Job 8
1 And Bildad the Shuhite answereth and saith: —
Unya mitubag si Bildad ang Suhitanhon, ug miingon:
2 Till when dost thou speak these things? And a strong wind — sayings of thy mouth?
Hangtud anus-a ba mosulti ikaw niining mga butanga? Ug hangtud anus-a ang mga pulong sa imong baba mahisama sa usa ka hangin nga makusog?
3 Doth God pervert judgment? And doth the Mighty One pervert justice?
Balit-aron ba sa Dios ang justicia? Kun balit-aron ba sa Makagagahum ang pagkamatarung?
4 If thy sons have sinned before Him, And He doth send them away, By the hand of their transgression,
Kong ang imong mga anak nakasala batok kaniya, Ug siya mitugyan kanila ngadto sa kamot sa ilang paglapas;
5 If thou dost seek early unto God, And unto the Mighty makest supplication,
Kong ikaw sa Dios mosingkamot sa pagpangita, Ug maghimo ka sa imong pangamuyo sa Makagagahum;
6 If pure and upright thou [art], Surely now He waketh for thee, And hath completed The habitation of thy righteousness.
Kong ikaw maputli ug matul-id pa unta, Sa pagkamatuod nahigmata unta siya tungod kanimo, Ug magahimong mauswagon sa puloy-anan sa imong pagkamatarung.
7 And thy beginning hath been small, And thy latter end is very great.
Ug bisan diyutay ra ang imong sinugdan, Apan magauswag kaayo ang imong kaulahian.
8 For, ask I pray thee of a former generation, And prepare to a search of their fathers,
Kay susiha, ipangamuyo ko kanimo, ang panahon nga ming-agi, Ug magpahimulos ka sa imong kaugalingon niadtong ginapangita sa ilang mga amahan.
9 (For of yesterday we [are], and we know not, For a shadow [are] our days on earth.)
(Kay kita ingon lamang sa kagahapon, ug walay hibangkaagan, Kay anino lamang ang atong mga adlaw sa ibabaw sa yuta):
10 Do they not shew thee — speak to thee, And from their heart bring forth words?
Dili ba sila motudlo kanimo, ug kanimo mosugilon, Ug magasulti sa mga pulong nga gikan sa ilang kasingkasing?
11 'Doth a rush wise without mire? A reed increase without water?
Makatubo ba ang nipa kong walay lapok? Makatubo ba ang tangbo kong walay tubig?
12 While it [is] in its budding — uncropped, Even before any herb it withereth.
Sa diha nga lunhaw pa kini ug dili pinutol, Kini malaya una sa ubang kabunglayonan.
13 So [are] the paths of all forgetting God, And the hope of the profane doth perish,
Mao man ang kadalanan sa tanan nga mahikalimot sa Dios; Ug ang paglaum sa tawo nga walay Dios mawagtang:
14 Whose confidence is loathsome, And the house of a spider his trust.
Ang iyang pagsalig pagaputlon, Ug ang iyang kalig-onan maoy usa ka balay sa lawa-lawa.
15 He leaneth on his house — and it standeth not: He taketh hold on it — and it abideth not.
Siya mosandig sa iyang balay, apan kana mahuyang; Mopuyo siya dinha, apan kana dili molungtad.
16 Green he [is] before the sun, And over his garden his branch goeth out.
Siya malunhaw sa atubangan sa adlaw, Ug ang iyang mga salingsing molabaw sa iyang tanaman.
17 By a heap his roots are wrapped, A house of stones he looketh for.
Ang iyang mga gamut mangapot duol sa tapok nga bato, Iyang makita ang dapit sa mga kabatoan.
18 If [one] doth destroy him from his place, Then it hath feigned concerning him, I have not seen thee!
Kong siya pagapukanon gikan sa iyang dapit, Nan kini molimod kaniya, nga magaingon: Wala ako makakita kanimo.
19 Lo, this [is] the joy of his way, And from the dust others spring up.'
Ania karon, kini mao ang kalipay sa iyang dalan; Ug gikan sa yuta ang uban manggula.
20 Lo, God doth not reject the perfect, Nor taketh hold on the hand of evil doers.
Ania karon, ang Dios dili mosalikway sa usa ka tawong hingpit. Ni motabang siya sa mga mamumuhat sa dautan.
21 While he filleth with laughter thy mouth, And thy lips with shouting,
Ang imong baba pagapun-on niya sa katawa, Ug kasadya sa imong mga ngabil.
22 Those hating thee do put on shame, And the tent of the wicked is not!
Kadtong managdumot kanimo pagasul-oban sa kaulaw; Ug ang balong-balong niadtong mga dautan mangawagtang.
