Lamentations 5
1 Remember, O Jehovah, what hath befallen us, Look attentively, and see our reproach.
Hinumdumi Yahweh kung unsa ang nahitabo kanamo. Sud-onga ug tan-awa ang among makauulaw nga kahimtang.
2 Our inheritance hath been turned to strangers, Our houses to foreigners.
Ang among mga panulondon gipangkuha sa mga dumuduong; ug ang among mga balay gipang-ilog sa mga langyaw.
3 Orphans we have been — without a father, our mothers [are] as widows.
Nahimo kaming mga ilo ug ang among mga inahan nahimong mga balo kay nangamatay na ang mga amahan.
4 Our water for money we have drunk, Our wood for a price doth come.
Ang tubig paliton pa namo sa plata nga kantidad, ug ang among mga kahoy gipalit usab namo.
5 For our neck we have been pursued, We have laboured — there hath been no rest for us.
Ang among mga kaaway naggukod kanamo; duol na kaayo sila nga mabatian na namo ang ilang gininhawa sa among liog. Gikapoy kami apan wala kami papahulaya.
6 [To] Egypt we have given a hand, [To] Asshur, to be satisfied with bread.
Nanglimos kami sa mga taga-Ehipto ug taga-Assyria aron kami makakaon.
7 Our fathers have sinned — they are not, We their iniquities have borne.
Ang among mga Amahan nakasala; wala na sila karon ug kami ang nag-antos sa silot sa ilang mga sala.
8 Servants have ruled over us, A deliverer there is none from their hand.
Ang mga ulipon mao ang nagdumala kanamo, ug walay makaluwas kanamo gikan sa ilang mga kamot.
9 With our lives we bring in our bread, Because of the sword of the wilderness.
Namiligro ang among kinabuhi sa pagkuha ug tinapay atubangan sa espada sa kamingawan.
10 Our skin as an oven hath been burning, Because of the raging of the famine.
Ang among panit init kaayo sama sa pugon, nasunog tungod sa kalintura dala sa kagutom.
11 Wives in Zion they have humbled, Virgins — in cities of Judah.
Ilang gipanglugos ang kababayin-an sa Zion, ang mga ulay sa mga siyudad sa Juda.
12 Princes by their hand have been hanged, The faces of elders have not been honoured.
Ilang gibitay ang mga prinsipe pinaagi sa ilang kaugalingong kamot, ug wala sila nagtahod sa mga katigulangan.
13 Young men to grind they have taken, And youths with wood have stumbled.
Gidala nila sa galingan ang mga lagsik pa nga kalalakin-an ug ang mga kabataan nagbaragbarag na sa pagpas-an ug mga kahoy.
14 The aged from the gate have ceased, Young men from their song.
Gipapahawa nila ang mga katigulangan sa ganghaan sa siyudad ug ang lagsik nga kalalakin-an sa ilang mga panagtugtug.
15 Ceased hath the joy of our heart, Turned to mourning hath been our dancing.
Naundang ang kalipay sa among kasingkasing; ang among mga sayaw nahimong pagbangotan.
16 Fallen hath the crown [from] our head, Woe [is] now to us, for we have sinned.
Natagak ang among mga korona! Pagkalaot namo! Tungod kay nakasala kami!
17 For this hath our heart been sick, For these have our eyes been dim.
Ang among mga kasingkasing gipangkapoy na, ug nihanap na ang among mga mata,
18 For the mount of Zion — that is desolate, Foxes have gone up on it.
tungod sa mga ihalas nga iro nga naglatagaw sa Bungtod sa Zion nga nahimong kamingawan.
19 Thou, O Jehovah, to the age remainest, Thy throne to generation and generation.
Apan ikaw si Yahweh; maghari ka sa walay kataposan, ug ang imong trono molungtad sa tanang kaliwatan.
20 Why for ever dost Thou forget us? Thou forsakest us for length of days!
Nganong gikalimtan mo man kami sa walay kataposan? Isalikway mo ba kami sa dugay pang panahon?
21 Turn us back, O Jehovah, unto Thee, And we turn back, renew our days as of old.
Pabalika kami diha kanimo Yahweh ug maghinulsol kami. Ipasig-uli ang among adlaw sama kaniadtong panahon,
22 For hast Thou utterly rejected us? Thou hast been wroth against us — exceedingly?
gawas kung gisalikway mo na gayod kami ug ang imong kasuko kanamo hilabihan gayod kaayo!
