< Job 6 >

1 And Job answereth and saith: —
Əyyub belə cavab verdi:
2 O that my provocation were thoroughly weighed, And my calamity in balances They would lift up together!
«Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
3 For now, than the sands of the sea it is heavier, Therefore my words have been rash.
Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
4 For arrows of the Mighty [are] with me, Whose poison is drinking up my spirit. Terrors of God array themselves [for] me!
Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
5 Brayeth a wild ass over tender grass? Loweth an ox over his provender?
Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
6 Eaten is an insipid thing without salt? Is there sense in the drivel of dreams?
Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
7 My soul is refusing to touch! They [are] as my sickening food.
Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
8 O that my request may come, That God may grant my hope!
Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
9 That God would please — and bruise me, Loose His hand and cut me off!
Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
10 And yet it is my comfort, (And I exult in pain — He doth not spare, ) That I have not hidden The sayings of the Holy One.
Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
11 What [is] my power that I should hope? And what mine end That I should prolong my life?
Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
12 Is my strength the strength of stones? Is my flesh brazen?
Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
13 Is not my help with me, And substance driven from me?
Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
14 To a despiser of his friends [is] shame, And the fear of the Mighty he forsaketh.
İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
15 My brethren have deceived as a brook, As a stream of brooks they pass away.
Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
16 That are black because of ice, By them doth snow hide itself.
Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
17 By the time they are warm they have been cut off, By its being hot they have been Extinguished from their place.
Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
18 Turn aside do the paths of their way, They ascend into emptiness, and are lost.
Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
19 Passengers of Tema looked expectingly, Travellers of Sheba hoped for them.
Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
20 They were ashamed that one hath trusted, They have come unto it and are confounded.
Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
21 Surely now ye have become the same! Ye see a downfall, and are afraid.
İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
22 Is it because I said, Give to me? And, By your power bribe for me?
Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
23 And, Deliver me from the hand of an adversary? And, From the hand of terrible ones ransom me?
Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
24 Shew me, and I — I keep silent, And what I have erred, let me understand.
Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
25 How powerful have been upright sayings, And what doth reproof from you reprove?
Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
26 For reproof — do you reckon words? And for wind — sayings of the desperate.
Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
27 Anger on the fatherless ye cause to fall, And are strange to your friend.
Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
28 And, now, please, look upon me, Even to your face do I lie?
İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
29 Turn back, I pray you, let it not be perverseness, Yea, turn back again — my righteousness [is] in it.
Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
30 Is there in my tongue perverseness? Discerneth not my palate desirable things?
Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?

< Job 6 >