Job 36
1 And Elihu addeth and saith: —
Елиху сөзини давамлаштуруп мундақ деди: —
2 Honour me a little, and I shew thee, That yet for God [are] words.
«Мени бирдәм сөзлигили қойсаң, Мән йәнә Тәңригә вакалитән қилидиған сөзүмниң барлиғини саңа аян қилимән.
3 I lift up my knowledge from afar, And to my Maker I ascribe righteousness.
Билимни жирақлардин елип кәлтүримән, Адәмләрни Яратқучимни һәққаний дәп һесаплайдиған қилимән.
4 For, truly, my words [are] not false, The perfect in knowledge [is] with thee.
Мениң гепим һәқиқәтән ялған әмәстур; Билими мукәммәл бириси сән билән биллә болиду.
5 Lo, God [is] mighty, and despiseth not, Mighty [in] power [and] heart.
Мана, Тәңри дегән улуқдур, Бирақ У һеч кимни кәмситмәйду; Униң чүшиниши чоңқурдур, мәхситидә чиң туриду.
6 He reviveth not the wicked, And the judgment of the poor appointeth;
У яманларни һаят сақлимайду; Бирақ езилгәнләр үчүн адаләт жүргүзиду.
7 He withdraweth not from the righteous His eyes, And [from] kings on the throne, And causeth them to sit for ever, and they are high,
У һәққанийлардин көзини елип кәтмәйду, Бәлки уларни мәңгүгә падишалар билән тәхттә олтарғузиду, Шундақ қилип уларниң мәртивиси үстүн болиду.
8 And if prisoners in fetters They are captured with cords of affliction,
Вә әгәр улар кишәнләнгән болса, Җапаниң асаритигә тутулған болса,
9 Then He declareth to them their work, And their transgressions, Because they have become mighty,
Ундақта У уларға қилғанлирини, Уларниң итаәтсизликлирини, Йәни уларниң көрәңләп кәткәнлигини өзлиригә көрсәткән болиду.
10 And He uncovereth their ear for instruction, And saith that they turn back from iniquity.
Шуниң билән У қулақлирини тәрбийигә ечип қойиду, Уларни яманлиқтин қайтишқа буйруйду.
11 If they do hear and serve, They complete their days in good, And their years in pleasantness.
Улар қулақ селип Униңға бойсунсила Улар [қалған] күнлирини аватчилиқта, Жиллирини хушлуқта өткүзиду.
12 And if they do not hearken, By the dart they pass away, And expire without knowledge.
Бирақ улар қулақ салмиса, қиличлинип дуниядин кетиду, Билимсиз һалда нәпәстин тохтап қалиду.
13 And the profane in heart set the face, They cry not when He hath bound them.
Бирақ көңлигә ипласлиқни пүккәнләр йәнила адавәт сақлайду; У уларға асарәт чүшүргәндиму улар йәнила тилавәт қилмайду.
14 Their soul dieth in youth, And their life among the defiled.
Улар яш турупла җан үзиду, Уларниң һаяти бәччивазлар арисида түгәйду.
15 He draweth out the afflicted in his affliction, And uncovereth in oppression their ear.
Бирақ У азап тартқучиларни азаплардин болған тәрбийә арқилиқ қутқузиду, У улар хар болған вақтида уларниң қулиқини ачиду.
16 And also He moved thee from a strait place, [To] a broad place — no straitness under it, And the sitting beyond of thy table Hath been full of fatness.
У шундақ қилип сениму азарниң ағзидин қистаңчилиғи йоқ кәң бир йәргә җәлип қилған болатти; Ундақта дәстихиниң майға толдурулған болатти.
17 And the judgment of the wicked thou hast fulfilled, Judgment and justice are upheld — because of fury,
Бирақ сән һазир яманларға қаритилған тегишлик җазаларға толдурулғансән; Шуңа [Худаниң] һөкүми һәм адалити сени тутувалди.
18 Lest He move thee with a stroke, And the abundance of an atonement turn thee not aside.
Ғәзивиңниң қайнап кетишиниң сени мазаққа башлап қоюшидин һушяр бол; Ундақта һәтта зор капаләтму сени қутқузалмайду.
19 Doth He value thy riches? He hath gold, and all the forces of power.
Яки байлиқлириң, Яки күчүңниң зор тиришишлири, Өзүңни азап-оқубәттин нери қилаламду?
20 Desire not the night, For the going up of peoples in their stead.
Кечигә үмүт бағлима, Чүнки у чағда хәлиқ өз орнидин йоқилип кетиду.
21 Take heed — do not turn unto iniquity, For on this thou hast fixed Rather than [on] affliction.
Һушяр бол, әскиликкә бурулуп кәтмә; Чүнки сән [қәбиһликни] дәрдкә [сәвир болушниң] орнида таллиғансән.
22 Lo, God doth sit on high by His power, Who [is] like Him — a teacher?
Мана, Тәңри күч-қудрити түпәйлидин үстүндур; Униңдәк үгәткүчи барму?
23 Who hath appointed unto Him his way? And who said, 'Thou hast done iniquity?'
Ким Униңға маңидиған йолни бекитип бәргән еди? Вә яки Униңға: «Яман қилдиң?» дейишкә петиналайду?
24 Remember that thou magnify His work That men have beheld.
Инсанлар тәбрикләйдиған Худаниң әмәллирини улуқлашни унтума!
25 All men have looked on it, Man looketh attentively from afar.
Һәммә адәм уларни көргәндур; Инсан балилири жирақтин уларға қарап туриду».
26 Lo, God [is] high, And we know not the number of His years, Yea, there [is] no searching.
« — Бәрһәқ, Тәңри улуқдур, биз Уни чүшинәлмәймиз, Униң жиллириниң санини тәкшүрүп ениқлиғили болмайду.
27 When He doth diminish droppings of the waters, They refine rain according to its vapour,
Чүнки У суни тамчилардин шүмүрүп чиқириду; Улар парға айлинип андин ямғур болуп яғиду.
28 Which clouds do drop, They distil on man abundantly.
Шундақ қилип асманлар [ямғурларни] қуюп берип, Инсан балилири үстигә молчилиқ яғдуриду.
29 Yea, doth [any] understand The spreadings out of a cloud? The noises of His tabernacle?
Бирақ ким булутларниң тоқулушини, Униң [самави] чедириниң гүмбүр-гүмбүр қилидиғанлиғини чүшинәлисун?
30 Lo, He hath spread over it His light, And the roots of the sea He hath covered,
Мана, У чақмиқи билән әтрапини йоруқ қилиду, Һәтта деңиз тәктиниму йоруқ қилиду.
31 For by them He doth judge peoples, He giveth food in abundance.
У булар арқилиқ хәлиқләр үстидин һөкүм чиқириду; Һәм улар [арқилиқму] мол ашлиқ бериду.
32 By two palms He hath covered the light, And layeth a charge over it in meeting,
У қоллирини чақмақ билән толдуриду, Униңға уридиған нишанни буйруйду.
33 He sheweth by it [to] his friend substance, Anger against perversity.
[Худаниң] гүлдүрмамиси униң келидиғанлиғини елан қилиду; Һәтта калиларму сезип, уни елан қилиду.
