Job 39
1 Hast thou known the time of The bearing of the wild goats of the rock? The bringing forth of hinds thou dost mark!
१रानशेळी कधी व्यायतात ते तुला माहीत आहे का? हरीणी आपल्या बछड्याला जन्म देताना तू पाहिले आहेस का?
2 Thou dost number the months they fulfil? And thou hast known the time of their bringing forth!
२पहाडी बकरी आणि हरीणी किती महिने आपल्या पिलांना पोटात वाढवतात ते तुला माहीत आहे का? त्यांची जन्माला यायची वेळ कोणती ते तुला माहीत आहे का?
3 They bow down, Their young ones they bring forth safely, Their pangs they cast forth.
३ते प्राणी लोळतात प्रसूतिवेदना सहन करतात आणि त्यांची पिल्ले जन्माला येतात.
4 Safe are their young ones, They grow up in the field, they have gone out, And have not returned to them.
४ती बछडी शेतात मोठी होतात. नंतर ती सोडून जातात आणि पुन्हा कधीही परतून येत नाहीत.
5 Who hath sent forth the wild ass free? Yea, the bands of the wild ass who opened?
५रानटी गाढवांना कोणी सोडून दिले? त्यांची दोरी सोडून त्यांना कोणी मोकळे केले?
6 Whose house I have made the wilderness, And his dwellings the barren land,
६ज्याला मी वाळवंटात घर दिले, मी त्यांना राहण्यासाठी क्षारभूमी दिली.
7 He doth laugh at the multitude of a city, The cries of an exactor he heareth not.
७गजबजलेल्या शहरांना हसतात (त्याला शहरातला गजबजाट आवडत नाही) आणि त्यांना कुठलाही मनुष्य आव घालू शकत नाही.
8 The range of mountains [is] his pasture, And after every green thing he seeketh.
८ते डोंगरात राहतात तेच त्यांचे कुरण आहे. ते आपले अन्न तिथेच शोधतात.
9 Is a Reem willing to serve thee? Doth he lodge by thy crib?
९रानटी बैल तुझी सेवा करायला तयार होईल का? तो रात्री तुझ्या खळ्यावर राहील का?
10 Dost thou bind a Reem in a furrow [with] his thick band? Doth he harrow valleys after thee?
१०दोरीने तुला रानटी बैलाला ताब्यात करता येईल काय? आणि तू त्यास तुझे शेत नांगरायला लावू शकशील का?
11 Dost thou trust in him because great [is] his power? And dost thou leave unto him thy labour?
११तो खूप बलवान असतो त्याच्यावर तू भरवसा ठेवशील काय, तू तुझे काम त्यांच्यानवर सोपवशील का?
12 Dost thou trust in him That he doth bring back thy seed? And [to] thy threshing-floor doth gather [it]?
१२तो तुझे धान्य शेतातून गोळा करेल आणि खळ्यात नेईल असा भरवसा तुला वाटतो का?
13 The wing of the rattling ones exulteth, Whether the pinion of the ostrich or hawk.
१३“शहामृगी आपले पंख आनंदाने फडफडवते परंतु तिला उडता येत नाही तिचे पंख आणि पिसे माया करायच्या कामी पडतात काय?
14 For she leaveth on the earth her eggs, And on the dust she doth warm them,
१४ती आपली अंडी जमिनीत घालते आणि ती वाळूत उबदार होतात.
15 And she forgetteth that a foot may press it, And a beast of the field tread it down.
१५आपल्या अंड्यांवरुन कोणी चालत जाईल किंवा रानटी प्राणी ती फोडतील हे ती विसरते.
16 Her young ones it hath hardened without her, In vain [is] her labour without fear.
१६ती आपल्या पिलांना सोडून जाते ती जणू स्वत: ची नाहीतच असे ती वागते. तिची पिल्ले मरण पावली तरी तिला त्याची पर्वा नसते काम निष्कळ झाल्याचे सुखदु: ख तिला नसते.
17 For God hath caused her to forget wisdom, And He hath not given a portion To her in understanding:
१७कारण मी देवाने तिला शहाणे केले नाही. आणि मीच तिला समज दिली नाही.
18 At the time on high she lifteth herself up, She laugheth at the horse and at his rider.
१८परंतु ती जेव्हा पळण्यासाठी उठते तेव्हा ती घोड्याला आणि घोडेस्वाराला हसते,
19 Dost thou give to the horse might? Dost thou clothe his neck [with] a mane?
१९तू घोड्याला त्याची शक्ती दिलीस का? तू त्याच्या मानेवर त्याची आयाळ ठेवलीस का?
20 Dost thou cause him to rush as a locust? The majesty of his snorting [is] terrible.
२०तू त्यास टोळाप्रमाणे लांब उडी मारायला सांगितलेस का? तो जोरात फुरफुरतो आणि लोक त्यास घाबरतात.
21 They dig in a valley, and he rejoiceth in power, He goeth forth to meet the armour.
२१तो बलवान आहे म्हणून आनंदात असतो. तो आपल्या खुराने जमीन उकरतो आणि धावत युध्दभूमीवर जातो.
22 He laugheth at fear, and is not affrighted, And he turneth not back from the face of the sword.
२२तो भीतीला हसतो, तो कशालाही भीत नाही तो युध्दातून कधीही पळ काढीत नाही.
23 Against him rattle doth quiver, The flame of a spear, and a halbert.
२३सैनिकाचा भाता त्याच्या बाजूला हलत असतो त्याचा स्वार जे भाले आणि इतर शस्त्रे बाळगतो ते उन्हात चमकतात.
24 With trembling and rage he swalloweth the ground, And remaineth not stedfast Because of the sound of a trumpet.
२४तो फार अनावर होतो. तो जमिनीवर जोरात धावतो तो जेव्हा रणशिंग फुंकलेले ऐकतो तेव्हा तो एका स्थळी स्थिर राहू शकत नाही.
25 Among the trumpets he saith, Aha, And from afar he doth smell battle, Roaring of princes and shouting.
२५रणशिंग ऐकू येते तेव्हा घोडा घाई करतो. त्यास दुरुनही लढाईचा वास येतो. सेनापतींनी दिलेल्या आज्ञा आणि युध्दातले इतर अनेक आवाज त्यास ऐकू येतात.
26 By thine understanding flieth a hawk? Spreadeth he his wings to the south?
२६तू ज्ञानाने तू ससाण्याला पंख पसरुन दक्षिणेकडे उडायला शिकवलेस का?
27 At thy command goeth an eagle up high? Or lifteth he up his nest?
२७आकाशात गरुडाला उंच उडायला शिकवणारा तूच का? तूच त्यास त्याचे घरटे उंच पहाडावर बांधायला सांगितलेस का?
28 A rock he doth inhabit, Yea, he lodgeth on the tooth of a rock, and fortress.
२८तो उंच सुळक्यावर राहतो तीच त्याची तटबंदी आहे
29 From thence he hath sought food, To a far off place his eyes look attentively,
२९त्याच्या तटबंदीवरुन आपले भक्ष्य शोधतो. गरुडाला एवढ्या उंचीवरुन आपले भक्ष्य दिसू शकते.
30 And his brood gulp up blood, And where the pierced [are] — there [is] he!
३०जेथे लोक मरण पावलेले असतात तेथे त्यांची पिल्ले रक्त पितात.”
