායාං ශිෂ්‍යාස්තදන්තිකමාගත්‍ය කථයාඤ්චක්‍රුඃ, ඉදං නිර්ජනස්ථානං වේලාප්‍යවසන්නා; තස්මාත් මනුජාන් ස්වස්වග්‍රාමං ගන්තුං ස්වාර්ථං භක්‍ෂ්‍යාණි ක්‍රේතුඤ්ච භවාන් තාන් විසෘජතු|
16 And Jesus said to them, 'They have no need to go away — give ye them to eat.'
කින්තු යීශුස්තානවාදීත්, තේෂාං ගමනේ ප්‍රයෝජනං නාස්ති, යූයමේව තාන් භෝජයත|
17 And they say to him, 'We have not here except five loaves, and two fishes.'
තදා තේ ප්‍රත්‍යවදන්, අස්මාකමත්‍ර පූපපඤ්චකං මීනද්වයඤ්චාස්තේ|
18 And he said, 'Bring ye them to me hither.'
තදානීං තේනෝක්තං තානි මදන්තිකමානයත|
19 And having commanded the multitudes to recline upon the grass, and having taken the five loaves and the two fishes, having looked up to the heaven, he did bless, and having broken, he gave the loaves to the disciples, and the disciples to the multitudes,
අනන්තරං ස මනුජාන් යවසෝපර‍්‍ය්‍යුපවේෂ්ටුම් ආඥාපයාමාස; අපර තත් පූපපඤ්චකං මීනද්වයඤ්ච ගෘහ්ලන් ස්වර්ගං ප්‍රති නිරීක්‍ෂ්‍යේශ්වරීයගුණාන් අනූද්‍ය භංක්ත්වා ශිෂ්‍යේභ්‍යෝ දත්තවාන්, ශිෂ්‍යාශ්ච ලෝකේභ්‍යෝ දදුඃ|
20 and they did all eat, and were filled, and they took up what was over of the broken pieces twelve hand-baskets full;
තතඃ සර්ව්වේ භුක්ත්වා පරිතෘප්තවන්තඃ, තතස්තදවශිෂ්ටභක්‍ෂ්‍යෛඃ පූර්ණාන් ද්වාදශඩලකාන් ගෘහීතවන්තඃ|
21 and those eating were about five thousand men, apart from women and children.
තේ භෝක්තාරඃ ස්ත්‍රීර්බාලකාංශ්ච විහාය ප්‍රායේණ පඤ්ච සහස්‍රාණි පුමාංස ආසන්|
22 And immediately Jesus constrained his disciples to go into the boat, and to go before him to the other side, till he might let away the multitudes;
තදනන්තරං යීශු ර්ලෝකානාං විසර්ජනකාලේ ශිෂ්‍යාන් තරණිමාරෝඪුං ස්වාග්‍රේ පාරං යාතුඤ්ච ගාඪමාදිෂ්ටවාන්|
23 and having let away the multitudes, he went up to the mountain by himself to pray, and evening having come, he was there alone,
තතෝ ලෝකේෂු විසෘෂ්ටේෂු ස විවික්තේ ප්‍රාර්ථයිතුං ගිරිමේකං ගත්වා සන්ධ්‍යාං යාවත් තත්‍රෛකාකී ස්ථිතවාන්|
24 and the boat was now in the midst of the sea, distressed by the waves, for the wind was contrary.
කින්තු තදානීං සම්මුඛවාතත්වාත් සරිත්පතේ ර්මධ්‍යේ තරඞ්ගෛස්තරණිර්දෝලායමානාභවත්|
25 And in the fourth watch of the night Jesus went away to them, walking upon the sea,
තදා ස යාමින්‍යාශ්චතුර්ථප්‍රහරේ පද්භ්‍යාං ව්‍රජන් තේෂාමන්තිකං ගතවාන්|
26 and the disciples having seen him walking upon the sea, were troubled saying — 'It is an apparition,' and from the fear they cried out;
කින්තු ශිෂ්‍යාස්තං සාගරෝපරි ව්‍රජන්තං විලෝක්‍ය සමුද්විග්නා ජගදුඃ, ඒෂ භූත ඉති ශඞ්කමානා උච්චෛඃ ශබ්දායාඤ්චක්‍රිරේ ච|
27 and immediately Jesus spake to them, saying, 'Be of good courage, I am [he], be not afraid.'
තදෛව යීශුස්තානවදත්, සුස්ථිරා භවත, මා භෛෂ්ට, ඒෂෝ(අ)හම්|
28 And Peter answering him said, 'Sir, if it is thou, bid me come to thee upon the waters;'
තතඃ පිතර ඉත්‍යුක්තවාන්, හේ ප්‍රභෝ, යදි භවානේව, තර්හි මාං භවත්සමීපං යාතුමාඥාපයතු|
29 and he said, 'Come;' and having gone down from the boat, Peter walked upon the waters to come unto Jesus,
තතඃ තේනාදිෂ්ටඃ පිතරස්තරණිතෝ(අ)වරුහ්‍ය යීශේරන්තිකං ප්‍රාප්තුං තෝයෝපරි වව්‍රාජ|
30 but seeing the wind vehement, he was afraid, and having begun to sink, he cried out, saying, 'Sir, save me.'
කින්තු ප්‍රචණ්ඩං පවනං විලෝක්‍ය භයාත් තෝයේ මංක්තුම් ආරේභේ, තස්මාද් උච්චෛඃ ශබ්දායමානඃ කථිතවාන්, හේ ප්‍රභෝ, මාමවතු|
31 And immediately Jesus, having stretched forth the hand, laid hold of him, and saith to him, 'Little faith! for what didst thou waver?'
යීශුස්තත්ක්‍ෂණාත් කරං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය තං ධරන් උක්තවාන්, හ ස්තෝකප්‍රත්‍යයින් ත්වං කුතඃ සමශේථාඃ?
32 and they having gone to the boat the wind lulled,
අනන්තරං තයෝස්තරණිමාරූඪයෝඃ පවනෝ නිවවෘතේ|
33 and those in the boat having come, did bow to him, saying, 'Truly — God's Son art thou.'
තදානීං යේ තරණ්‍යාමාසන්, ත ආගත්‍ය තං ප්‍රණභ්‍ය කථිතවන්තඃ, යථාර්ථස්ත්වමේවේශ්වරසුතඃ|
34 And having passed over, they came to the land of Gennesaret,
අනන්තරං පාරං ප්‍රාප්‍ය තේ ගිනේෂරන්නාමකං නගරමුපතස්ථුඃ,
35 and having recognized him, the men of that place sent forth to all that region round about, and they brought to him all who were ill,
තදා තත්‍රත්‍යා ජනා යීශුං පරිචීය තද්දේශ්ස්‍ය චතුර්දිශෝ වාර්ත්තාං ප්‍රහිත්‍ය යත්‍ර යාවන්තඃ පීඩිතා ආසන්, තාවතඒව තදන්තිකමානයාමාසුඃ|
36 and were calling on him that they might only touch the fringe of his garment, and as many as did touch were saved.
අපරං තදීයවසනස්‍ය ග්‍රන්ථිමාත්‍රං ස්ප්‍රෂ්ටුං විනීය යාවන්තෝ ජනාස්තත් ස්පර්ශං චක්‍රිරේ, තේ සර්ව්වඒව නිරාමයා බභූවුඃ|
