Job 40
1 And Jehovah doth answer Job, and saith: —
| آیا هنوز هم می‌خواهی با من که خدای قادر مطلق هستم مباحثه کنی؟ تو که از من انتقاد می‌کنی آیا می‌توانی جوابم را بدهی؟ ایوب به خداوند چنین پاسخ داد: |
2 Is the striver with the Mighty instructed? The reprover of God, let him answer it.
3 And Job answereth Jehovah, and saith: —
4 Lo, I have been vile, What do I return to Thee? My hand I have placed on my mouth.
| من کوچکتر از آنم که بتوانم به تو جواب دهم. دست بر دهانم می‌گذارم |
5 Once I have spoken, and I answer not, And twice, and I add not.
| و دیگر سخن نمی‌گویم. |
6 And Jehovah answereth Job out of the whirlwind, and saith: —
| آنگاه خداوند از میان گردباد بار دیگر به ایوب چنین گفت: |
7 Gird, I pray thee, as a man, thy loins, I ask thee, and cause thou Me to know.
| اکنون مثل یک مرد بایست و به سؤال من جواب بده. |
8 Dost thou also make void My judgment? Dost thou condemn Me, That thou mayest be righteous?
| آیا مرا به بی‌عدالتی متهم می‌سازی و مرا محکوم می‌کنی تا ثابت کنی که حق با توست؟ |
9 And an arm like God hast thou? And with a voice like Him dost thou thunder?
| آیا تو مانند خدا توانا هستی؟ آیا صدای تو می‌تواند مانند رعد او طنین اندازد؟ |
10 Put on, I pray thee, excellency and loftiness, Yea, honour and beauty put on.
| اگر چنین است پس خود را به فّر و شکوه ملبس ساز و با جلال و عظمت به پا خیز. |
11 Scatter abroad the wrath of thine anger, And see every proud one, and make him low.
| به متکبران نگاه کن و با خشم خود آنها را به زیر انداز. |
12 See every proud one — humble him, And tread down the wicked in their place.
| با یک نگاه، متکبران را ذلیل کن و بدکاران را در جایی که ایستاده‌اند پایمال نما. |
13 Hide them in the dust together, Their faces bind in secret.
| آنها را با هم در خاک دفن کن و ایشان را در دنیای مردگان به بند بکش. |
14 And even I — I do praise thee, For thy right hand giveth salvation to thee.
| اگر بتوانی این کارها را بکنی، آنگاه من قبول می‌کنم که با قوت خود می‌توانی نجات یابی. |
15 Lo, I pray thee, Behemoth, that I made with thee: Grass as an ox he eateth.
| نگاهی به بهیموت بینداز! من او را آفریده‌ام، همان‌طور که تو را آفریده‌ام! او مثل گاو علف می‌خورد. |
16 Lo, I pray thee, his power [is] in his loins, And his strength in the muscles of his belly.
| کمر پرقدرت و عضلات شکمش را ملاحظه کن. |
17 He doth bend his tail as a cedar, The sinews of his thighs are wrapped together,
| دمش مانند درخت سرو، راست است. رگ و پی رانش محکم به هم بافته شده است. |
18 His bones [are] tubes of brass, His bones [are] as a bar of iron.
| استخوانهایش مانند تکه‌های مفرغ و دنده‌هایش چون میله‌های آهن، محکم می‌باشند. |
19 He [is] a beginning of the ways of God, His Maker bringeth nigh his sword;
| او سرآمدِ کارهای دست خداست، و تنها خالقش می‌تواند با شمشیرش به او نزدیک شود. |
20 For food do mountains bear for him, And all the beasts of the field play there.
| کوهها بهترین علوفهٔ خود را به او می‌دهند و حیوانات وحشی در کنار او بازی می‌کنند. |
21 Under shades he lieth down, In a secret place of reed and mire.
| زیر درختانِ کُنار، در نیزارها دراز می‌کشد |
22 Cover him do shades, [with] their shadow, Cover him do willows of the brook.
| و سایهٔ آنها او را می‌پوشانند و درختان بید کنار رودخانه او را احاطه می‌کنند. |
23 Lo, a flood oppresseth — he doth not haste, He is confident though Jordan Doth come forth unto his mouth.
| طغیان رودخانه‌ها او را مضطرب نمی‌سازد و حتی اگر امواج جوشان رود اردن بر سرش بریزد، ترس به خود راه نمی‌دهد. |
24 Before his eyes doth [one] take him, With snares doth [one] pierce the nose?
| هیچ‌کس نمی‌تواند قلاب به بینی او بزند و او را به دام اندازد. |
