< Lamentations 3 >

1 I [am] the man [who] hath seen affliction By the rod of His wrath.
Ako ay isang taong nakakita ng paghihirap sa ilalim ng pamalo ng matinding galit ni Yahweh.
2 Me He hath led, and causeth to go [in] darkness, and without light.
Itinaboy niya ako at pinalakad sa kadiliman sa halip na liwanag.
3 Surely against me He turneth back, He turneth His hand all the day.
Tunay siyang bumaling laban sa akin, buong araw niyang ibinabaling ang kamay niya laban sa akin.
4 He hath worn out my flesh and my skin. He hath broken my bones.
Ang aking laman at balat ay ginutay niya, ang aking mga buto ay binali niya.
5 He hath built up against me, And setteth round poverty and weariness.
Gumawa siya ng mga gawaing paglusob na sa akin ay laban, at pinaligiran ako ng kapaitan at kahirapan.
6 In dark places He hath caused me to dwell, As the dead of old.
Sa mga madilim na lugar niya ako pinatira, tulad nilang mga patay na noon pa.
7 He hath hedged me about, and I go not out, He hath made heavy my fetter.
Gumawa siya ng pader sa paligid ko at hindi ako makatakas. Pinabigat niya ang aking mga posas.
8 Also when I call and cry out, He hath shut out my prayer.
Kahit na tumawag at sumigaw ako ng tulong, aking mga panalangin ay kaniyang kinukulong.
9 He hath hedged my ways with hewn work, My paths He hath made crooked.
Hinarangan niya ang aking landas ng mga pader na gawa sa sinibak na bato, hindi tuwid ang bawat daanang aking tinatahak.
10 A bear lying in wait He [is] to me, A lion in secret hiding-places.
Tulad siya ng osong naghihintay upang tambangan ako, isang leon na nasa pagtatago.
11 My ways He is turning aside, and He pulleth me in pieces, He hath made me a desolation.
Inilihis niya ang mga landas ko. Ginugutay at pinapabayaan niya ako.
12 He hath trodden His bow, And setteth me up as a mark for an arrow.
Iniunat niya ang kaniyang pana at minarkahan ako bilang tudlaan ng palaso.
13 He hath caused to enter into my reins The sons of His quiver.
Ipinadala niya ang mga palaso mula sa kaniyang sisidlan upang pumasok sa aking mga bato.
14 I have been a derision to all my people, Their song all the day.
Ako ay naging katatawanan sa lahat ng aking mga kababayan, ang paksa sa mapanuyang awit nila sa araw-araw.
15 He hath filled me with bitter things, He hath filled me [with] wormwood.
Pinuno niya ako ng kapaitan at pinilit painumin ng ajenjo.
16 And He breaketh with gravel my teeth, He hath covered me with ashes.
Dinurog niya ang aking mga ngipin ng bato, sa alikabok ay isinubsob niya ako.
17 And Thou castest off from peace my soul, I have forgotten prosperity.
Sa aking buhay ay tinanggal mo ang kapayapaan, hindi ko na maalala pa ang alinmang kaligayahan.
18 And I say, Perished hath my strength and my hope from Jehovah.
Kaya sinabi ko, “Ang aking tatag ay nawala na at ang aking pag-asa kay Yahweh ay naubos na.”
19 Remember my affliction and my mourning, Wormwood and gall!
Inaalala ko ang aking kahirapan at ang aking pagkaligaw sa ajenjo at kapaitan.
20 Remember well, and bow down doth my soul in me.
Tiyak na ito ay aking inaalala, at sa loob ko ay yumuyukod ako sa kawalan ng pag-asa.
21 This I turn to my heart — therefore I hope.
Ngunit ito ang aking inaalala, at ito ang dahilang ako ay may pag-asa:
22 The kindnesses of Jehovah! For we have not been consumed, For not ended have His mercies.
Ito ay sa pamamagitan ng katapatan sa kasunduan ni Yahweh kaya hindi tayo nalipol, sapagkat ang kaniyang mga kilos ng kahabagan ay hindi nagwakas.
