Job 4
1 And Eliphaz the Temanite answereth and saith: —
Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
2 Hath one tried a word with thee? — Thou art weary! And to keep in words who is able?
Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?
3 Lo, thou hast instructed many, And feeble hands thou makest strong.
Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.
4 The stumbling one do thy words raise up, And bowing knees thou dost strengthen.
Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.
5 But now, it cometh in unto thee, And thou art weary; It striketh unto thee, and thou art troubled.
Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.
6 Is not thy reverence thy confidence? Thy hope — the perfection of thy ways?
Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?
7 Remember, I pray thee, Who, being innocent, hath perished? And where have the upright been cut off?
Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?
8 As I have seen — ploughers of iniquity, And sowers of misery, reap it!
Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.
9 From the breath of God they perish, And from the spirit of His anger consumed.
Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.
10 The roaring of a lion, And the voice of a fierce lion, And teeth of young lions have been broken.
Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.
11 An old lion is perishing without prey, And the whelps of the lioness do separate.
Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.
12 And unto me a thing is secretly brought, And receive doth mine ear a little of it.
Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.
13 In thoughts from visions of the night, In the falling of deep sleep on men,
Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,
14 Fear hath met me, and trembling, And the multitude of my bones caused to fear.
Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.
15 And a spirit before my face doth pass, Stand up doth the hair of my flesh;
Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.
16 It standeth, and I discern not its aspect, A similitude [is] over-against mine eyes, Silence! and a voice I hear:
Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,
17 'Is mortal man than God more righteous? Than his Maker is a man cleaner?
Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?
18 Lo, in His servants He putteth no credence, Nor in His messengers setteth praise.'
Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:
19 Also — the inhabitants of houses of clay, (Whose foundation [is] in the dust, They bruise them before a moth.)
Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!
20 From morning to evening are beaten down, Without any regarding, for ever they perish.
Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.
21 Hath not their excellency been removed with them? They die, and not in wisdom!
Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.
