Job 41
1 Dost thou draw leviathan with an angle? And with a rope thou lettest down — his tongue?
Kaya mo bang palabasin ang leviatan gamit ang kawit sa pangingisda? O igapos ang mga panga niya gamit ang tali?
2 Dost thou put a reed in his nose? And with a thorn pierce his jaw?
Kaya mo bang maglagay ng lubid sa ilong niya, o butasin ang panga niya gamit ang kawit?
3 Doth he multiply unto thee supplications? Doth he speak unto thee tender things?
Magsusumamo ba siya sa iyo nang paulit-ulit? Magsasabi ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?
4 Doth he make a covenant with thee? Dost thou take him for a servant age-during?
Gagawa ba siya ng kasunduan sa iyo, na dapat mo siyang gawing alipin magpakailanman?
5 Dost thou play with him as a bird? And dost thou bind him for thy damsels?
Makikipaglaro ka ba sa kaniya nang katulad sa ibon? Itatali mo ba siya para sa iyong mga aliping babae?
6 (Feast upon him do companions, They divide him among the merchants!)
Tatawad ba ang mga pangkat ng mga mangingisda para sa kaniya? Hahatiin ba nila siya para makipagkalakalan sa mga mangangalakal?
7 Dost thou fill with barbed irons his skin? And with fish-spears his head?
Kaya mo bang punuin ang tagiliran niya ng mga salapang o ang ulo niya ng mga sibat sa pangingisda?
8 Place on him thy hand, Remember the battle — do not add!
Ilagay mo ang iyong kamay sa kaniya minsan lamang, at maaalala mo ang labanan at hindi na ito gagawin.
9 Lo, the hope of him is found a liar, Also at his appearance is not one cast down?
Tingnan mo, ang pag-asa ng sinumang ginagawa iyon ay kasinungalingan; hindi ba mapapatirapa sa lupa sa pagtingin lamang sa kaniya?
10 None so fierce that he doth awake him, And who [is] he before Me stationeth himself?
Walang matapang na maglalakas-loob na pukawin ang leviatan; sino ngayon, ang makatatayo sa harap ko?
11 Who hath brought before Me and I repay? Under the whole heavens it [is] mine.
Sino ang unang nagbigay sa akin ng anumang bagay na dapat ko siyang bayaran pabalik? Anuman ang nasa ilalim ng buong kalangitan ay sa akin.
12 I do not keep silent concerning his parts, And the matter of might, And the grace of his arrangement.
Hindi ako mananahimik tungkol sa mga binti ng leviatan, maging ang tungkol sa kaniyang kalakasan, maging ang kaniyang kaaya-ayang anyo.
13 Who hath uncovered the face of his clothing? Within his double bridle who doth enter?
Sino ang makatatanggal ng kaniyang panlabas na takip? Sino ang makapapasok sa kaniyang dobleng baluti?
14 The doors of his face who hath opened? Round about his teeth [are] terrible.
Sino ang makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha— napalilibutan ng kaniyang mga ngipin na kakila-kilabot?
15 A pride — strong ones of shields, Shut up — a close seal.
Ang kaniyang likod ay gawa sa mga hanay ng mga kalasag, magkakalapit na katulad ng saradong selyo.
16 One unto another they draw nigh, And air doth not enter between them.
Magkalapit sila sa isa't isa na walang hangin na nakapapasok sa gitna nila.
17 One unto another they adhere, They stick together and are not separated.
Magkadugtong sila; magkadikit sila, para hindi sila mapaghihiwalay.
18 His sneezings cause light to shine, And his eyes [are] as the eyelids of the dawn.
Kumikislap ang liwanag mula sa kaniyang pagsinghal; ang kaniyang mga mata ay tulad ng talukap ng bukang-liwayway.
19 Out of his mouth do flames go, sparks of fire escape.
Mula sa bibig niya ay mga nag-aapoy na sulo, ang mga kislap ng apoy ay nagtatalsikan.
20 Out of his nostrils goeth forth smoke, As a blown pot and reeds.
Mula sa mga butas ng kaniyang ilong ay usok katulad ng kumukulong palayok sa apoy na pinaypayan para maging sobrang init.
21 His breath setteth coals on fire, And a flame from his mouth goeth forth.
Ang kaniyang hininga ay sinisindihan ng mga uling para lumagablab; apoy ang lumalabas sa bibig niya.
22 In his neck lodge doth strength, And before him doth grief exult.
Kalakasan ang nasa leeg niya, at sumasayaw ang takot sa harap niya.
23 The flakes of his flesh have adhered — Firm upon him — it is not moved.
Magkakadugtong ang mga tupi ng kaniyang laman; nakakapit sila sa kaniya; hindi sila magagalaw.
24 His heart [is] firm as a stone, Yea, firm as the lower piece.
Ang kaniyang puso ay kasing tigas ng bato— sa katunayan, kasing tigas ng batong gilingan.
25 From his rising are the mighty afraid, From breakings they keep themselves free.
Kapag tinataas niya ang kaniyang sarili, kahit ang mga diyos ay natatakot; dahil sa takot, umaatras sila.
26 The sword of his overtaker standeth not, Spear — dart — and lance.
Kung tatamaan siya ng espada, wala itong magagawa— at maging ang sibat, palaso at iba pang matulis na sandata.
27 He reckoneth iron as straw, brass as rotten wood.
Ang tingin niya sa bakal ay parang dayami, at sa tanso ay parang bulok na kahoy.
28 The son of the bow doth not cause him to flee, Turned by him into stubble are stones of the sling.
Hindi siya mapapatakbo ng palaso; sa kaniya ang mga bato ng tirador ay nagiging ipa.
29 As stubble have darts been reckoned, And he laugheth at the shaking of a javelin.
Ang mga pamalo ay parang dayami; pinagtatawanan niya ang sumusuray na paglipad ng sibat.
30 Under him [are] sharp points of clay, He spreadeth gold on the mire.
Ang kaniyang mga pambabang bahagi ay tulad ng mga matatalim na piraso ng basag na palayok; iniiwan niya ang malaking bakas sa putik na para siyang karetang giikan.
31 He causeth to boil as a pot the deep, The sea he maketh as a pot of ointment.
Pinabubula niya ang kailaliman katulad ng kumukulong tubig sa palayok; ginagawa niya ang dagat na parang palayok ng pamahid.
32 After him he causeth a path to shine, One thinketh the deep to be hoary.
Pinakikinang niya ang landas na dinaanan niya; iisipin ng isang tao na ang kailaliman ay puti.
33 There is not on the earth his like, That is made without terror.
Sa lupa ay walang makapapantay sa kaniya, na ginawa para mamuhay nang walang takot.
34 Every high thing he doth see, He [is] king over all sons of pride.
Nakikita niya ang lahat ng mayabang; siya ang hari ng lahat ng mga anak ng kayabangan.”
