Job 41
1 Dost thou draw leviathan with an angle? And with a rope thou lettest down — his tongue?
Madakpan ba nimo ang Leviathan pinaagi sa taga sa isda? O mahiktan ang iyang panga pinaagi sa pisi?
2 Dost thou put a reed in his nose? And with a thorn pierce his jaw?
Makabutang ka ba ug pisi sa iyang ilong, o makatusok sa iyang panga pinaagi sa taga?
3 Doth he multiply unto thee supplications? Doth he speak unto thee tender things?
Magpakiluoy ba siya sa makadaghan kanimo? Magsulti ba siya ug mga malumo nga mga pulong kanimo?
4 Doth he make a covenant with thee? Dost thou take him for a servant age-during?
Maghimo ba siya ug kasabotan uban kanimo, nga himoon nimo siyang sulugoon hangtod sa kahangtoran?
5 Dost thou play with him as a bird? And dost thou bind him for thy damsels?
Makigdula ka ba kaniya sama sa imong buhaton sa langgam? Hiktan ba nimo siya alang sa imong mga sulugoon nga mga babaye?
6 (Feast upon him do companions, They divide him among the merchants!)
Makigbaylo ba alang kaniya ang mga pundok sa mga mananagat? Bahinbahinon ba nila siya aron ibaylo ngadto sa mga nagpatigayon?
7 Dost thou fill with barbed irons his skin? And with fish-spears his head?
Madutlan ba nimo ang iyang panit pinaagi sa tinalinisan nga puthaw o ang iyang ulo pinaagi sa mga bangkaw alang sa isda?
8 Place on him thy hand, Remember the battle — do not add!
Guniti siya sa makausa, ug mahinumdoman nimo ang gubat ug dili na kini buhaton pag-usab.
9 Lo, the hope of him is found a liar, Also at his appearance is not one cast down?
Tan-awa, ang paglaom ni bisan kinsa nga nagbuhat niana usa lamang ka bakak; dili ba matumba sa yuta ang si bisan kinsa pinaagi lamang sa pagtan-aw kaniya?
10 None so fierce that he doth awake him, And who [is] he before Me stationeth himself?
Walay bangis nga makaako sa pagpukaw sa Leviathan; unya, kinsa man siya nga makabarog sa akong atubangan?
11 Who hath brought before Me and I repay? Under the whole heavens it [is] mine.
Kinsa man ang unang nakahatag kanako ug bisan unsa aron nga bayran ko siya pagbalik?
12 I do not keep silent concerning his parts, And the matter of might, And the grace of his arrangement.
Akoa ang bisan unsa nga anaa ilalom sa kawanangan. Dili ako magpakahilom mahitungod sa mga batiis sa Leviathan, ni mahitungod sa iyang pagkakusgan, ni mahitungod sa iyang matahom nga panagway.
13 Who hath uncovered the face of his clothing? Within his double bridle who doth enter?
Kinsa man ang makalangkat sa iyang panggawas nga sapot? Kinsa man ang makapadulot sa iyang duha ka sapaw nga kalasag?
14 The doors of his face who hath opened? Round about his teeth [are] terrible.
Kinsa man ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong— gipalibotan sa iyang ngipon, nga makalilisang?
15 A pride — strong ones of shields, Shut up — a close seal.
Ang iyang likod hinimo gikan sa naglaray nga mga taming, hugot kaayo sama sa usa ka nasirado nga selyo.
16 One unto another they draw nigh, And air doth not enter between them.
Duol kaayo ang usa ngadto sa usa nga walay hangin nga makasulod niini.
17 One unto another they adhere, They stick together and are not separated.
Nahiusa sila sa matag usa; dug-ol kaayo sila, aron dili sila mabulag.
18 His sneezings cause light to shine, And his eyes [are] as the eyelids of the dawn.
Sa iyang pagpangusmo may mokidlap nga kayahag; ang iyang mga mata sama sa tabontabon sa banagbanag sa kabuntagon.
19 Out of his mouth do flames go, sparks of fire escape.
Nagagawas gikan sa iyang baba ang nagkalayo nga mga sulo, daw nangambak ang siga sa kalayo.
20 Out of his nostrils goeth forth smoke, As a blown pot and reeds.
Nagagawas gikan sa bangag sa iyang ilong ang aso nga sama sa nagbukal nga kolon diha sa kalayo diin gipaypayan aron moinit ug maayo.
21 His breath setteth coals on fire, And a flame from his mouth goeth forth.
Ang iyang gininhawa makapasilaob sa mga uling ngadto sa kalayo; mogawas ang kalayo gikan sa iyang baba.
22 In his neck lodge doth strength, And before him doth grief exult.
Ang pagkakusgan anaa sa iyang liog, ug ang kalisang nagasayaw diha sa iyang atubangan.
23 The flakes of his flesh have adhered — Firm upon him — it is not moved.
Ang mga bahin sa iyang unod nagtapot; lig-on kini ngadto kaniya; dili kini matarog.
24 His heart [is] firm as a stone, Yea, firm as the lower piece.
Ang iyang kasingkasing sama kagahi sa bato— sa pagkatinuod, sama kagahi sa bato nga anaa sa ubos nga bahin sa galingan.
25 From his rising are the mighty afraid, From breakings they keep themselves free.
Sa dihang motindog siya, bisan ang mga diosdios mangahadlok; tungod sa kahadlok, moatras sila.
26 The sword of his overtaker standeth not, Spear — dart — and lance.
Kung tigbason siya pinaagi sa espada, wala kini mahimo— ug bisan pa ang bangkaw, ang pana, o bisan unsang talinis nga hinagiban.
27 He reckoneth iron as straw, brass as rotten wood.
Alang kaniya ang puthaw daw usa lamang ka uhay, ug ang tumbaga daw usa lamang ka gabok nga kahoy.
28 The son of the bow doth not cause him to flee, Turned by him into stubble are stones of the sling.
Dili makapadagan kaniya ang pana; alang kaniya ang mga lambuyog mahimong tipasi.
29 As stubble have darts been reckoned, And he laugheth at the shaking of a javelin.
Ang mga bunal giisip ingon nga uhay; nagkatawa siya sa hinadyong sa mga bangkaw.
30 Under him [are] sharp points of clay, He spreadeth gold on the mire.
Ang ilalom niyang bahin sama sa hait nga mga tipik sa buak nga mga kolon; nagabilin siya ug agi diha sa lapok ingon nga kini usa ka balsa nga panggiok.
31 He causeth to boil as a pot the deep, The sea he maketh as a pot of ointment.
Gipabula niya ang kahiladman sama sa nagbukal nga tubig diha sa kolon; gihimo niya ang dagat nga sama sa kolon sa lana.
32 After him he causeth a path to shine, One thinketh the deep to be hoary.
Gipadan-ag niya ang iyang maagian; makahunahuna ang tawo nga puti ang kahiladman.
33 There is not on the earth his like, That is made without terror.
Walay makatupong kaniya dinhi sa kalibotan, nga gimugna aron magpuyo nga walay kahadlok.
34 Every high thing he doth see, He [is] king over all sons of pride.
Nagtan-aw siya sa tanang butang nga adunay garbo; hari siya sa tanang mga anak sa garbo.”
