< Luke 21 >

1 And having looked up, he saw those who did cast their gifts to the treasury — rich men,
و نظر کرده دولتمندانی را دید که هدایای خود را در بیت‌المال می‌اندازند.۱
2 and he saw also a certain poor widow casting there two mites,
و بیوه‌زنی فقیر را دید که دو فلس در آنجا انداخت.۲
3 and he said, 'Truly I say to you, that this poor widow did cast in more than all;
پس گفت: «هرآینه به شمامی گویم این بیوه فقیر از جمیع آنها بیشترانداخت.۳
4 for all these out of their superabundance did cast into the gifts to God, but this one out of her want, all the living that she had, did cast in.'
زیرا که همه ایشان از زیادتی خود درهدایای خدا انداختند، لیکن این زن از احتیاج خود تمامی معیشت خویش را انداخت.۴
5 And certain saying about the temple, that with goodly stones and devoted things it hath been adorned, he said,
و چون بعضی ذکر هیکل می‌کردند که به سنگهای خوب و هدایا آراسته شده است گفت:۵
6 'These things that ye behold — days will come, in which there shall not be left a stone upon a stone, that shall not be thrown down.'
«ایامی می‌آید که از این چیزهایی که می‌بینید، سنگی بر سنگی گذارده نشود، مگر اینکه به زیرافکنده خواهد شد.۶
7 And they questioned him, saying, 'Teacher, when, then, shall these things be? and what [is] the sign when these things may be about to happen?'
و از او سوال نموده، گفتند: «ای استاد پس این امور کی واقع می‌شود وعلامت نزدیک شدن این وقایع چیست؟»۷
8 And he said, 'See — ye may not be led astray, for many shall come in my name, saying — I am [he], and the time hath come nigh; go not on then after them;
گفت: «احتیاط کنید که گمراه نشوید. زیرا که بسا به نام من آمده خواهند گفت که من هستم و وقت نزدیک است. پس از عقب ایشان مروید.۸
9 and when ye may hear of wars and uprisings, be not terrified, for it behoveth these things to happen first, but the end [is] not immediately.'
و چون اخبارجنگها و فسادها را بشنوید، مضطرب مشویدزیرا که وقوع این امور اول ضرور است لیکن انتهادر ساعت نیست.»۹
10 Then said he to them, 'Nation shall rise against nation, and kingdom against kingdom,
پس به ایشان گفت: «قومی با قومی ومملکتی با مملکتی مقاومت خواهند کرد.۱۰
11 great shakings also in every place, and famines, and pestilences, there shall be; fearful things also, and great signs from heaven there shall be;
وزلزله های عظیم در جایها و قحطیها و وباها پدیدو چیزهای هولناک و علامات بزرگ از آسمان ظاهر خواهد شد.۱۱
12 and before all these, they shall lay on you their hands, and persecute, delivering up to synagogues and prisons, being brought before kings and governors for my name's sake;
و قبل از این همه، بر شمادست اندازی خواهند کرد و جفا نموده شما را به کنایس و زندانها خواهند سپرد و در حضورسلاطین و حکام بجهت نام من خواهند برد.۱۲
13 and it shall become to you for a testimony.
واین برای شما به شهادت خواهد انجامید.۱۳
14 'Settle, then, to your hearts, not to meditate beforehand to reply,
پس در دلهای خود قرار دهید که برای حجت آوردن، پیشتر اندیشه نکنید،۱۴
15 for I will give to you a mouth and wisdom that all your opposers shall not be able to refute or resist.
زیرا که من به شما زبانی وحکمتی خواهم داد که همه دشمنان شما با آن مقاومت و مباحثه نتوانند نمود.۱۵
16 'And ye shall be delivered up also by parents, and brothers, and kindred, and friends, and they shall put of you to death;
و شما راوالدین و برادران و خویشان و دوستان تسلیم خواهند کرد و بعضی از شما را به قتل خواهندرسانید.۱۶
17 and ye shall be hated by all because of my name —
و جمیع مردم به جهت نام من شما رانفرت خواهند کرد.۱۷
18 and a hair out of your head shall not perish;
ولکن مویی از سر شما گم نخواهد شد.۱۸
19 in your patience possess ye your souls.
