Job 36

1 And Elihu addeth and saith: —

۱ و الیهو باز‌گفت:

2 Honour me a little, and I shew thee, That yet for God [are] words.

۲ «برای من‌اندکی صبرکن تا تو را اعلام نمایم، زیرا از برای خدا هنوز سخنی باقی است.

3 I lift up my knowledge from afar, And to my Maker I ascribe righteousness.

۳ علم خود را از دورخواهم آورد و به خالق خویش، عدالت راتوصیف خواهم نمود.

4 For, truly, my words [are] not false, The perfect in knowledge [is] with thee.

۴ چونکه حقیقت کلام من دروغ نیست، و آنکه در علم کامل است نزد توحاضر است.

5 Lo, God [is] mighty, and despiseth not, Mighty [in] power [and] heart.

۵ اینک خدا قدیر است و کسی رااهانت نمی کند و در قوت عقل قادر است.

6 He reviveth not the wicked, And the judgment of the poor appointeth;

۶ شریررا زنده نگاه نمی دارد و داد مسکینان را می‌دهد.

7 He withdraweth not from the righteous His eyes, And [from] kings on the throne, And causeth them to sit for ever, and they are high,

۷ چشمان خود را از عادلان برنمی گرداند، بلکه ایشان را با پادشاهان بر کرسی تا به ابد می‌نشاند، پس سرافراشته می‌شوند.

8 And if prisoners in fetters They are captured with cords of affliction,

۸ اما هرگاه به زنجیرهابسته شوند، و به بندهای مصیبت گرفتار گردند،

9 Then He declareth to them their work, And their transgressions, Because they have become mighty,

۹ آنگاه اعمال ایشان را به ایشان می‌نمایاند وتقصیرهای ایشان را از اینکه تکبر نموده‌اند،

10 And He uncovereth their ear for instruction, And saith that they turn back from iniquity.

۱۰ وگوشهای ایشان را برای تادیب باز می‌کند، و امرمی فرماید تا از گناه بازگشت نمایند.

11 If they do hear and serve, They complete their days in good, And their years in pleasantness.

۱۱ پس اگربشنوند و او را عبادت نمایند، ایام خویش را درسعادت بسر خواهند برد، و سالهای خود را درشادمانی.

12 And if they do not hearken, By the dart they pass away, And expire without knowledge.

۱۲ و اما اگر نشنوند از تیغ خواهند افتاد، و بدون معرفت، جان را خواهند سپرد.

13 And the profane in heart set the face, They cry not when He hath bound them.

۱۳ اماآنانی که در دل، فاجرند غضب را ذخیره می‌نمایند، و چون ایشان را می‌بندد استغاثه نمی نمایند.

14 Their soul dieth in youth, And their life among the defiled.

۱۴ ایشان در عنفوان جوانی می‌میرندو حیات ایشان با فاسقان (تلف می‌شود).

15 He draweth out the afflicted in his affliction, And uncovereth in oppression their ear.

۱۵ مصیبت کشان را به مصیبت ایشان نجات می‌بخشد و گوش ایشان را در تنگی باز می‌کند.

16 And also He moved thee from a strait place, [To] a broad place — no straitness under it, And the sitting beyond of thy table Hath been full of fatness.

۱۶ «پس تو را نیز از دهان مصیبت بیرون می‌آورد، در مکان وسیع که در آن تنگی نمی بود وزاد سفره تو از فربهی مملو می‌شد،

17 And the judgment of the wicked thou hast fulfilled, Judgment and justice are upheld — because of fury,

۱۷ و تو ازداوری شریر پر هستی، لیکن داوری و انصاف باهم ملتصقند.

18 Lest He move thee with a stroke, And the abundance of an atonement turn thee not aside.

۱۸ باحذر باش مبادا خشم تو را به تعدی ببرد، و زیادتی کفاره تو را منحرف سازد.

19 Doth He value thy riches? He hath gold, and all the forces of power.

۱۹ آیا او دولت تو را به حساب خواهد آورد؟ نی، نه طلا و نه تمامی قوای توانگری را.

20 Desire not the night, For the going up of peoples in their stead.

۲۰ برای شب آرزومند مباش، که امت‌ها را از جای ایشان می‌برد.

21 Take heed — do not turn unto iniquity, For on this thou hast fixed Rather than [on] affliction.

۲۱ با حذر باش که به گناه مایل نشوی، زیرا که تو آن را بر مصیبت ترجیح داده‌ای.

22 Lo, God doth sit on high by His power, Who [is] like Him — a teacher?

۲۲ اینک خدا در قوت خود متعال می‌باشد. کیست که مثل او تعلیم بدهد؟

23 Who hath appointed unto Him his way? And who said, 'Thou hast done iniquity?'

۲۳ کیست که طریق او را به او تفویض کرده باشد؟ و کیست که بگویدتو بی‌انصافی نموده‌ای؟

24 Remember that thou magnify His work That men have beheld.

۲۴ به یاد داشته باش که اعمال او را تکبیر گویی که درباره آنها مردمان می‌سرایند.

25 All men have looked on it, Man looketh attentively from afar.

۲۵ جمیع آدمیان به آنها می‌نگرند. مردمان آنها را از دور مشاهده می‌نمایند.

26 Lo, God [is] high, And we know not the number of His years, Yea, there [is] no searching.

۲۶ اینک خدا متعال است و او را نمی شناسیم. و شماره سالهای او را تفحص نتوان کرد.

27 When He doth diminish droppings of the waters, They refine rain according to its vapour,

۲۷ زیرا که قطره های آب را جذب می‌کند و آنها باران را ازبخارات آن می‌چکاند.

28 Which clouds do drop, They distil on man abundantly.

۲۸ که ابرها آن را به شدت می‌ریزد و بر انسان به فراوانی می‌تراود.

29 Yea, doth [any] understand The spreadings out of a cloud? The noises of His tabernacle?

۲۹ آیاکیست که بفهمد ابرها چگونه پهن می‌شوند، یارعدهای خیمه او را بداند؟

30 Lo, He hath spread over it His light, And the roots of the sea He hath covered,

۳۰ اینک نور خود رابر آن می‌گستراند. و عمق های دریا را می‌پوشاند.

31 For by them He doth judge peoples, He giveth food in abundance.

۳۱ زیرا که به واسطه آنها قوم‌ها را داوری می‌کند، و رزق را به فراوانی می‌بخشد.

32 By two palms He hath covered the light, And layeth a charge over it in meeting,

۳۲ دستهای خودرا با برق می‌پوشاند، و آن را بر هدف مامورمی سازد.

33 He sheweth by it [to] his friend substance, Anger against perversity.

۳۳ رعدش از او خبر می‌دهد و مواشی از برآمدن او اطلاع می‌دهند.