23 New every morning, abundant [is] thy faithfulness.
Ang mga kilos ng kahabagan niya ay muling nagaganap sa bawat umaga, katapatan mo ay dakila!
24 My portion [is] Jehovah, hath my soul said, Therefore I hope for Him.
“Si Yahweh ay aking mana,” sinabi ko sa aking sarili, kaya aasa ako sa kaniya.
25 Good [is] Jehovah to those waiting for Him, To the soul [that] seeketh Him.
Si Yahweh ay mabuti sa sinumang naghihintay sa kaniya, sa buhay na naghahanap sa kaniya.
26 Good! when one doth stay and stand still For the salvation of Jehovah.
Mabuti ang maghintay sa pagliligtas ni Yahweh nang tahimik.
27 Good for a man that he beareth a yoke in his youth.
Mabuti sa isang tao na ang pamatok sa kaniyang kabataan ay kaniyang natitiis.
28 He sitteth alone, and is silent, For He hath laid [it] upon him.
Hayaan siyang manahimik at umupong mag-isa, dahil inilagay ito ni Yahweh sa kaniya.
29 He putteth in the dust his mouth, if so be there is hope.
Hayaang ilagay niya sa alikabok ang bibig niya, at marahil mayroong pag-asa.
30 He giveth to his smiter the cheek, He is filled with reproach.
Hayaang ang kaniyang pisngi ay ibigay niya sa sinumang humahampas sa kaniya. Hayaang mapuno siya ng kahihiyan,
31 For the Lord doth not cast off to the age.
sapagkat hindi siya tatanggihan ng Panginoon magpakailanman!
32 For though He afflicted, yet He hath pitied, According to the abundance of His kindness.
Sapagkat kahit na nagdadala siya ng kalungkutan, nagpapakita rin siya ng kahabagan na lumalabas mula sa kaniyang kadakilaan ng kaniyang katapatan sa kasunduan.
33 For He hath not afflicted with His heart, Nor doth He grieve the sons of men.
Sapagkat hindi siya nagmamalupit mula sa kaniyang puso, o nagpapahirap sa mga anak ng mga tao.
34 To bruise under one's feet any bound ones of earth,
Sa pagdurog sa lahat ng mga bihag sa lupa sa ilalim ng kaniyang paa,
35 To turn aside the judgment of a man, Over-against the face of the Most High,
sa paglihis sa katarungan ng mga tao sa harapan ng mukha ng Kataas-taasan,
36 To subvert a man in his cause, the Lord hath not approved.
sa paghadlang sa isang tao sa kaniyang katwiran—hindi ba nakikita ng Panginoon?
37 Who [is] this — he hath said, and it is, [And] the Lord hath not commanded [it]?
Sino ang nagsasalita at nangyayari kapag hindi ito iniutos ng Panginoon?
38 From the mouth of the Most High Go not forth the evils and the good.
Hindi ba parehong kapahamakan at katagumpayan ay nagmumula sa bibig ng Kataas-taasan?
39 What — sigh habitually doth a living man, A man for his sin?
Paano makakadaing ang sinumang taong nabubuhay? Paaano makakadaing ang sinumang tao tungkol sa kaparusahan ng kaniyang mga kasalanan?
40 We search our ways, and investigate, And turn back unto Jehovah.
Siyasatin at suriin natin ang ating mga pamamaraan, at muling manumbalik kay Yahweh.
41 We lift up our heart on the hands unto God in the heavens.
Itaas natin ang ating mga puso at mga kamay sa Diyos sa kalangitan at manalangin:
42 We — we have transgressed and rebelled, Thou — Thou hast not forgiven.
“Laban sa iyo kami ay nagkasala at naghimagsik, kaya kami ay hindi mo pinatawad.
43 Thou hast covered Thyself with anger, And dost pursue us; Thou hast slain — Thou hast not pitied.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol kami. Pinagpapatay mo kami, at hindi mo kami kinahabagan.
44 Thou hast covered Thyself with a cloud, So that prayer doth not pass through.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng ulap, upang walang panalangin ang makakalampas.
45 Offscouring and refuse Thou dost make us In the midst of the peoples.
Ginawa mo kaming mga taong itinakwil at dumi sa iba't ibang mga lahi.
