Job 38
1 And Jehovah answereth Job out of the whirlwind, and saith: —
Андин Пәрвәрдигар қара қуюн ичидин Аюпқа җавап берип мундақ деди: —
2 Who [is] this — darkening counsel, By words without knowledge?
«Несиһәтни тутуруқсиз сөзләр билән хирәләштүргән зади ким?
3 Gird, I pray thee, as a man, thy loins, And I ask thee, and cause thou Me to know.
Әркәктәк белиңни чиң бағла; Шунда Мән сәндин сорай, Андин сән Мени хәвәрдар қил!
4 Where wast thou when I founded earth? Declare, if thou hast known understanding.
Мән йәр-зиминни апиридә қилғинимда, сән зади нәдә едиң? Буларни чүшәнгән болсаң, баян қиливәр.
5 Who placed its measures — if thou knowest? Or who hath stretched out upon it a line?
Ким йәр-зиминниң өлчимини бекиткән? — Сән буни билмәмсән? Ким униң үстигә тана тартип өлчигән?
6 On what have its sockets been sunk? Or who hath cast its corner-stone?
Таң сәһәрдики юлтузлар биллә күй ейтишқан вақтида, Худаниң оғуллири хошаллиқтин тәнтәнә қилишқан вақтида, Йәр-зиминниң һуллири нәгә патурулған? Ким униң бүҗәк тешини салған?
7 In the singing together of stars of morning, And all sons of God shout for joy,
8 And He shutteth up with doors the sea, In its coming forth, from the womb it goeth out.
Балиятқудин чиққандәк, деңиз сүйи бөсүп чиққанда, Ким уни дәрвазилар ичигә бәнд қилған?
9 In My making a cloud its clothing, And thick darkness its swaddling band,
Мән булутни деңизниң кийими қилғанда, Вә қап-қараңғуни униң закиси қилғанда,
10 And I measure over it My statute, And place bar and doors,
Мән униң үчүн пасил кәскән вақитта, Уни чәкләп балдақларни һәм дәрвазиларни салғанда,
11 And say, 'Hitherto come thou, and add not, And a command is placed On the pride of thy billows.'
Йәни униңға: «Мошу йәргичә барисән, пасилдин өтмә, Сениң тәкәббур долқунлириң мошу йәрдә тохтисун» дегәндә, сән нәдә едиң?
12 Hast thou commanded morning since thy days? Causest thou the dawn to know its place?
Сән туғулғандин бери сәһәрни «Чиқ» дәп буйруп баққанмусән? Сән таң сәһәргә өзи чиқидиған җайини көрсәткәнмусән?
13 To take hold on the skirts of the earth, And the wicked are shaken out of it,
Сән шундақ қилип сәһәргә йәр йүзиниң қәриниму йорутқузуп һөкүм сүргүзүп, Шундақла рәзилләрни титритип йәр-зиминдин қоғлатқузғанмусән?
14 It turneth itself as clay of a seal And they station themselves as clothed.
Шуниң билән йәр-зимин сеғиз лайға бесилған мөһүр излиридәк өзгәртилиду; Кийгән кийимдәк һәммә ениқ болиду;
15 And withheld from the wicked is their light, And the arm lifted up is broken.
Һәм шуниң билән рәзилләрниң «нур»и улардин елип кетилиду; Көтирилгән биләкләр сундурулиду.
16 Hast thou come in to springs of the sea? And in searching the deep Hast thou walked up and down?
Деңиздики булақларға сәпәр қилип йәткәнмусән? Океанларниң қәридә меңип баққанмусән?
17 Revealed to thee were the gates of death? And the gates of death-shade dost thou see?
Өлүмниң дәрвазилири саңа ашкариланғанму? Өлүм сайисиниң дәрвазилирини көргәнмусән?
18 Thou hast understanding, Even unto the broad places of earth! Declare — if thou hast known it all.
Әқлиң йәр-зиминниң чоңлуғиға йәткәнму? Һәммисини билгән болсаң ениқ баян қил!
19 Where [is] this — the way light dwelleth? And darkness, where [is] this — its place?
Нур турушлуқ җайға баридиған йол нәдә? Қараңғулуқниң болса, әслий орни нәдә?
20 That thou dost take it unto its boundary, And that thou dost understand The paths of its house.
Сән [буни билип] уларни өз чегарасиға апираламсән? Уларниң өйигә маңидиған йолларни билип йетәләмсән?
21 Thou hast known — for then thou art born And the number of thy days [are] many!
Һәә, раст, сән билисән, чүнки сән уларниң чағлиридин илгири туғулғансән, Күнлириңниң сани дәрһәқиқәт көптин көптур!
