Lamentations 3
1 I [am] the man [who] hath seen affliction By the rod of His wrath.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 Me He hath led, and causeth to go [in] darkness, and without light.
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 Surely against me He turneth back, He turneth His hand all the day.
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 He hath worn out my flesh and my skin. He hath broken my bones.
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 He hath built up against me, And setteth round poverty and weariness.
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 In dark places He hath caused me to dwell, As the dead of old.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 He hath hedged me about, and I go not out, He hath made heavy my fetter.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 Also when I call and cry out, He hath shut out my prayer.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 He hath hedged my ways with hewn work, My paths He hath made crooked.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 A bear lying in wait He [is] to me, A lion in secret hiding-places.
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 My ways He is turning aside, and He pulleth me in pieces, He hath made me a desolation.
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 He hath trodden His bow, And setteth me up as a mark for an arrow.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 He hath caused to enter into my reins The sons of His quiver.
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 I have been a derision to all my people, Their song all the day.
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 He hath filled me with bitter things, He hath filled me [with] wormwood.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 And He breaketh with gravel my teeth, He hath covered me with ashes.
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 And Thou castest off from peace my soul, I have forgotten prosperity.
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 And I say, Perished hath my strength and my hope from Jehovah.
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 Remember my affliction and my mourning, Wormwood and gall!
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 Remember well, and bow down doth my soul in me.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 This I turn to my heart — therefore I hope.
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 The kindnesses of Jehovah! For we have not been consumed, For not ended have His mercies.
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 New every morning, abundant [is] thy faithfulness.
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 My portion [is] Jehovah, hath my soul said, Therefore I hope for Him.
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 Good [is] Jehovah to those waiting for Him, To the soul [that] seeketh Him.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 Good! when one doth stay and stand still For the salvation of Jehovah.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 Good for a man that he beareth a yoke in his youth.
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 He sitteth alone, and is silent, For He hath laid [it] upon him.
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 He putteth in the dust his mouth, if so be there is hope.
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 He giveth to his smiter the cheek, He is filled with reproach.
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 For the Lord doth not cast off to the age.
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 For though He afflicted, yet He hath pitied, According to the abundance of His kindness.
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 For He hath not afflicted with His heart, Nor doth He grieve the sons of men.
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 To bruise under one's feet any bound ones of earth,
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 To turn aside the judgment of a man, Over-against the face of the Most High,
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 To subvert a man in his cause, the Lord hath not approved.
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 Who [is] this — he hath said, and it is, [And] the Lord hath not commanded [it]?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 From the mouth of the Most High Go not forth the evils and the good.
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 What — sigh habitually doth a living man, A man for his sin?
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 We search our ways, and investigate, And turn back unto Jehovah.
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 We lift up our heart on the hands unto God in the heavens.
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 We — we have transgressed and rebelled, Thou — Thou hast not forgiven.
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 Thou hast covered Thyself with anger, And dost pursue us; Thou hast slain — Thou hast not pitied.
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 Thou hast covered Thyself with a cloud, So that prayer doth not pass through.
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 Offscouring and refuse Thou dost make us In the midst of the peoples.
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 Opened against us their mouth have all our enemies.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 Fear and a snare hath been for us, Desolation and destruction.
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Rivulets of water go down my eye, For the destruction of the daughter of my people.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 Mine eye is poured out, And doth not cease without intermission,
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 Till Jehovah looketh and seeth from the heavens,
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 My eye affecteth my soul, Because of all the daughters of my city.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 Hunted me sore as a bird have my enemies without cause.
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 They have cut off in a pit my life, And they cast a stone against me.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 Flowed have waters over my head, I have said, I have been cut off.
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 I called Thy name, O Jehovah, from the lower pit.
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 My voice Thou hast heard, Hide not Thine ear at my breathing — at my cry.
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 Thou hast drawn near in the day I call Thee, Thou hast said, Fear not.
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 Thou hast pleaded, O Lord, the pleadings of my soul, Thou hast redeemed my life.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 Thou hast seen, O Jehovah, my overthrow, Judge Thou my cause.
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 Thou hast seen all their vengeance, All their thoughts of me.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 Thou hast heard their reproach, O Jehovah, All their thoughts against me,
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
62 The lips of my withstanders, Even their meditation against me all the day.
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 Their sitting down, and their rising up, Behold attentively, I [am] their song.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 Thou returnest to them the deed, O Jehovah, According to the work of their hands.
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 Thou givest to them a covered heart, Thy curse to them.
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 Thou pursuest in anger, and destroyest them, From under the heavens of Jehovah!
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