جانهای خود را به صبر دریابید.۱۹
20 'And when ye may see Jerusalem surrounded by encampments, then know that come nigh did her desolation;
«و چون بینید که اورشلیم به لشکرهامحاصره شده است آنگاه بدانید که خرابی آن رسیده است.۲۰
21 then those in Judea, let them flee to the mountains; and those in her midst, let them depart out; and those in the countries, let them not come in to her;
آنگاه هر‌که در یهودیه باشد، به کوهستان فرار کند و هر‌که در شهر باشد، بیرون رود و هر‌که در صحرا بود، داخل شهر نشود.۲۱
22 because these are days of vengeance, to fulfil all things that have been written.
زیرا که همان است ایام انتقام، تا آنچه مکتوب است تمام شود.۲۲
23 'And woe to those with child, and to those giving suck, in those days; for there shall be great distress on the land, and wrath on this people;
لیکن وای بر آبستنان وشیردهندگان در آن ایام، زیرا تنگی سخت برروی زمین و غضب بر این قوم حادث خواهد شد.۲۳
24 and they shall fall by the mouth of the sword, and shall be led captive to all the nations, and Jerusalem shall be trodden down by nations, till the times of nations be fulfilled.
و به دم شمشیر خواهند افتاد و در میان جمیع امت‌ها به اسیری خواهند رفت و اورشلیم پایمال امت‌ها خواهد شد تا زمانهای امت‌ها به انجام رسد.۲۴
25 'And there shall be signs in sun, and moon, and stars, and on the land [is] distress of nations with perplexity, sea and billow roaring;
و در آفتاب و ماه و ستارگان علامات خواهد بود و بر زمین تنگی و حیرت از برای امت‌ها روی خواهد نمود به‌سبب شوریدن دریا وامواجش.۲۵
26 men fainting at heart from fear, and expectation of the things coming on the world, for the powers of the heavens shall be shaken.
و دلهای مردم ضعف خواهد کرد از خوف و انتظار آن وقایعی که برربع مسکون ظاهرمی شود، زیرا قوات آسمان متزلزل خواهد شد.۲۶
27 'And then they shall see the Son of Man, coming in a cloud, with power and much glory;
و آنگاه پسر انسان را خواهند دید که بر ابری سوار شده با قوت و جلال عظیم می‌آید.۲۷
28 and these things beginning to happen bend yourselves back, and lift up your heads, because your redemption doth draw nigh.'
«و چون ابتدای این چیزها بشود راست شده، سرهای خود را بلند کنید از آن جهت که خلاصی شما نزدیک است.»۲۸
29 And he spake a simile to them: 'See the fig-tree, and all the trees,
و برای ایشان مثلی گفت که «درخت انجیر و سایر درختان راملاحظه نمایید،۲۹
30 when they may now cast forth, having seen, of yourselves ye know that now is the summer nigh;
که چون می‌بینید شکوفه می‌کند خود می‌دانید که تابستان نزدیک است.۳۰
31 so also ye, when ye may see these things happening, ye know that near is the reign of God;
و همچنین شما نیز چون بینید که این امور واقع می‌شود، بدانید که ملکوت خدا نزدیک شده است.۳۱
32 verily I say to you — This generation may not pass away till all may have come to pass;
هرآینه به شما می‌گویم که تا جمیع این امور واقع نشود، این فرقه نخواهد گذشت.۳۲
33 the heaven and the earth shall pass away, but my words may not pass away.
آسمان و زمین زایل می‌شود لیکن سخنان من زایل نخواهد شد.۳۳
34 'And take heed to yourselves, lest your hearts may be weighed down with surfeiting, and drunkenness, and anxieties of life, and suddenly that day may come on you,
پس خود را حفظ کنید مبادا دلهای شما ازپرخوری و مستی و اندیشه های دنیوی، سنگین گردد و آن روز ناگهان بر شما آید.۳۴
35 for as a snare it shall come on all those dwelling on the face of all the land,
زیرا که مثل دامی بر جمیع سکنه تمام روی زمین خواهد آمد.۳۵
36 watch ye, then, in every season, praying that ye may be accounted worthy to escape all these things that are about to come to pass, and to stand before the Son of Man.'
پس در هر وقت دعا کرده، بیدار باشید تاشایسته آن شوید که از جمیع این چیزهایی که به وقوع خواهد پیوست نجات یابید و در حضورپسر انسان بایستید.»۳۶
37 And he was during the days in the temple teaching, and during the nights, going forth, he was lodging at the mount called of Olives;
و روزها را در هیکل تعلیم می‌داد و شبها بیرون رفته، در کوه معروف به زیتون به‌سر می‌برد.۳۷
38 and all the people were coming early unto him in the temple to hear him.
و هر بامداد قوم نزد وی در هیکل می‌شتافتند تا کلام او را بشنوند.۳۸

< Luke 21 >