22 Hast thou come in unto the treasure of snow? Yea, the treasures of hail dost thou see?
Қар қачиланған ғәзниләргә кирип көрдүңму. Мөлдүр амбирлириниму көрүп бақтиңму?
23 That I have kept back for a time of distress, For a day of conflict and battle.
Буларни азап-оқубәтлик заманға қалдурдум, Җәң вә уруш күни үчүн тәйярлап қойдум.
24 Where [is] this, the way light is apportioned? It scattereth an east wind over the earth.
Чақмақ дегән қандақ йол билән йерилиду? Шәриқ шамили йәр йүзидә қандақ йол билән тарқитилиду?
25 Who hath divided for the flood a conduit? And a way for the lightning of the voices?
Ямғур кәлкүниниң чүшидиған қанилини чепип тәйярлиған кимду? Гүлдүрмаминиң чақмиқи үчүн йол тәйярлиған кимду?
26 To cause [it] to rain on a land — no man, A wilderness — no man in it.
Шундақ қилип ямғур һеч адәм йоқ болған йәр йүзигә, Һеч адәмзатсиз дәшт-баяванға яғдурулмамду?
27 To satisfy a desolate and waste place, And to cause to shoot up The produce of the tender grass?
Шуниң билән чөлләшкән, қурғақ тупрақлар қандурулиду, От-чөп бих уруп көкләп чиқмамду?
28 Hath the rain a father? Or who hath begotten the drops of dew?
Ямғурниң атиси барму? Шәбнәмни ким туққанду?
29 From whose belly came forth the ice? And the hoar-frost of the heavens, Who hath begotten it?
Муз болса кимниң балиятқусидин чиқиду? Асмандики ақ қиравни болса ким дунияға кәлтүриду?
30 As a stone waters are hidden, And the face of the deep is captured.
Шу чағда су қетип таштәк болиду, Чоңқур деңизларниң йүзи қетип туташтурулиду.
31 Dost thou bind sweet influences of Kimah? Or the attractions of Kesil dost thou open?
«Қәлб юлтузлар топи»ниң бағлимини бағлаламсән? Орионниң риштилирини бошиталамсән?
32 Dost thou bring out Mazzaroth in its season? And Aysh for her sons dost thou comfort?
«Он икки Зодиак юлтуз түркүмлири»ни өз пәслидә елип чиқираламсән? «Чоң Ейиқ түркүми»ни Күчүклири билән йетәкләләмсән?
33 Hast thou known the statutes of heaven? Or dost thou appoint Its dominion in the earth?
Асманниң қанунийәтлирини билип йәткәнмусән? Асманниң йәр үстигә сүридиған һөкүмлирини сән бәлгүләп қойғанму?
34 Dost thou lift up to the cloud thy voice, And abundance of water doth cover thee?
Сән авазиңни көтирип булутларғичә йәткүзүп, Ямғур яғдуруп өзүңни қиян-ташқинларға бастураламсән?
35 Dost thou send out lightnings, and they go And say unto thee, 'Behold us?'
Сән чақмақларни буйруп өз йолиға маңдураламсән? Униң билән улар: «Мана биз!» дәп саңа җавап берәмду?
36 Who hath put in the inward parts wisdom? Or who hath given To the covered part understanding?
Адәмниң ич-бағриға даналиқ беғишлап киргүзгән кимду? Әқилгә чүшиниш қабилийитини бәргән кимду?
37 Who doth number the clouds by wisdom? And the bottles of the heavens, Who doth cause to lie down,
Булутларни даналиқ билән саниған ким? Асманлардики су тулумлирини төкидиған ким?
38 In the hardening of dust into hardness, And clods cleave together?
Буниң билән топа-чаңларни қатуруп уюл қилдурған, Чалмиларни бир-биригә чаплаштурғузған зади ким?
39 Dost thou hunt for a lion prey? And the desire of young lions fulfil?
«Чиши шир үчүн ов овлап жүрәмсән, Шир күчүклириниң иштиһасини қандурамсән?
40 When they bow down in dens — Abide in a thicket for a covert?
Улар угилирида зоңзийип жүргән вақтида, Чатқаллиқ ичидә туруп қапқан қоюп, [сән уларға олҗа берәләмсән]?
41 Who doth prepare for a raven his provision, When his young ones cry unto God? They wander without food.
Йеми кәмчил болуп, езип кетип жираққа кетип қалғанда, Балилири Тәңригә илтиҗа қилип налә-пәряд көтәргәндә, Тағ қарғилири һәм балилири үчүн йәмни тәминлигән кимду?
