Luke 5
1 And it came to pass, in the multitude pressing on him to hear the word of God, that he was standing beside the lake of Gennesaret,
Екхвар Исусо ачиля паша Генисаретско озеро, тай бут манушэн стидэнепе паша Лэстэ, соб тэ шунэ Дэвлэхкоро Лав, и стасавэнас Лэ всавэрэ ригэндар.
2 and he saw two boats standing beside the lake, and the fishers, having gone away from them, were washing the nets,
Вов удыкхля дуй лодкы пэ пане паша пхуя и мачярен, савэ выджиле лодкэндар и халавэнас кхувдя.
3 and having entered into one of the boats, that was Simon's, he asked him to put back a little from the land, and having sat down, was teaching the multitudes out of the boat.
Исусо заджиля дэ Симонохкири лодка тай помангля Симоно тэ отлиджял ла пав пане надур пхуятар. Тунчи бэшля и лодкатар ачиля тэ сиклярэ манушэн.
4 And when he left off speaking, he said unto Simon, 'Put back to the deep, and let down your nets for a draught;'
Кала ж пэрэачиля тэ сиклярэ, пхэнда Симоности: — Отлиджя лодка дурэдэр пхуятар, тев будэр пани, тай зачув кхувдя тэ астарэн мачё!
5 and Simon answering said to him, 'Master, through the whole night, having laboured, we have taken nothing, but at thy saying I will let down the net.'
Симоно пхэнэл Лэсти: — Пхурэдэр амаро! Амэ всавири рят тераґас пхари бути и камле тэ астарэ мачё, тай вса ивья. Нэ сар Ту пхэнэх, мэ кандава Тут тай инте зачувава кхувди.
6 And having done this, they enclosed a great multitude of fishes, and their net was breaking,
Кала вонэ кади стердэ, тунчи астардэ фартэ бут мачен, пэ скици бут, со кхувди ачиля тэ чинэпэ.
7 and they beckoned to the partners, who [are] in the other boat, having come, to help them; and they came, and filled both the boats, so that they were sinking.
Тунчи вонэ сикавдэ вастэнца амалэнди, савэ сле пэ авэр лодка, соб тэ подрицарэн лэн. Кодэла авиле тай їтханэ зачутэ пхэрдо мачё дэ лэдуй лодкы, кади со лодкы ачиле тэ тасё.
8 And Simon Peter having seen, fell down at the knees of Jesus, saying, 'Depart from me, because I am a sinful man, O lord;'
Кала дыкхля вса откада Симоно Пётро, вов тэлиля Исусохкэрэ чянгэндэ тай пхэнда: — Выджя мандар, Рае! Кодэлэсти со мэ мануш дэ бэзима!
9 for astonishment seized him, and all those with him, at the draught of the fishes that they took,
Бари дар дэня пэ лэстэ тай пэ всавэрэн, ко дыкхля, скици мачё вонэ астардэ.
10 and in like manner also James and John, sons of Zebedee, who were partners with Simon; and Jesus said unto Simon, 'Fear not, henceforth thou shalt be catching men;'
Трашане кади ж амала Симонохкэрэ, Иаково тай Иоанно, Зеведеехкэрэ чявэ. Нэ Симоности Исусо пхэнда: — На дар. Акана манушэн авэґа тэ астарэ.
11 and they, having brought the boats upon the land, having left all, did follow him.
Тунчи вонэ выцырдэне лодкы пэ пхув, ачявдэ вса тай джиле пала Исусо.
12 And it came to pass, in his being in one of the cities, that lo, a man full of leprosy, and having seen Jesus, having fallen on [his] face, he besought him, saying, 'Sir, if thou mayest will, thou art able to cleanse me;'
Екхвар Исусо сля дэ екх форо. Тунчи авиля Лэстэ мануш, пэ савэстэ сля насвалимо проказа. Вов пэля англа Исусо пэ муй тай мангля Лэ мангимаґа: — Рае! Коли закамэґа, Ту жужарэґа ман!
13 and having stretched forth [his] hand, he touched him, having said, 'I will; be thou cleansed;' and immediately the leprosy went away from him.
