John 2
1 And the third day a marriage happened in Cana of Galilee, and the mother of Jesus was there,
อนนฺตรํ ตฺรุตียทิวเส คาลีลฺ ปฺรเทศิเย กานฺนานามฺนิ นคเร วิวาห อาสีตฺ ตตฺร จ ยีโศรฺมาตา ติษฺฐตฺฯ
2 and also Jesus was called, and his disciples, to the marriage;
ตไสฺม วิวาหาย ยีศุสฺตสฺย ศิษฺยาศฺจ นิมนฺตฺริตา อาสนฺฯ
3 and wine having failed, the mother of Jesus saith unto him, 'Wine they have not;'
ตทนนฺตรํ ทฺรากฺษารสสฺย นฺยูนตฺวาทฺ ยีโศรฺมาตา ตมวทตฺ เอเตษำ ทฺรากฺษารโส นาสฺติฯ
4 Jesus saith to her, 'What — to me and to thee, woman? not yet is mine hour come.'
ตทา ส ตามโวจตฺ เห นาริ มยา สห ตว กึ การฺยฺยํ? มม สมย อิทานีํ โนปติษฺฐติฯ
5 His mother saith to the ministrants, 'Whatever he may say to you — do.'
ตตสฺตสฺย มาตา ทาสานโวจทฺ อยํ ยทฺ วทติ ตเทว กุรุตฯ
6 And there were there six water-jugs of stone, placed according to the purifying of the Jews, holding each two or three measures.
ตสฺมินฺ สฺถาเน ยิหูทียานำ ศุจิตฺวกรณวฺยวหารานุสาเรณาฒไกกชลธราณิ ปาษาณมยานิ ษฑฺวฺฤหตฺปาตฺราณิอาสนฺฯ
7 Jesus saith to them, 'Fill the water-jugs with water;' and they filled them — unto the brim;
ตทา ยีศุสฺตานฺ สรฺวฺวกลศานฺ ชไล: ปูรยิตุํ ตานาชฺญาปยตฺ, ตตเสฺต สรฺวฺวานฺ กุมฺภานากรฺณํ ชไล: ปรฺยฺยปูรยนฺฯ
8 and he saith to them, 'Draw out, now, and bear to the director of the apartment;' and they bare.
อถ เตภฺย: กิญฺจิทุตฺตารฺยฺย โภชฺยาธิปาเต: สมีปํ เนตุํ ส ตานาทิศตฺ, เต ตทนยนฺฯ
9 And as the director of the apartment tasted the water become wine, and knew not whence it is, (but the ministrants knew, who have drawn the water, ) the director of the feast doth call the bridegroom,
อปรญฺจ ตชฺชลํ กถํ ทฺรากฺษารโส'ภวตฺ ตชฺชลวาหกาทาสา ชฺญาตุํ ศกฺตา: กินฺตุ ตทฺโภชฺยาธิโป ชฺญาตุํ นาศกฺโนตฺ ตทวลิหฺย วรํ สํมฺโพทฺยาวทต,
10 and saith to him, 'Every man, at first, the good wine doth set forth; and when they may have drunk freely, then the inferior; thou didst keep the good wine till now.'
โลกา: ปฺรถมํ อุตฺตมทฺรากฺษารสํ ททติ ตษุ ยเถษฺฏํ ปิตวตฺสุ ตสฺมา กิญฺจิทนุตฺตมญฺจ ททติ กินฺตุ ตฺวมิทานีํ ยาวตฺ อุตฺตมทฺรากฺษารสํ สฺถาปยสิฯ
11 This beginning of the signs did Jesus in Cana of Galilee, and manifested his glory, and his disciples believed in him;
อิตฺถํ ยีศุรฺคาลีลปฺรเทเศ อาศฺจรฺยฺยการฺมฺม ปฺรารมฺภ นิชมหิมานํ ปฺรากาศยตฺ ตต: ศิษฺยาสฺตสฺมินฺ วฺยศฺวสนฺฯ
12 after this he went down to Capernaum, he, and his mother, and his brethren, and his disciples; and there they remained not many days.
