< Lamentations 5 >

1 Remember, O Jehovah, what hath befallen us, Look attentively, and see our reproach.
Ra Anumzamoka menima tagrite'ma fore'ma nehia knazamo'ma tazeri havizama nehigetama tusi'a tagazema e'nerunana neragenka antahiramio.
2 Our inheritance hath been turned to strangers, Our houses to foreigners.
Onke'nona vahe'mo'za e'za tagri mopa eme enerizage'za, ru moparegati vahe'mo'za e'za tagri nontamina emeri nafa'a hu'za mani'naze.
3 Orphans we have been — without a father, our mothers [are] as widows.
Tafahe'za omani megusa mofavregna huta tagra nemanunke'za, trerahe'za kento a'nanegna hu'za mani'naze.
4 Our water for money we have drunk, Our wood for a price doth come.
Tima nenompi, tevema enerunana zagoretike'za mizaseta eri'none.
5 For our neck we have been pursued, We have laboured — there hath been no rest for us.
Ha' vahetimo'za rama'a zampi tazeri haviza huvava nehazageta mani fru huta omani'none.
6 [To] Egypt we have given a hand, [To] Asshur, to be satisfied with bread.
Tagri'ma ne'zama tamisnageta nesunku huta Isipi vahe'ene, Asiria vahe'mokizmi zmagorga mani'none.
7 Our fathers have sinned — they are not, We their iniquities have borne.
Tagri tagehe'za kumi hute'za ko fri'za menina omani'naze. Ana hu'nazageta menina zamagri kumi'mofo knazama'a e'nerune.
8 Servants have ruled over us, A deliverer there is none from their hand.
Tagrira kazokzo eri'za vahe'mo'za kegava hurantazageta mani'nonkeno, mago vahe'mo'e huno ana vahe'mokizmi hankavefintira tagura vazino taza osu'ne.
9 With our lives we bring in our bread, Because of the sword of the wilderness.
Hagi nezanku'ma vuta eta huta hakeku'ma hunana, ka'ma kokampina ha' vahe'mo'za bainati kazinteti tahe frinaku kafonte'za mani'naze.
10 Our skin as an oven hath been burning, Because of the raging of the famine.
Tusi taga'matea zamo higeno, tavufgamo'a sikonima negraza avenimo'ma teve ha'ma hiaza huno tusi amuho hu'ne.
11 Wives in Zion they have humbled, Virgins — in cities of Judah.
Saioni kumapi a'nanea zamagra zamazeri haviza nehu'za, Juda mopafima me'nea ranra kumatamimpima nemaniza vene omase mofa'nea ha' vahe'mo'za eme zamazeri haviza hu'naze.
12 Princes by their hand have been hanged, The faces of elders have not been honoured.
Kva vahetia zamazeri'za zamazante nofi anakite'za, zafare hanti'naze. Ana nehu'za ranra vahetia so'e avu'ava zana hunozmante'za, zamazeri zamagaze hu'naze.
13 Young men to grind they have taken, And youths with wood have stumbled.
Hagi nehazave nagara huzmantazage'za witima refuzafunepaza have rezahe nehazage'za, mofavre nagatia tusinasi teverami hare'za kofizmantazage'za, knazamigu nehu'za eri'naze.
14 The aged from the gate have ceased, Young men from their song.
Ranra vahetamimo'za kuma kafante'ma nemaniza zana atre'za nevazage'za, nahezave naga'mo'za zavena ahe'za zagamera osu'naze.
15 Ceased hath the joy of our heart, Turned to mourning hath been our dancing.
Muse zagame'ma nehuta avoma nehagona zana atreta, zavi zagame nehuta tasuzampi mani'none.
16 Fallen hath the crown [from] our head, Woe [is] now to us, for we have sinned.
Rantagima e'neruna zamo'ma, tasenire'ma kini fetorikna'ma hu'nea zamo'a mopafi evuramigeta, tasuzampi mani'none. Anama hu'neana tagrama hu'nona kumi'mo higeno anara hu'ne!
17 For this hath our heart been sick, For these have our eyes been dim.
Anazama fore'ma nehigeno'a, tarimpamo'a havizantfa nehigeno, zavi'ma atonazamo higeno tavumipamo'a evuno hanintiri higeta, tavua keso'e osu'none.
18 For the mount of Zion — that is desolate, Foxes have gone up on it.
Saioni ran kumapina vahera omanino atreno vuno eno higeno, ka'ma koka fore higeno anampina afi kraramimozage mani'neza vano hu'naze.
19 Thou, O Jehovah, to the age remainest, Thy throne to generation and generation.
Hianagi Ra Anumzamoka kagrake kinia mani'nenka, henkama fore hu anante nante'ma hu'za vanaza vahetera manivava hunka vugahane.
20 Why for ever dost Thou forget us? Thou forsakest us for length of days!
Ra Anumzamoka na'a hu'negenka za'zatera kamefira huneraminka antahi noramine?
21 Turn us back, O Jehovah, unto Thee, And we turn back, renew our days as of old.
Ra Anumzamoka menina ete tazeri knare hananketa knare huta nemanisunkenka, knatia eri kasefa hananketa, ko'ma knare hutama mani'nonaza huta manisnune.
22 For hast Thou utterly rejected us? Thou hast been wroth against us — exceedingly?
Hifi tagrira tusi karimpa herantenka kamefi huneraminka, kavesra hurante vaganerampi?

< Lamentations 5 >