Исусо процырдэня васт, лиляпэ лэстэ тай пхэнда: — Камав, жужарпэ! Тунчи проказа екхатар сджиля лэстар.
14 And he charged him to tell no one, 'But, having gone away, shew thyself to the priest, and bring near for thy cleansing according as Moses directed, for a testimony to them;'
Исусо прыпхэнда лэсти: — Никасти на розпхэн пала кода, нэ джя, сикавпэ рашаести тай ан жэртва пала кода, со жужарданпэ, сар пхэнда Моисеи, соб вонэ када тэ дыкхэн.
15 but the more was the report going abroad concerning him, and great multitudes were coming together to hear, and to be healed by him of their infirmities,
Нэ инте будэр розджиляпэ дума пала Исусо, тай фартэ бут манушэн джянас Лэстэ, соб тэ шунэ Лэхкэрэ лава тай тэ састярэпэ бутэ дукхэндар.
16 and he was withdrawing himself in the desert places and was praying.
Нэ Вов уджялас дэ тханэн, тев манушэн на сля, соб тэ мангэпэ.
17 And it came to pass, on one of the days, that he was teaching, and there were sitting by Pharisees and teachers of the Law, who were come out of every village of Galilee, and Judea, and Jerusalem, and the power of the Lord was — to heal them.
Екхвар, кала Исусо сиклярэлас манушэн, котэ сле фарисея тай сиклимаря пав Упхэнима. Вонэ авиле всавэрэ тханэндар Галилеятар, Иудеятар тай Ерусалимостар. И зор Раехкири сля пэ Исусо, соб тэ састярэ манушэн.
18 And lo, men bearing upon a couch a man, who hath been struck with palsy, and they were seeking to bring him in, and to place before him,
Тай акэ, андэ пэ пато насвалэ, саво на пхирэлас, тай камле тэ залиджя лэ дэ цэр тай тэ тховэ англа Исусо.
19 and not having found by what way they may bring him in because of the multitude, having gone up on the house-top, through the tiles they let him down, with the little couch, into the midst before Jesus,
Тай на аракхле, сар тэ анэ лэ дэ цэр, колэсти со фартэ бут манушэн сля паша цэрэ. Тунчи вонэ ваздэнепэ упрэ пэ цэр, розлиле ушарди тай змукле насвалэ пэ пато англа Исусо.
20 and he having seen their faith, said to him, 'Man, thy sins have been forgiven thee.'
Кала Вов удыкхля лэнгоро патявимо, тунчи пхэнда насвалэсти: — Мануша! Отмукэлпэ тути тиро бэзимо.
21 And the scribes and the Pharisees began to reason, saying, 'Who is this that doth speak evil words? who is able to forgive sins, except God only?'
Сиклимаря пав Упхэнима тай фарисея ачиле тэ дэдумэ еджинэ пэсти дэ гындо: — Ко Вов исин, со дэдумэл кацавэ бэзимахкэрэ лава? Кици Дэвлэстэ исин зор тэ эртисарэ бэзимо манушэсти!
22 And Jesus having known their reasonings, answering, said unto them, 'What reason ye in your hearts?
Исусо полиля, со лэндэ дэ гындо, тай пхэнда лэнди: — Сости тумэ гинисарэн кади дэ тумарэн їлэн?
23 which is easier — to say, Thy sins have been forgiven thee? or to say, Arise, and walk?
Со локхэдэр, тэ пхэнэ: «Отмукэлпэ тиро бэзимо», — чи тэ пхэнэ: «Вщи тай пхир»?
24 'And that ye may know that the Son of Man hath authority upon the earth to forgive sins — (he said to the one struck with palsy) — I say to thee, Arise, and having taken up thy little couch, be going on to thy house.'
Нэ соб тумэ тэ джянэн, со Манушыканэ Чявэстэ исин зор тэ эртисарэ бэзимо, — пхэнда Вов насвалэсти: — Тути пхэнав: Вщи, лэ пато тиро тай джя цэрэ!
