< Job 4 >

1 And Eliphaz the Temanite answereth and saith: —
ئینجا ئەلیفازی تێمانی وەڵامی دایەوە:
2 Hath one tried a word with thee? — Thou art weary! And to keep in words who is able?
«ئەگەر یەکێک قسەیەک بکات دڵگران دەبیت؟ بەڵام کێ دەتوانێت لە قسەکردن ڕابوەستێت؟
3 Lo, thou hast instructed many, And feeble hands thou makest strong.
لە یادت بێ تۆ ڕێنمایی زۆر کەست کردووە و دەستە شلبووەکانت توند کردووە.
4 The stumbling one do thy words raise up, And bowing knees thou dost strengthen.
قسەکانت ئەوانەی هەستاندەوە کە کەوتوون و ئەژنۆ لەرزۆکەکانت چەسپاند.
5 But now, it cometh in unto thee, And thou art weary; It striketh unto thee, and thou art troubled.
بەڵام ئێستا کە خۆت تووشی تەنگانە بوویت، ورەت بەرداوە، لەوەی کە بەسەر خۆت هاتووە، پەرێشان بوویت.
6 Is not thy reverence thy confidence? Thy hope — the perfection of thy ways?
ئایا پشت بە لەخواترسییەکەت نابەستیت؟ ئایا بێ کەموکوڕییەکەت هیوابەخش نییە؟
7 Remember, I pray thee, Who, being innocent, hath perished? And where have the upright been cut off?
«بەبیر خۆتی بهێنەرەوە، بێتاوانێکت بینیوە فەوتابێت، یاخود کەسە سەرڕاستەکان لەناوچووبن؟
8 As I have seen — ploughers of iniquity, And sowers of misery, reap it!
وەک بینیوتە، ئەوانەی خراپە دەکێڵن و چەرمەسەری دەچێنن، خۆیان دروێنەی دەکەن.
9 From the breath of God they perish, And from the spirit of His anger consumed.
بە هەناسەی خودا لەناودەچن و بە بای تووڕەییەکەی نامێنن.
10 The roaring of a lion, And the voice of a fierce lion, And teeth of young lions have been broken.
مڕەمڕی شێر و دەنگی نەڕەی و کەڵبەی شێرەکان شکێنران.
11 An old lion is perishing without prey, And the whelps of the lioness do separate.
شێر دەفەوتێت لەبەر نەبوونی نێچیر و بەچکەی شێرەکە پەرتەوازە دەبن.
12 And unto me a thing is secretly brought, And receive doth mine ear a little of it.
«وشەیەک بۆ لای من دزەی کرد، گوێم چرپەیەکی بیست.
13 In thoughts from visions of the night, In the falling of deep sleep on men,
لە مۆتەکەی شەومدا کاتێک مرۆڤ خەوێکی قووڵ دەیباتەوە،
14 Fear hath met me, and trembling, And the multitude of my bones caused to fear.
ترس و تۆقینێک منی داگرت و هەموو ئێسکەکانم لەرزین.
15 And a spirit before my face doth pass, Stand up doth the hair of my flesh;
ڕۆحێک بە بەردەممدا تێپەڕی و مووەکانی لەشم مووچڕکەیان پێدا هات.
16 It standeth, and I discern not its aspect, A similitude [is] over-against mine eyes, Silence! and a voice I hear:
ڕاوەستا، بەڵام نەمزانی چی بوو، شێوەیەک لەبەرچاوم بوو، چرپەیەک و دەنگێکم بیست:
17 'Is mortal man than God more righteous? Than his Maker is a man cleaner?
”ئایا مرۆڤ لە خودا ڕاستودروستترە، یان پیاو لە بەدیهێنەرەکەی بێگەردتر دەبێت؟
18 Lo, in His servants He putteth no credence, Nor in His messengers setteth praise.'
ئەگەر خودا متمانە بە خزمەتکارەکانی نەکات و گومڕایی بخاتە پاڵ فریشتەکانی،
19 Also — the inhabitants of houses of clay, (Whose foundation [is] in the dust, They bruise them before a moth.)
ئەی چەند زیاتر متمانە بە دانیشتووانی ناو خانووی قوڕ ناکات، ئەوانەی بنەچەیان لە خۆڵەوەیە و وەک مۆرانە پان دەکرێنەوە.
20 From morning to evening are beaten down, Without any regarding, for ever they perish.
لەنێوان بەیانی و ئێوارەدا تێکدەشکێنرێن، بێ ئەوەی کەس ئاگای لێیان بێت بۆ هەتاهەتایە لەناودەچن.
21 Hath not their excellency been removed with them? They die, and not in wisdom!
ئایا گوریسی ڕەشماڵەکانیان هەڵنەکێشراوە، تاکو بەبێ دانایی بمرن؟“

< Job 4 >