Lamentations 5
1 Remember, O Jehovah, what hath befallen us, Look attentively, and see our reproach.
Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2 Our inheritance hath been turned to strangers, Our houses to foreigners.
Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 Orphans we have been — without a father, our mothers [are] as widows.
Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4 Our water for money we have drunk, Our wood for a price doth come.
Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5 For our neck we have been pursued, We have laboured — there hath been no rest for us.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6 [To] Egypt we have given a hand, [To] Asshur, to be satisfied with bread.
Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7 Our fathers have sinned — they are not, We their iniquities have borne.
Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8 Servants have ruled over us, A deliverer there is none from their hand.
Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9 With our lives we bring in our bread, Because of the sword of the wilderness.
Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Our skin as an oven hath been burning, Because of the raging of the famine.
Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11 Wives in Zion they have humbled, Virgins — in cities of Judah.
Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12 Princes by their hand have been hanged, The faces of elders have not been honoured.
Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13 Young men to grind they have taken, And youths with wood have stumbled.
Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14 The aged from the gate have ceased, Young men from their song.
Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15 Ceased hath the joy of our heart, Turned to mourning hath been our dancing.
Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16 Fallen hath the crown [from] our head, Woe [is] now to us, for we have sinned.
Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17 For this hath our heart been sick, For these have our eyes been dim.
Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18 For the mount of Zion — that is desolate, Foxes have gone up on it.
Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19 Thou, O Jehovah, to the age remainest, Thy throne to generation and generation.
Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 Why for ever dost Thou forget us? Thou forsakest us for length of days!
Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21 Turn us back, O Jehovah, unto Thee, And we turn back, renew our days as of old.
Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22 For hast Thou utterly rejected us? Thou hast been wroth against us — exceedingly?
Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