46 Opened against us their mouth have all our enemies.
Ibinuka ng lahat ng aming mga kaaway ang kanilang bibig nang may pangungutya laban sa amin.
47 Fear and a snare hath been for us, Desolation and destruction.
Dumating sa amin ang takot sa hukay, pagkasira at pagkaluray.”
48 Rivulets of water go down my eye, For the destruction of the daughter of my people.
Umaagos ng daloy ng tubig ang mata ko dahil sa pagkaluray ng anak na babae ng mga kababayan ko.
49 Mine eye is poured out, And doth not cease without intermission,
Umaagos ang mga mata ko, at hindi tumitigil ang mga ito, sapagkat wala itong katapusan
50 Till Jehovah looketh and seeth from the heavens,
hanggang sa tumunghay at tumingin si Yahweh mula sa kalangitan.
51 My eye affecteth my soul, Because of all the daughters of my city.
Nagbibigay ng matinding sakit sa aking buhay ang mata ko dahil sa lahat ng mga anak na babae sa lungsod ko.
52 Hunted me sore as a bird have my enemies without cause.
Walang tigil akong tinutugis tulad ng isang ibon ng aking mga kaaway nang walang dahilan.
53 They have cut off in a pit my life, And they cast a stone against me.
Sinira nila sa balon ang buhay ko at sa ibabaw ko ay naglagay ng isang bato.
54 Flowed have waters over my head, I have said, I have been cut off.
Dumaloy ang tubig sa aking ulo, sinabi ko, “Nilagot ako!”
55 I called Thy name, O Jehovah, from the lower pit.
Tinawag ko ang iyong pangalan, Yahweh, mula sa pinakamababang hukay.
56 My voice Thou hast heard, Hide not Thine ear at my breathing — at my cry.
Narinig mo ang aking tinig nang sinabi ko, “Huwag mong itago ang iyong tainga sa aking pagtawag ng tulong, sa aking pagsigaw ng saklolo!
57 Thou hast drawn near in the day I call Thee, Thou hast said, Fear not.
Lumapit ka sa araw na tinawag kita, sinabi mo sa akin, “Huwag kang mangamba!”
58 Thou hast pleaded, O Lord, the pleadings of my soul, Thou hast redeemed my life.
Panginoon, ipinagtanggol mo ako nang ako ay nasa paglilitis para sa buhay ko, iniligtas mo ang buhay ko!
59 Thou hast seen, O Jehovah, my overthrow, Judge Thou my cause.
Yahweh, nakita mo ang kanilang pang-aapi sa akin. Hatulan mo nang makatarungan ang aking usapin.
60 Thou hast seen all their vengeance, All their thoughts of me.
Nakita mo ang lahat kanilang mga kilos ng paghihiganti, lahat ng kanilang binabalak laban sa akin.
61 Thou hast heard their reproach, O Jehovah, All their thoughts against me,
Narinig mo ang panghahamak nila, Yahweh, at lahat ng kanilang mga balak tungkol sa akin.
62 The lips of my withstanders, Even their meditation against me all the day.
Narinig mo ang mga labi ng mga tumindig laban sa akin, narinig mo ang kanilang malalim na kaisipang laban sa akin sa buong araw.
63 Their sitting down, and their rising up, Behold attentively, I [am] their song.
Maging sa kanilang pag-upo o sa kanilang pagtayo, tingnan mo Yahweh! Ako ang paksa sa kanilang awit ng pangungutya.
64 Thou returnest to them the deed, O Jehovah, According to the work of their hands.
Gumanti ka sa kanila, Yahweh, gaya ng pinsalang ginawa ng kanilang mga kamay.
65 Thou givest to them a covered heart, Thy curse to them.
Lagyan mo ng takot ang kanilang mga puso, lagyan mo sila ng sumpa.
66 Thou pursuest in anger, and destroyest them, From under the heavens of Jehovah!
Habulin mo sila sa iyong galit at lipulin mo sila saanman sa ilalim ng kalangitan, Yahweh!

< Lamentations 3 >