Jude 1
1 Judas, of Jesus Christ a servant, and brother of James, to those sanctified in God the Father, and in Jesus Christ kept — called,
യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ദാസോ യാകൂബോ ഭ്രാതാ യിഹൂദാസ്താതേനേശ്വരേണ പവിത്രീകൃതാൻ യീശുഖ്രീഷ്ടേന രക്ഷിതാംശ്ചാഹൂതാൻ ലോകാൻ പ്രതി പത്രം ലിഖതി|
2 kindness to you, and peace, and love, be multiplied!
കൃപാ ശാന്തിഃ പ്രേമ ച ബാഹുല്യരൂപേണ യുഷ്മാസ്വധിതിഷ്ഠതു|
3 Beloved, all diligence using to write to you concerning the common salvation, I had necessity to write to you, exhorting to agonize for the faith once delivered to the saints,
ഹേ പ്രിയാഃ, സാധാരണപരിത്രാണമധി യുഷ്മാൻ പ്രതി ലേഖിതും മമ ബഹുയത്നേ ജാതേ പൂർവ്വകാലേ പവിത്രലോകേഷു സമർപിതോ യോ ധർമ്മസ്തദർഥം യൂയം പ്രാണവ്യയേനാപി സചേഷ്ടാ ഭവതേതി വിനയാർഥം യുഷ്മാൻ പ്രതി പത്രലേഖനമാവശ്യകമ് അമന്യേ|
4 for there did come in unobserved certain men, long ago having been written beforehand to this judgment, impious, the grace of our God perverting to lasciviousness, and our only Master, God, and Lord — Jesus Christ — denying,
യസ്മാദ് ഏതദ്രൂപദണ്ഡപ്രാപ്തയേ പൂർവ്വം ലിഖിതാഃ കേചിജ്ജനാ അസ്മാൻ ഉപസൃപ്തവന്തഃ, തേ ഽധാർമ്മികലോകാ അസ്മാകമ് ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹം ധ്വജീകൃത്യ ലമ്പടതാമ് ആചരന്തി, അദ്വിതീയോ ഽധിപതി ര്യോ ഽസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്തം നാങ്ഗീകുർവ്വന്തി|
5 and to remind you I intend, you knowing once this, that the Lord, a people out of the land of Egypt having saved, again those who did not believe did destroy;
തസ്മാദ് യൂയം പുരാ യദ് അവഗതാസ്തത് പുന ര്യുഷ്മാൻ സ്മാരയിതുമ് ഇച്ഛാമി, ഫലതഃ പ്രഭുരേകകൃത്വഃ സ്വപ്രജാ മിസരദേശാദ് ഉദധാര യത് തതഃ പരമ് അവിശ്വാസിനോ വ്യനാശയത്|
6 messengers also, those who did not keep their own principality, but did leave their proper dwelling, to a judgment of a great day, in bonds everlasting, under darkness He hath kept, (aïdios g126)
യേ ച സ്വർഗദൂതാഃ സ്വീയകർതൃത്വപദേ ന സ്ഥിത്വാ സ്വവാസസ്ഥാനം പരിത്യക്തവന്തസ്താൻ സ മഹാദിനസ്യ വിചാരാർഥമ് അന്ധകാരമയേ ഽധഃസ്ഥാനേ സദാസ്ഥായിഭി ർബന്ധനൈരബധ്നാത്| (aïdios g126)
7 as Sodom and Gomorrah, and the cities around them, in like manner to these, having given themselves to whoredom, and gone after other flesh, have been set before — an example, of fire age-during, justice suffering. (aiōnios g166)
അപരം സിദോമമ് അമോരാ തന്നികടസ്ഥനഗരാണി ചൈതേഷാം നിവാസിനസ്തത്സമരൂപം വ്യഭിചാരം കൃതവന്തോ വിഷമമൈഥുനസ്യ ചേഷ്ടയാ വിപഥം ഗതവന്തശ്ച തസ്മാത് താന്യപി ദൃഷ്ടാന്തസ്വരൂപാണി ഭൂത്വാ സദാതനവഹ്നിനാ ദണ്ഡം ഭുഞ്ജതേ| (aiōnios g166)
8 In like manner, nevertheless, those dreaming also the flesh indeed do defile, and lordship they put away, and dignities they speak evil of,
തഥൈവേമേ സ്വപ്നാചാരിണോഽപി സ്വശരീരാണി കലങ്കയന്തി രാജാധീനതാം ന സ്വീകുർവ്വന്ത്യുച്ചപദസ്ഥാൻ നിന്ദന്തി ച|
9 yet Michael, the chief messenger, when, with the devil contending, he was disputing about the body of Moses, did not dare to bring up an evil-speaking judgment, but said, 'The Lord rebuke thee!'
കിന്തു പ്രധാനദിവ്യദൂതോ മീഖായേലോ യദാ മൂസസോ ദേഹേ ശയതാനേന വിവദമാനഃ സമഭാഷത തദാ തിസ്മൻ നിന്ദാരൂപം ദണ്ഡം സമർപയിതും സാഹസം ന കൃത്വാകഥയത് പ്രഭുസ്ത്വാം ഭർത്സയതാം|
10 and these, as many things indeed as they have not known, they speak evil of; and as many things as naturally (as the irrational beasts) they understand, in these they are corrupted;
കിന്ത്വിമേ യന്ന ബുധ്യന്തേ തന്നിന്ദന്തി യച്ച നിർബ്ബോധപശവ ഇവേന്ദ്രിയൈരവഗച്ഛന്തി തേന നശ്യന്തി|
11 woe to them! because in the way of Cain they did go on, and to the deceit of Balaam for reward they did rush, and in the gainsaying of Korah they did perish.
