Job 8
1 And Bildad the Shuhite answereth and saith: —
Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
2 Till when dost thou speak these things? And a strong wind — sayings of thy mouth?
Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?
3 Doth God pervert judgment? And doth the Mighty One pervert justice?
Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?
4 If thy sons have sinned before Him, And He doth send them away, By the hand of their transgression,
Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.
5 If thou dost seek early unto God, And unto the Mighty makest supplication,
Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,
6 If pure and upright thou [art], Surely now He waketh for thee, And hath completed The habitation of thy righteousness.
Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.
7 And thy beginning hath been small, And thy latter end is very great.
Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.
8 For, ask I pray thee of a former generation, And prepare to a search of their fathers,
Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;
9 (For of yesterday we [are], and we know not, For a shadow [are] our days on earth.)
Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.
10 Do they not shew thee — speak to thee, And from their heart bring forth words?
Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.
11 'Doth a rush wise without mire? A reed increase without water?
Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?
12 While it [is] in its budding — uncropped, Even before any herb it withereth.
En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.
13 So [are] the paths of all forgetting God, And the hope of the profane doth perish,
Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,
14 Whose confidence is loathsome, And the house of a spider his trust.
Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.
15 He leaneth on his house — and it standeth not: He taketh hold on it — and it abideth not.
Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.
16 Green he [is] before the sun, And over his garden his branch goeth out.
Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;
17 By a heap his roots are wrapped, A house of stones he looketh for.
Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;
18 If [one] doth destroy him from his place, Then it hath feigned concerning him, I have not seen thee!
Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin: Mi vin ne vidis.
19 Lo, this [is] the joy of his way, And from the dust others spring up.'
Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.
20 Lo, God doth not reject the perfect, Nor taketh hold on the hand of evil doers.
Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.
21 While he filleth with laughter thy mouth, And thy lips with shouting,
Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.
22 Those hating thee do put on shame, And the tent of the wicked is not!
Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.