25 And presently having risen before them, having taken up [that] on which he was lying, he went away to his house, glorifying God,
Тунчи Вов екхатар вщиля англа лэндэ, лиля кода, пэ со пашлёлас, джиля цэрэ и ваздэлас слава Дэвлэсти.
26 and astonishment took all, and they were glorifying God, and were filled with fear, saying — 'We saw strange things to-day.'
Тунчи и вонэ ваздэнас Дэвлэсти слава тай пхэнэнас: — Авдивэ амэ пэхкэрэ якхэнца дыкхле кода, со на сля никала!
27 And after these things he went forth, and beheld a tax-gatherer, by name Levi, sitting at the tax-office, and said to him, 'Be following me;'
Пала кадэлэ Исусо выджиля тай удыкхля стидэмаре, саво лэлас налогуря, акхарэнас лэ Левии. Вов бэшэлас паша тханэ, тев здэнас налогуря. Тай пхэнда лэсти Исусо: — Джя пала Ман!
28 and he, having left all, having arisen, did follow him.
Вов ачявда вса тай джиля пала Исусо.
29 And Levi made a great entertainment to him in his house, and there was a great multitude of tax-gatherers and others who were with them reclining (at meat),
Тунчи Левии тховда важ Исусо баро скаминд пэстэ цэрэ. Лэнца пала скаминдэ сля бут аврэн манушэн и стидэмарен.
30 and the scribes and the Pharisees among them were murmuring at his disciples, saying, 'Wherefore with tax-gatherers and sinners do ye eat and drink?'
Фарисея тай сиклимаря пав Упхэнима сле дэ холя и пхученас Исусохкэрэ сиклярнэн: — Сости тумэ хан и пэн стидэмаренца тай бэзимахкэрэ манушэнца?
31 And Jesus answering said unto them, 'They who are well have no need of a physician, but they that are ill:
Исусо пхэнда лэнди: — На састэ манушэнди трэбуни састимари, нэ насвалэнди.
32 I came not to call righteous men, but sinners, to reformation.'
Мэ авилём тэ прыакхарэ, соб тэ обрисявэнпэ Дэвлэстэ на бидошакэрэ мануша, а кодэла, савэ джювэн дэ бэзима.
33 And they said unto him, 'Wherefore do the disciples of John fast often, and make supplications — in like manner also those of the Pharisees — but thine do eat and drink?'
Тунчи вонэ пхэндэ Исусости: — Иоаннохкэрэ тай фарисеенгэрэ сиклярнэ мангэнпэ тай рицарэн посто, а Тирэ сиклярнэ хан тай пэн.
34 And he said unto them, 'Are ye able to make the sons of the bride-chamber — in the bridegroom being with them — to fast?
Исусо пхэнда лэнди: — Сар тумэ пхэнэна пэ бьяв манушэнди тэ рицарэн посто, кала лэнца тэрно?
35 but days will come, and, when the bridegroom may be taken away from them, then they shall fast in those days.'
Нэ авэла вряма, кала лэндар залэлапэ тэрно, тунчи авэна тэ рицарэ посто.
36 And he spake also a simile unto them — 'No one a patch of new clothing doth put on old clothing, and if otherwise, the new also doth make a rent, and with the old the patch doth not agree, that [is] from the new.
Тунчи Вов пхэнда лэнди кацави дума: — Нико на прысювэл пураня їдатэ котор, саво отчиндо нэвя їдатар. Кодэлэсти со тунчи и нэви їда мусарэла, и пуранятэ на поджяла.
37 'And no one doth put new wine into old skins, and if otherwise, the new wine will burst the skins, and itself will be poured out, and the skins will be destroyed;
Нико на чувэл тэрно мол дэ пурано ґравлицико гоноро, колэсти со и гоноро пхарола, и мол розчувэлапэ.
38 but new wine into new skins is to be put, and both are preserved together;
Нэ тэрно мол чувэн дэ нэвэн ґравлицикунэн гонорэн.
39 and no one having drunk old [wine], doth immediately wish new, for he saith, The old is better.'
Тай нико на закамэла тэ пэ тэрно мол, кала зумавда пурано мол, нэ пхэнэла: «Пурано фэдэр».