ตต: ปรมฺ ส นิชมาตฺรุภฺราตฺรุสฺศิไษฺย: สารฺทฺธฺํ กผรฺนาหูมมฺ อาคมตฺ กินฺตุ ตตฺร พหูทินานิ อาติษฺฐตฺฯ
13 And the passover of the Jews was nigh, and Jesus went up to Jerusalem,
ตทนนฺตรํ ยิหูทิยานำ นิสฺตาโรตฺสเว นิกฏมาคเต ยีศุ รฺยิรูศาลมฺ นครมฺ อาคจฺฉตฺฯ
14 and he found in the temple those selling oxen, and sheep, and doves, and the money-changers sitting,
ตโต มนฺทิรสฺย มเธฺย โคเมษปาราวตวิกฺรยิโณ วาณิชกฺษฺโจปวิษฺฏานฺ วิโลกฺย
15 and having made a whip of small cords, he put all forth out of the temple, also the sheep, and the oxen; and of the money-changers he poured out the coins, and the tables he overthrew,
รชฺชุภิ: กศำ นิรฺมฺมาย สรฺวฺวโคเมษาทิภิ: สารฺทฺธํ ตานฺ มนฺทิราทฺ ทูรีกฺฤตวานฺฯ
16 and to those selling the doves he said, 'Take these things hence; make not the house of my Father a house of merchandise.'
วณิชำ มุทฺราทิ วิกีรฺยฺย อาสนานิ นฺยูพฺชีกฺฤตฺย ปาราวตวิกฺรยิโภฺย'กถยทฺ อสฺมาตฺ สฺถานาตฺ สรฺวาเณฺยตานิ นยต, มม ปิตุคฺฤหํ วาณิชฺยคฺฤหํ มา การฺษฺฏฯ
17 And his disciples remembered that it is written, 'The zeal of Thy house did eat me up;'
ตสฺมาตฺ ตนฺมนฺทิรารฺถ อุโทฺยโค ยสฺตุ ส คฺรสตีว มามฺฯ อิมำ ศาสฺตฺรียลิปึ ศิษฺยา: สมสฺมรนฺฯ
18 the Jews then answered and said to him, 'What sign dost thou shew to us — that thou dost these things?'
ตต: ปรมฺ ยิหูทียโลกา ยีษิมวทนฺ ตวมิทฺฤศกรฺมฺมกรณาตฺ กึ จิหฺนมสฺมานฺ ทรฺศยสิ?
19 Jesus answered and said to them, 'Destroy this sanctuary, and in three days I will raise it up.'
ตโต ยีศุสฺตานโวจทฺ ยุษฺมาภิเร ตสฺมินฺ มนฺทิเร นาศิเต ทินตฺรยมเธฺย'หํ ตทฺ อุตฺถาปยิษฺยามิฯ
20 The Jews, therefore, said, 'Forty and six years was this sanctuary building, and wilt thou in three days raise it up?'
ตทา ยิหูทิยา วฺยาหารฺษุ: , เอตสฺย มนฺทิรส นิรฺมฺมาเณน ษฏฺจตฺวารึศทฺ วตฺสรา คตา: , ตฺวํ กึ ทินตฺรยมเธฺย ตทฺ อุตฺถาปยิษฺยสิ?
21 but he spake concerning the sanctuary of his body;
กินฺตุ ส นิชเทหรูปมนฺทิเร กถามิมำ กถิตวานฺฯ
22 when, then, he was raised out of the dead, his disciples remembered that he said this to them, and they believed the Writing, and the word that Jesus said.
ส ยเทตาทฺฤศํ คทิตวานฺ ตจฺฉิษฺยา: ศฺมศานาตฺ ตทีโยตฺถาเน สติ สฺมฺฤตฺวา ธรฺมฺมคฺรนฺเถ ยีศุโนกฺตกถายำ จ วฺยศฺวสิษุ: ฯ
23 And as he was in Jerusalem, in the passover, in the feast, many believed in his name, beholding his signs that he was doing;
อนนฺตรํ นิสฺตาโรตฺสวสฺย โภชฺยสมเย ยิรูศาลมฺ นคเร ตตฺกฺรุตาศฺจรฺยฺยกรฺมฺมาณิ วิโลกฺย พหุภิสฺตสฺย นามนิ วิศฺวสิตํฯ
24 and Jesus himself was not trusting himself to them, because of his knowing all [men],
กินฺตุ ส เตษำ กเรษุ สฺวํ น สมรฺปยตฺ, ยต: ส สรฺวฺวานไวตฺฯ
25 and because he had no need that any should testify concerning man, for he himself was knowing what was in man.
ส มานเวษุ กสฺยจิตฺ ปฺรมาณํ นาเปกฺษต ยโต มนุชานำ มเธฺย ยทฺยทสฺติ ตตฺตตฺ โสชานาตฺฯ
