Job 8
1 And Bildad the Shuhite answereth and saith: —
Unya mitubag si Bildad nga Suhitanon ug miingon,
2 Till when dost thou speak these things? And a strong wind — sayings of thy mouth?
“Hangtod kanus-a ka ba mosulti niining mga butanga? Hangtod kanus-a ang mga pulong sa imong baba mahisama sa makusog nga hangin?
3 Doth God pervert judgment? And doth the Mighty One pervert justice?
Tuison ba sa Dios ang hustisya? Tuison ba sa Makagagahom ang pagkamatarong?
4 If thy sons have sinned before Him, And He doth send them away, By the hand of their transgression,
Ang imong mga anak nakasala batok kaniya; nasayod kita niini, kay gitugyan niya sila ngadto sa kamot sa ilang mga sala.
5 If thou dost seek early unto God, And unto the Mighty makest supplication,
Apan pananglitan naningkamot ka sa pagpangita sa Dios ug gitugyan mo ang imong pangamuyo sa Makagagahom.
6 If pure and upright thou [art], Surely now He waketh for thee, And hath completed The habitation of thy righteousness.
Pananglitan putli ka ug matarong; nan sigurado gayod nga siya mamuhat alang kanimo ug moganti kanimo uban ang panimalay nga gipanag-iya mo gayod.
7 And thy beginning hath been small, And thy latter end is very great.
Bisan tuod diyutay ra imong gisugdan, sa gihapon mas magmauswagon pa ang imong kaulahiang kahimtang.
8 For, ask I pray thee of a former generation, And prepare to a search of their fathers,
Palihog pangutan-a ang miagiing kaliwatan, ug susiha ang nakat-onan sa atong mga katigulangan.
9 (For of yesterday we [are], and we know not, For a shadow [are] our days on earth.)
(Kay natawo lamang kita sa kagahapon ug walay kasayoran tungod kay ang atong mga adlaw sa kalibotan sama lamang sa usa ka anino).
10 Do they not shew thee — speak to thee, And from their heart bring forth words?
Dili ba sila motudlo ug mosugilon kanimo? Dili ba sila magasulti sa mga pulong gikan sa ilang kasingkasing?
11 'Doth a rush wise without mire? A reed increase without water?
Motubo ba ang papyrus nga mga tanom kung walay lapok? Motubo ba ang mga bugang kung walay tubig?
12 While it [is] in its budding — uncropped, Even before any herb it withereth.
Samtang lunhaw pa kini ug dili pinutol, mangalaya kini una sa ubang mga tanom.
13 So [are] the paths of all forgetting God, And the hope of the profane doth perish,
Busa mao usab ang maagian sa tanan nga nahikalimot sa Dios, ang paglaom sa walay Dios mahanaw.
14 Whose confidence is loathsome, And the house of a spider his trust.
Ang iyang kalig-on pagaputlon, ug ang iyang pagsalig sama ka huyang sa lawa-lawa.
15 He leaneth on his house — and it standeth not: He taketh hold on it — and it abideth not.
Mosandig siya sa iyang balay, apan mangatumpag kini; pugngan niya kini, apan dili na kini molungtad.
16 Green he [is] before the sun, And over his garden his branch goeth out.
Ilalom sa adlaw malunhaw siya, ug ang iyang mga salingsing molabaw sa tibuok tanaman.
17 By a heap his roots are wrapped, A house of stones he looketh for.
Ang iyang mga gamot mangapot duol sa nagtapok nga mga bato; mangita sila ug maayong kahimutangan taliwala sa kabatoan.
18 If [one] doth destroy him from his place, Then it hath feigned concerning him, I have not seen thee!
Apan kung kining tawhana laglagon sa iyang dapit, nan kanang dapita molimod kaniya ug moingon, 'Wala gayod ako makakita kanimo.'
19 Lo, this [is] the joy of his way, And from the dust others spring up.'
Tan-awa, mao kini ang “kalipay” nga kinaiya sa usa ka tawo; ang ubang mga tanom manurok sa samang yuta nga iyang nahimutangan.
20 Lo, God doth not reject the perfect, Nor taketh hold on the hand of evil doers.
Tan-awa, ang Dios dili gayod mosalikway sa tawong walay sala; ni motabang siya sa mga nagbuhat ug daotan.
21 While he filleth with laughter thy mouth, And thy lips with shouting,
Pagapun-on niya ang imong baba sa katawa, ang imong mga ngabil sa pagsinggit.
22 Those hating thee do put on shame, And the tent of the wicked is not!
Kadtong nagdumot kanimo pagasul-oban sa kaulaw; ang tolda niadtong mga daotan mangawagtang.”