താൻ ധിക്, തേ കാബിലോ മാർഗേ ചരന്തി പാരിതോഷികസ്യാശാതോ ബിലിയമോ ഭ്രാന്തിമനുധാവന്തി കോരഹസ്യ ദുർമ്മുഖത്വേന വിനശ്യന്തി ച|
12 These are in your love-feasts craggy rocks; feasting together with you, without fear shepherding themselves; clouds without water, by winds carried about; trees autumnal, without fruit, twice dead, rooted up;
യുഷ്മാകം പ്രേമഭോജ്യേഷു തേ വിഘ്നജനകാ ഭവന്തി, ആത്മമ്ഭരയശ്ച ഭൂത്വാ നിർലജ്ജയാ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം ഭുഞ്ജതേ| തേ വായുഭിശ്ചാലിതാ നിസ്തോയമേഘാ ഹേമന്തകാലികാ നിഷ്ഫലാ ദ്വി ർമൃതാ ഉന്മൂലിതാ വൃക്ഷാഃ,
13 wild waves of a sea, foaming out their own shames; stars going astray, to whom the gloom of the darkness to the age hath been kept. (aiōn g165)
സ്വകീയലജ്ജാഫേണോദ്വമകാഃ പ്രചണ്ഡാഃ സാമുദ്രതരങ്ഗാഃ സദാകാലം യാവത് ഘോരതിമിരഭാഗീനി ഭ്രമണകാരീണി നക്ഷത്രാണി ച ഭവന്തി| (aiōn g165)
14 And prophesy also to these did the seventh from Adam — Enoch — saying, 'Lo, the Lord did come in His saintly myriads,
ആദമതഃ സപ്തമഃ പുരുഷോ യോ ഹനോകഃ സ താനുദ്ദിശ്യ ഭവിഷ്യദ്വാക്യമിദം കഥിതവാൻ, യഥാ, പശ്യ സ്വകീയപുണ്യാനാമ് അയുതൈ ർവേഷ്ടിതഃ പ്രഭുഃ|
15 to do judgment against all, and to convict all their impious ones, concerning all their works of impiety that they did impiously, and concerning all the stiff things that speak against Him did impious sinners.'
സർവ്വാൻ പ്രതി വിചാരാജ്ഞാസാധനായാഗമിഷ്യതി| തദാ ചാധാർമ്മികാഃ സർവ്വേ ജാതാ യൈരപരാധിനഃ| വിധർമ്മകർമ്മണാം തേഷാം സർവ്വേഷാമേവ കാരണാത്| തഥാ തദ്വൈപരീത്യേനാപ്യധർമ്മാചാരിപാപിനാം| ഉക്തകഠോരവാക്യാനാം സർവ്വേഷാമപി കാരണാത്| പരമേശേന ദോഷിത്വം തേഷാം പ്രകാശയിഷ്യതേ||
16 These are murmurers, repiners; according to their desires walking, and their mouth doth speak great swellings, giving admiration to persons for the sake of profit;
തേ വാക്കലഹകാരിണഃ സ്വഭാഗ്യനിന്ദകാഃ സ്വേച്ഛാചാരിണോ ദർപവാദിമുഖവിശിഷ്ടാ ലാഭാർഥം മനുഷ്യസ്താവകാശ്ച സന്തി|
17 and ye, beloved, remember ye the sayings spoken before by the apostles of our Lord Jesus Christ:
കിന്തു ഹേ പ്രിയതമാഃ, അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതൈ ര്യദ് വാക്യം പൂർവ്വം യുഷ്മഭ്യം കഥിതം തത് സ്മരത,
18 that they said to you, that in the last time there shall be scoffers, after their own desires of impieties going on,
ഫലതഃ ശേഷസമയേ സ്വേച്ഛാതോ ഽധർമ്മാചാരിണോ നിന്ദകാ ഉപസ്ഥാസ്യന്തീതി|
19 these are those setting themselves apart, natural men, the Spirit not having.
ഏതേ ലോകാഃ സ്വാൻ പൃഥക് കുർവ്വന്തഃ സാംസാരികാ ആത്മഹീനാശ്ച സന്തി|
20 And ye, beloved, on your most holy faith building yourselves up, in the Holy Spirit praying,
കിന്തു ഹേ പ്രിയതമാഃ, യൂയം സ്വേഷാമ് അതിപവിത്രവിശ്വാസേ നിചീയമാനാഃ പവിത്രേണാത്മനാ പ്രാർഥനാം കുർവ്വന്ത
21 yourselves in the love of God keep ye, waiting for the kindness of our Lord Jesus Christ — to life age-during; (aiōnios g166)
ഈശ്വരസ്യ പ്രേമ്നാ സ്വാൻ രക്ഷത, അനന്തജീവനായ ചാസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ കൃപാം പ്രതീക്ഷധ്വം| (aiōnios g166)
22 and to some be kind, judging thoroughly,
അപരം യൂയം വിവിച്യ കാംശ്ചിദ് അനുകമ്പധ്വം
23 and some in fear save ye, out of the fire snatching, hating even the coat from the flesh spotted.
കാംശ്ചിദ് അഗ്നിത ഉദ്ധൃത്യ ഭയം പ്രദർശ്യ രക്ഷത, ശാരീരികഭാവേന കലങ്കിതം വസ്ത്രമപി ഋതീയധ്വം|
24 And to Him who is able to guard you not stumbling, and to set [you] in the presence of His glory unblemished, in gladness,
അപരഞ്ച യുഷ്മാൻ സ്ഖലനാദ് രക്ഷിതുമ് ഉല്ലാസേന സ്വീയതേജസഃ സാക്ഷാത് നിർദ്ദോഷാൻ സ്ഥാപയിതുഞ്ച സമർഥോ
